Ο Λούκατς Για Τον Φασισμό Και Τη Φασιστικοποίηση

Χρήστος Κεφαλής*
 
Το πολύπλευρο έργο του Γκέοργκ Λούκατς περιλαμβάνει σειρά αναλύσεων για τον φασισμό αλλά και για την προπαρασκευή του από τις κυρίαρχες τάξεις. Ενα ζωτικό μέρος τους θα βρεθεί στις «Θέσεις του Μπλουμ», τις οποίες ο Λούκατς παρουσίασε στα 1928 ως μια εναλλακτική πλατφόρμα για το Κ.Κ. της Ουγγαρίας απέναντι στις σεκταριστικές σταλινικές κατευθύνσεις της περιόδου.

Γράμματα Από Τη Φυλακή – Ρόζα Λούξεμπουργκ

Μπρόνκεν (Πόζεν), φυλακές φρουρίου, 28-12-1916

Αγαπημένη μου Τίλντε,

Σου απαντώ αμέσως στο χριστουγεννιάτικο γράμμα σου, όσο ακόμα ο θυμός μου διατηρείται φρέσκος. Ναι, το γράμμα σου αυτό, κι ας είναι τόσο μικρό, μ’ έκανε έξω φρενών. Σε κάθε σου γραμμή μέσα διακρίνω, το πόσο φοβερά ξανάρχισες να επηρεάζεσαι από το περιβάλλον σου. Το κλαψιάρικο ύφος σου, αυτό το αχ! και βαχ! για τις «απογοητεύσεις» που δοκιμάσατε, εξαιτίας άλλων. Αντίς να κοιτάξετε τον ίδιο τον εαυτό σας στον καθρέφτη, για ν’ αντικρίσετε έτσι όλη την ελεεινότητα της ανθρωπότητας στο πιο ταιριαστό της αποτύπωμα! Και το «εμείς» τώρα, εννοεί το στόμα σου την τελματώδη βατραχοπαρέα σου, ενώ, όσο ήσουν κοντά μου, άλλοτες, εννοούσε τη δική μου συντροφιά. Στάσου λοιπόν και θ’ ασχοληθώ και με το «σεις».

Κορνήλιος Καστοριάδης (1922-1997)

Άγγελος Κλάδης
  

Απεβίωσε στο Παρίσι, στις 26 Δεκεμβρίου του 1997. Το έργο του κατά την ενδιάμεση εικοσαετία μέχρι σήμερα δεν σταμάτησε να αποτελεί ένα ενεργό φιλοσοφικό «σώμα», που συνεχίζει να μένει στο παρόν –άλλοτε ατόφιο με επανεκδόσεις, άλλοτε συμπυκνωμένο σε φιλοσοφικά περιοδικά ή διατριβές, άλλοτε σαν αναφορά σε κριτικές προσεγγίσεις νέων βιβλίων κοκ– και να επηρεάζει το «κοινωνικό φαντασιακό».

Προϋπολογισμός Σκληρής Νεοφιλελεύθερης Λιτότητας

Μαρία Μπόλαρη *
 

Ο προϋπολογισμός που έφερε στη Βουλή η ΝΔ είναι η πλήρης διάψευση της προεκλογικής δημαγωγίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Είναι ένας προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός που θα ενι­σχύ­σει την κοι­νω­νι­κή ανι­σό­τη­τα, θα κάνει τους πλού­σιους πλου­σιό­τε­ρους και τους φτω­χούς φτω­χό­τε­ρους, συ­νε­χί­ζο­ντας στα­θε­ρά τη βα­σι­κή πο­λι­τι­κή που οι κα­θε­στω­τι­κές δυ­νά­μεις υιο­θέ­τη­σαν και υπη­ρέ­τη­σαν μετά το ξέ­σπα­σμα της κρί­σης. Δια­ψεύ­δε­ται έτσι πα­τα­γω­δώς η αυ­τα­πά­τη περί της «εξό­δου» από την κό­λα­ση των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών τον Αύ­γου­στο του 2018. Και φω­τί­ζο­νται με ιδιαί­τε­ρο τρόπο οι με­γά­λες ευ­θύ­νες των κυ­βερ­νή­σε­ων ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που εγκα­τέ­στη­σαν κι εμπέ­δω­σαν ορι­σμέ­να από τα πιο αντι­κοι­νω­νι­κά μέτρα, που σή­με­ρα κλη­ρο­νο­μεί και αξιο­ποιεί η ηγε­σία της ΝΔ.

H Παρισινή Κομμούνα Και Η Μαρτυρία Του Μεγάλου Ζωγράφου Γκουστάβ Κουρμπέ

Ο Γκουστάβ Κουρμπέ γεννήθηκε στο 1819 στο Ορνάν και πέθανε το 1877 εξόριστος στην Ελβετία, λόγω της συμμετοχής του στην Κομμούνα. Βαθειά δημοκρατικός, αντικληρικαλιστής και αντιακαδημαϊκός, συνδέθηκε με φιλία με τον Μπωτλέρ και τον Προυντόν.
Απορρίπτοντας τα συμβατικά θρησκευτικά, μυθολογικά και ιστορικά θέματα (που επικρατούσαν σχεδόν καθολικά στα επίσημα Σαλόν) και ζωγραφίζοντας με βάση ριζοσπαστικές, κοινωνικές αντιλήψεις, αναγωρίστηκε με ενθουσιασμό από νεώτερους καλλιτέχνες της εποχής του ως επικεφαλής της “νατουραλιστικής” ή “ρεαλιστικής” κίνησης που αναπτύχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα.

Τα Δεκεμβριανά Του ’44

Από την Εργατική Πάλη Δεκεμβρίου

75 χρόνια συμπληρώνονται από τον Δεκέμβρη του 1944, που χάραξε ανεξίτηλα το ελληνικό εργατικό και επαναστατικό κίνημα. Οι λαϊκές μάζες και ο ΕΛΑΣ συγκρούστηκαν στην Αθήνα με τις δυνάμεις του βρετανικού ιμπεριαλισμού και της ντόπιας αντίδρασης. Η τελική ήττα, αποτέλεσμα της προδοτικής πολιτικής της σταλινικής ηγεσίας του ΚΚΕ, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην ιστορία του παγκόσμιου εργατικού κινήματος.

Το ΚΚΕ είχε δείξει πολύ πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ότι η σταλινική του κατεύθυνση είναι αντίθετη στη σοσιαλιστική επανάσταση. Ορόσημο η 6η Ολομέλεια του 1934, όπου υιοθετήθηκε η μενσεβίκικη άποψη ότι η Ελλάδα έχει φεουδαρχικά κατάλοιπα και πρέπει να περάσει από ένα αστικοδημοκρατικό στάδιο.

"Ο Μαρξισμός του Τρότσκι": Τρίτη έκδοση από το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο

Tο Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο προχωράει στην τρίτη έκδοση του βιβλίου του Ντάνκαν Χάλας “Ο Μαρξισμός του Τρότσκι” σε μια περίοδο που οι εξεγέρσεις και τα κινήματα είναι στην ημερήσια διάταξη σχεδόν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη και ταυτόχρονα η συζήτηση για την στρατηγική και τις επιλογές της Αριστεράς -συνεπώς και την ιστορία της- αναζωογονείται διαρκώς.

Λατινική Αμερική : Οι Εξεγέρσεις Αλλάζουν Το Σκηνικό

Από την Εργατική Πάλη Δεκεμβρίου

Οι μαζικές λαϊκές εξεγέρσεις σε λατινοαμερικάνικες χώρες (Χιλή, Βολιβία, Κολομβία, Εκουαδόρ), όπως και όλες οι άλλες που ξέσπασαν τους τελευταίους μήνες σε πολλά σημεία του πλανήτη, εντάσσονται σε ένα κοινό πλαίσιο: πίσω από φαινομενικά «ασήμαντες» αφορμές, κρύβονται δεκαετίες νεοφιλελευθερισμού, καταπίεσης και εξαθλίωσης, συσσωρευμένη εκρηκτική ύλη, που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη οποιαδήποτε «πρόβλεψη» για το πότε θα σκάσει. Ειδικότερα όμως οι εξελίξεις στη Λατινική Αμερική την αναδεικνύουν σε «εργαστήριο» της αντεπίθεσης των εργαζομένων και των λαών σε παγκόσμια κλίμακα και – ειδικά αν συνυπολογίσουμε την ειδική σημασία της για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τις μακρόχρονες αγωνιστικές της παραδόσεις – πεδίο ανελέητων συγκρούσεων που θα κρίνουν πολλά για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Ο Κόκκινος Δεκέμβρης / του Λέανδρου Μπόλαρη

Λέανδρος Μπόλαρης

 

Στα τέλη Δεκέμβρη του 1944 ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, πρωθυπουργός της Βρετανίας, έλεγε σε μια συνεδρίαση του Πολεμικού Συμβουλίου: «αν οι υποθέσεις στην Ελλάδα εξελιχθούν όπως ελπίζουμε, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι να σταματήσει ένα τεράστιο κύμα αναρχίας στην Ευρώπη και να αποθαρρύνει παρόμοια ξεσπάσματα σε άλλες χώρες».

ΒΙΒΛΙΟ : Στης Μεταπολίτευσης Τα Χρόνια, του Μ. Λίτση

Το βιβλίο του Μωυσή Λίτση “Στης Μεταπολίτευσης τα χρόνια” παρουσιάστηκε το απόγευμα της Δευτέρας 3/12 στην ΕΣΗΕΑ.

Το βιβλίο παρουσιάζει τη θυελλώδη περίοδο των αγώνων της Μεταπολίτευσης, με κορμό τα χρόνια 1976-1979, μέσα από προκηρύξεις κι έντυπα οργανώσεων και συλλογικοτήτων που έχει διασώσει ο συγγραφέας στο προσωπικό του αρχείο.

Προϋπολογισμός 2020 : Λιτότητα Για Τον Εργαζόμενο Λαό – Παροχές Για Το Κεφάλαιο

Η λογική του «αναπτυξιακού» προϋπολογισμού που κατέθεσε η κυβέρνηση για το 2020 μπορεί να συνοψιστεί στο δίπτυχο «λιτότητα για τους φτωχούς – γενναίες παροχές για το κεφάλαιο». Από τη μία πλευρά έχουμε φοροελαφρύνσεις, εισφοροελαφρύνσεις και επιδοτήσεις στις επιχειρήσεις, που φτάνουν τα 7 δισ. και από την άλλη, έχουμε περισσότερους φόρους για τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, περικοπές επιδομάτων, καθώς και μείωση χρηματοδότησης για Υγεία και Παιδεία.

Κροπότκιν : Ένας «Αναρχικός Πρίγκιπας»

 Πιοτρ Κροπότκιν

Ο Πιοτρ Κροπότκιν (Μόσχα, 9 Δεκεμβρίου 1842 – Ντμιτρόφ, 8 Φεβρουαρίου 1921) υπήρξε από τους σημαντικότερους θεωρητικούς του αναρχικού κινήματος.

Πατέρας του ο πρίγκιπας Αλεξέι Πέτροβιτς Κροπότκιν, αξιωματικός του στρατού του Τσάρου και μητέρα του η Αικατερίνα Νικολάεβνα Σουλίμα, κόρη στρατηγού με φιλελεύθερες ιδέες για την εποχή της, την οποία όμως ο Κροπότκιν θα χάσει σε νεαρή ηλικία. Ο θάνατός της θα τoν επηρεάσει, καθώς ο πατέρας του θα ξαναπαντρευτεί μία αυταρχική γυναίκα και οι σχέσεις τους θα κλονιστούν. Ακολουθώντας την πορεία που ο πατέρας του χάραξε για κείνον, σε ηλικία 15 ετών θα βρεθεί στην επίλεκτη στρατιωτική σχολή, το Σώμα των Πριγκίπων.

Για Tη Γραφειοκρατία – Συλλογή Κειμένων

Για τη Γραφειοκρατία – Λέον Τρότσκι, Ερνέστ Μαντέλ, Γιάννης Σμυρλής, Σωφρόνης Παπαδόπουλος

Χρονολογία Έκδοσης: Νοέμβρης 2019

Οι Εκδόσεις Εργατική Πάλη, με την ευκαιρία των 30 χρόνων από την κατάρρευση των σταλινικών καθεστώτων, εκδίδουν μια Επιλογή Κειμένων κάτω από γενικό τίτλο, Για την Γραφειοκρατία, με σκοπό την κατανόηση του φαινομένου γενικά και κυρίως της σταλινικής γραφειοκρατίας.
 

Τα κείμενα που επιλέχτηκαν γι’ αυτή την έκδοση είναι:
 

1. Γιατί θριάμβευσε ο Στάλιν, του Λέον Τρότσκι (απόσπασμα από την Προδομένη Επανάσταση-1936)
2. Η Ταξική Φύση του Σοβιετικού Κράτους, του Λέον Τρότσκι (1933)
3. Η Γραφειοκρατία, του Ερνέστ Μαντέλ (1968)
4. Σχετικά με την ταξική φύση της ΕΣΣΔ-Μια απάντηση στον Σουύζυ, του Ερνέστ Μαντέλ (1970)
5. Μια Θεωρία που δεν έχει αντέξει τη δοκιμή των γεγονότων, του Ερνέστ Μαντέλ (1990)
6. Η κρυφή γοητεία του σταλινισμού Νο 2-Απάντηση της Ο.Κ.Δ.Ε. στον Δημήτρη Μπελαντή, των Γιάννη Σμυρλή-Σωφρόνη Παπαδόπουλο (2017)
7. Γιατί είμαστε επαναστάτες σήμερα; Ένα εξαιρετικό άρθρο του Ερνέστ Μαντέλ που κλείνει και την επιλογή των κειμένων Για την Γραφειοκρατία.

Φραγκίσκος Τζουλάτι (1897-1943)

Φραγκίσκος Τζουλάτι 

Το τέλος του φλογερού επαναστάτη Φραγκίσκου Τζουλάτι παρέμεινε ξεχασμένο για κοντά 50 χρόνια. Και όμως, τόσα λέγονταν για τη δράση του, αλλά για το πέρας της ζωής του υπήρχε σιωπή.

Ο μεγάλος αυτός επαναστάτης άφησε την τελευταία του πνοή στη Σύρα στις 13 Νοέμβρη του 1943. Το μάθαμε ερευνώντας στα φύλλα της ιστορικής επαναστατικής εφημερίδας «Πάλη των Τάξεων», που αναφέρει ότι οι τελευταίες ασχολίες του ήταν σε σχέση με τη στήριξη των εξόριστων κομμουνιστών της Τζιας, που είχαν μεταφερθεί δέσμιοι στη Σύρα. Βλέπετε ότι ακόμα και σήμερα μαθαίνουμε από την αποσιωπημένη ιστορία μας πράγματα… Το τέλος του φλογερού αυτού επαναστάτη, λοιπόν, είχε απόλυτη σχέση με τις ιδέες του ανθρωπισμού, της αλληλοβοήθειας και της δράσης. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά...

Επιστρέφοντας στη Γερμανική Επανάσταση, επιστρέφοντας στη Ρόζα

Με αφορμή τη φετινή συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη δολοφονία της Ρόζας Λούξεμπουργκ, η Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστερά διοργανώνει εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη με τίτλο "Επιστρέφοντας στη Γερμανική Επανάσταση, επιστρέφοντας στη Ρόζα [διεθνισμός, δημοκρατία, επαναστατική στρατηγική]", το Σάββατο 30 Μαρτίου, στις 7:30μμ, στο Κοινωνικό Κέντρο / Στέκι Μεταναστών (Ερμού 23, Θεσσαλονίκη).

Τη συζήτηση ανοίγουν οι:

* Νίκος Γιαννόπουλος
* Κώστας Γούσης
* Δημοσθένης Παπαδάτος

Διακήρυξη της διεθνιστικής συνάντησης Κωνσταντινούπολης για την Βενεζουέλα

Κάτω το ιμπεριαλιστικό πραξικόπημα!

Υπερασπίστε τη Βενεζουέλα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους λακέδες του!

Εμπρός για μια εργατική λύση στην κατάσταση της Βενεζουέλας!

Η Βενεζουέλα αντιμετωπίζει μια απόπειρα πραξικοπήματος οργανωμένου από τον ιμπεριαλισμό. Οι συνωμότες του πραξικοπήματος δεν πολυπροσέχουν να το συγκαλύψουν κάτω από μια δημοκρατική μάσκα, με την συνταγματική τάχα αξίωση της μαριονέτας τους Γκουαϊδό και στο όνομα της «καθολικής ψηφοφορίας». Το πραξικόπημα αυτό υποστηρίζεται από αντιδραστικές κυβερνήσεις, μαζί κι εκείνων στη Λατινική Αμερική όπως, ιδιαίτερα, του σημαιοφόρου του Τραμπ φασίστα Μπολσονάρο. Εμείς, τα κόμματα και οι οργανώσεις που υπογράφουν αυτή τη δήλωση, δηλώνουμε ότι είμαστε σαφέστατα αντίθετοι σε αυτήν την προσπάθεια πραξικοπήματος που προσπαθεί να ανατρέψει το Μαδούρο και την κυβέρνηση της Βενεζουέλας!

Παρουσίαση του βιβλίου Χάρη Κωστούλα

Λένιν και Λούξεμπουργκ, Στο Χθες Και Στο Σήμερα

Κατέ Καζάντη

Εκατό χρόνια μετά το θάνατο της Ρόζας Λούξεμπουργκ, 95 μετά το θάνατο του Βλαντιμίρ Λένιν και 30 μετά το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου, ο αντιφατικός χαρακτήρας της κίνησης των μαζών, ο οποίος ενισχύει, αντί να ανακόπτει, την καπιταλιστική ολοκλήρωση, επαναφέρει θεμελιώδη, για όσους μετέχουν σε αριστερούς πολιτικούς σχηματισμούς, θεωρητικά ερωτήματα

Εκατό χρόνια μετά το θάνατο της Ρόζας Λούξεμπουργκ, 95 μετά το θάνατο του Βλαντιμίρ Λένιν και 30 μετά το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου, ο αντιφατικός χαρακτήρας της κίνησης των μαζών, ο οποίος ενισχύει, αντί να ανακόπτει, την καπιταλιστική ολοκλήρωση, επαναφέρει θεμελιώδη, για όσους μετέχουν σε αριστερούς πολιτικούς σχηματισμούς, θεωρητικά ερωτήματα. Όχι, προφανώς, χάριν κάποιας άσκησης του νου, αλλά για να επανακαθοριστεί, όπου είναι δυνατόν, η δράση, και ο τρόπος της δράσης, για τον κοινωνικό μετασχηματισμό, αφού «χωρίς επαναστατική θεωρία δεν υπάρχει επαναστατική πράξη».

Όταν Οι Μπολσεβίκοι Καταλάμβαναν Τις Τράπεζες Κι Έσβηναν Το Χρέος

Την πρώτη κιόλας μέρα της Οκτωβριανής Επανάστασης, τα ξημερώματα της 25ης Οκτωβρίου, η Κρατική Τράπεζα της Ρωσίας κατελήφθη από τους Κόκκινους Φρουρούς, στο όνομα των Σοβιέτ και της Επανάστασης.

Οι Μπολσεβίκοι έχοντας την πείρα της Παρισινής Κομμούνας αλλά και την αποφασιστικότητα ενός επαναστατικού κινήματος, πήραν αμέσως στα χέρια τους, την Κρατική Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας. Το 1871 κατά τη διάρκεια της Παρισινής Κομμούνας η εργατική τάξη στο Παρίσι δεν είχε καταλάβει την Κεντρική Τράπεζα. «Η Κομμούνα στάθηκε ευλαβικά, με ιερό σεβασμό μπροστά στις πόρτες της τράπεζας της Γαλλίας», έγραψε ο Μαρξ τονίζοντας ότι ήταν ένα από τα μεγάλα λάθη των Γάλλων επαναστατών.

Οι Μπολσεβίκοι δεν επανέλαβαν το λάθος. Κατέλαβαν την Κεντρική Κρατική Τράπεζα και ταυτόχρονα απέκτησαν τον έλεγχο του νομίσματος. Όμως δεν στάθηκαν εκεί. Στις 14 Δεκέμβρη 1917 η η εργατική πολιτοφυλακή κατέλαβε όλες τις τράπεζες της χώρας ιδιωτικές και συνεταιριστικές.

Βεβήλωσαν το μνημείο του Καρλ Μαρξ

Φθορές στη μαρμάρινη επιτύμβια πλάκα που βρίσκεται στο ταφικό μνημείο του Καρλ Μαρξ στο Κοιμητήριο Χαϊγκέιτ του Λονδίνου προκάλεσαν χτες βάνδαλοι με σφυρί ή κάποιο άλλο αιχμηρό εργαλείο.

Το πιο παλιό και το πιο εύθραυστο τμήμα του μνημείου, μια μαρμάρινη πλάκα όπου αναγράφονται τα ονόματα της οικογένειας του Κ. Μάρξ που έχουν ταφεί εκεί, όπως της συζύγου, δύο κορών και του εγγονού του, δέχθηκε πολλαπλά χτυπήματα από μεταλλικό όργανο. «Το όνομα του Καρλ Μαρξ φέρεται να αποτέλεσε ιδιαίτερα στόχο, άρα δεν πρόκειται απλώς για μια πράξη βανδαλισμού εναντίον ενός μνημείου, αλλά για στοχευμένη επίθεση εναντίον του Καρλ Μαρξ», δήλωσε ο Ίαν Ντάνγκαβελ, διευθυντής του «The Friends of Highgate Cemetery Trust», της οργάνωσης που ασχολείται με τη συντήρηση του κοιμητηρίου.

Τάξη, Συνείδηση, Γνώση

Συντάκτης: Πέτρος Λινάρδος-Ρυλμόν*

Η Αριστερά, τα αριστερά κόμματα, αναπτύχθηκαν και διαμορφώθηκαν μέσα από τον 19ο αιώνα ως κόμματα που εξέφραζαν την εργατική τάξη, τον κόσμο της μισθωτής εργασίας, ως κόμματα που διαμόρφωναν τις πολιτικές τους με βάση δύο επιρροές: αφενός μεν την οργανωτική και κοινωνική συγκρότηση της εργατικής τάξης και την ανάδειξη μιας δικής της ταξικής συνείδησης, αφετέρου δε την ανάπτυξη μιας θεωρίας της ταξικής κινητοποίησης και δράσης, όπου κυριάρχησε η μαρξιστική ανάλυση και προγραμματική επεξεργασία.

Η ταξική συνείδηση δεν σήμαινε αναγκαστικά την ύπαρξη ενός σχεδίου για το μέλλον και από την άλλη μεριά η θεωρία δεν μπορούσε να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί χωρίς τις κινηματικές και οργανωτικές μορφές που αποτελούσαν εκδηλώσεις της ταξικής συνείδησης.

Αριστερά Και Εθνικιστικό Ρεύμα / του Μπάμπη Συριόπουλου

Μπάμπης Συριόπουλος

ΚΚΕ και ΛΑΕ αναδεικνύουν τον «αλυτρωτισμό των Σκοπίων» και κλείνουν τα μάτια στην επιθετική τάση των μακεδονομάχων

Το επιχείρημα ότι το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και την αυτοδιάθεση των λαών είναι αξιοποιήσιμα από τον ιμπεριαλισμό δεν μπορεί να οδηγεί στην άρνησή τους

Η συζήτηση για τη Συμφωνία των Πρεσπών ανάμεσα στις δυνάμεις της αριστεράς ή σε όσες αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιες παρότι έχει συγκεκριμένο και «ειδικό» χαρακτήρα έχει μεγάλη σημασία. Για μια ακόμα φορά το γενικό συμπυκνώνεται στο ειδικό. Η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή είναι ενδεικτική. 

100 XPONIA AΠO THN IΔPYΣH THΣ ΚOMMOYNIΣTIKHΣ ΔIEΘNOYΣ (1919-2019) Διεθνιστική συνάντηση στην Kωσταντινούπολη

Στις 10 Φεβρουαρίου 2019, στην Iστανμπούλ /Kωνσταντινούπολη, στην Tουρκία, διεθνιστές επαναστάτες συγκεντρώνονται σε μια διεθνή εκδήλωση για τα 100χρονα από την ίδρυση της Tρίτης (Kομμουνιστικής) Διεθνούς.
 

H συνάντηση οργανώνεται από το Βαλκανικό Σοσιαλιστικό Κέντρο Christian Rakovsky και το διαδικτυακό ιστότοπο RedMed και θα πάρουν μέρος το EEK από την Eλλάδα, το Παρτίδο Oμπρέρο από την Aργεντινή, οργανώσεις της κομμουνιστικής και τροτσκιστικής αριστεράς από την Aνατολική και Δυτική Eυρώπη, από τα Bαλκάνια, την Mέση Aνατολή και την Aσία. O «οικοδεσπότης», το Eπαναστατικό Eργατικό Kόμμα (DIP - Tουρκία) απευθύνει την παρακάτω πρόσκληση:

Εργατική Απάντηση Στον Εθνικισμό Και Τον Κοσμοπολιτισμό Του Κεφαλαίου

Δημήτρης Κάβουρας

 

Το μονοπωλιακό κεφάλαιο, το οποίο έχει έδρα στην Ελλάδα, σε πλήρη ευθυγράμμιση με τα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για την περιοχή των Βαλκανίων, μπορεί να πανηγυρίζει: κατόρθωσε και επέβαλε σε μια μικρότερη και πιο αδύνατη χώρα τη θέλησή του.

Ο ελλαδικός καπιταλισμός κατέχει πλέον μια παγκόσμια πρωτιά. Επέβαλε σε μια άλλη χώρα την αλλαγή του συντάγματος και του ονόματός της πράγμα πρωτόγνωρο σε περίοδο ειρήνης! Σε αυτήν την επιβολή βρήκε πρόθυμους αποδέκτες την αστική πολιτική ηγεσία της γειτονικής χώρας, η οποία υποχώρησε μπροστά στο ισχυρότερο καπιταλιστικό κράτος, προκειμένου να εξυπηρετήσει τους στόχους της δικής της αστικής τάξης, την είσοδό της στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ.

10 χρόνια ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ο Γιάννης Σηφακάκης και ο Λέανδρος Μπόλαρης, μέλη της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής θυμίζουν τις μεγάλες επιλογές που έφερε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το κίνημα της Αριστεράς.

Στις 31 Γενάρη του 2009, περίπου 3.000 αγωνιστές και αγωνίστριες γέμισαν το κλειστό γήπεδο του Σπόρτινγκ στην Αθήνα. Δυο πανό δέσποζαν στο βήμα των ομιλητών και έδιναν το στίγμα της συγκέντρωσης: “Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων - Πάλη για την αντικαπιταλιστική ανατροπή” και “Εμπρός για μια άλλη Αριστερά, αντικαπιταλιστική και επαναστατική”. Ακολούθησε ένας πανελλαδικός γύρος συνελεύσεων που συσπείρωσαν 2.000 επιπλέον αγωνιστές και αγωνίστριες και δύο μήνες μετά, στην αίθουσα της Αθηναϊδας, η Πανελλαδική Συνάντηση της Πρωτοβουλίας για την Ενότητα και την Κοινή Δράση της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς αποφάσισε την συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή.

Κάτω το πραξικόπημα και η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Βενεζουέλα! – Ανακοίνωση του PRT (μεξικάνικο τμήμα της 4ης Διεθνούς)

Το PRT (Eργατικό Επαναστατικό Κόμμα) στέκεται εμφατικά ενάντια στη νέα απόπειρα πραξικοπήματος και ιμπεριαλιστικής επέμβασης ενάντια στη Βενεζουέλα. Σε μια ανοιχτή και κυνικά ενορχηστρωμένη καμπάνια που κάλεσε ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πενς (με δεδομένη την απαξία του Τραμπ για τη Λατινική Αμερική), με ένα βίντεο που διακινήθηκε τη νύχτα της 22ης Ιανουαρίου, δόθηκε το εναρκτήριο λάκτισμα σε μια στρατηγική, που μέσα σε λίγες ώρες οδήγησε στην αυτοανακήρυξη –χωρίς κανένας να το έχει ψηφίσει– του πραγματικού σφετεριστή Χουάν Γκουάιδο ως «προέδρου» της Βενεζουέλας. Ακολουθώντας αυτή την αυτοανακήρυξη, υπήρξε μια χιονοστιβάδα «αναγνωρίσεων» της υποτιθέμενης νέας κυβέρνησης από προέδρους και κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, ορισμένους ανοιχτά νεοφασίστες, και χωρίς καμία απολύτως δημοκρατική παράδοση, από τον ίδιο τον Τραμπ ως τον Μάκρι (Αργεντινή) και Μπολσονάρο (Βραζιλία).

Η συμφωνία των Πρεσπών και η Αριστερά

Αντώνης Νταβανέλος

  

Η δημόσια συζήτηση για τη συμφωνία των Πρεσπών πυροδοτεί τάσεις διάλυσης-ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού.

Τα «μικρά» κοι­νο­βου­λευ­τι­κά κόμ­μα­τα που προ­έ­κυ­ψαν κατά την πο­λι­τι­κή κρίση της πε­ριό­δου που κα­θο­ρι­ζό­ταν από την αντί­θε­ση «μνη­μό­νιο-αντι­μνη­μό­νιο» –κόμ­μα­τα που δεν εξέ­φρα­ζαν συ­γκρο­τη­μέ­νες σχέ­σεις με κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα, αλλά έχο­ντας απο­κτή­σει βου­λευ­τές χρη­σί­με­ψαν ως «σύμ­μα­χοι» των βα­σι­κών πα­ρα­τά­ξε­ων– ωθού­νται στη διά­λυ­ση. Οι ΑΝΕΛ, το Πο­τά­μι, η Ένωση Κε­ντρώ­ων εξα­ε­ρώ­νο­νται, ενώ ακόμα και το ΚΙΝΑΛ πιέ­ζε­ται στα όρια του πα­λιού ΠΑΣΟΚ που δεν έχει κάνει –ή δεν έχει κάνει ακόμα– την επι­λο­γή της επι­βί­ω­σης μέσω του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Συντονισμός και διάλογος κομμουνιστικών δυνάμεων. Ένα πρώτο σχόλιο

Γράφει ο Αντώνης Δραγανίγος

Το κείμενο «Για τον συντονισμό δράσης και τον διάλογο κομμουνιστικών δυνάμεων», που κυκλοφόρησε πρόσφατα, είναι το πρώτο κείμενο μιας «ανοιχτής πρωτοβουλίας διαλόγου και κοινής δράσης» δυνάμεων κομμουνιστικής αναφοράς με στόχο τόσο τον διάλογο για το κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα της εποχής μας, όσο και την παρέμβαση στις πολιτικές εξελίξεις, όπως αναφέρεται από τις πέντε οργανώσεις-πολιτικές κινήσεις που το συνυπογράφουν (Αριστερή Ανασύνθεση, Κίνηση Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας, Παρέμβαση, Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο και Σύλλογος Γ. Κορδάτος).

Συντονισμός δράσης και διαλόγου κομμουνιστικών δυνάμεων, κοινή ανακοίνωση πολιτικών οργανώσεων

Την ανάγκη συντονισμού της δράσης και ενός ουσιαστικού διαλόγου για τα ζητήματα τόσο του κινήματος όσο και της συγκρότησης μετώπου αλλά και του κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος της εποχής, υπογραμμίζουν οι πέντε οργανώσεις-πολιτικές κινήσεις της κομμουνιστικής Αριστεράς, οι οποίες δίνουν στη δημοσιότητα κείμενο κοινής ανακοίνωσης. Στο κείμενο υπογραμμίζεται η ανάγκη να γίνουν τολμηρές υπερβάσεις, επειδή η Ελλάδα και η Αριστερά βρίσκεται σε κρίσιμα και δύσκολα σταυροδρόμια. Πρόκειται, όπως αναφέρεται για έναν ανοιχτό συντονισμό, δηλ. μια πρωτοβουλία η οποία φιλοδοξεί να συμπεριλάβει και άλλες δυνάμεις που θα συμφωνούν με την προσπάθεια και την ανάγκη της κοινής αναζήτησης και δράσης. 

Γαλλία «Κίτρινα Γιλέκα» Η εξέγερση του λαού συνεχίζεται

Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις των «κίτρινων γιλέκων» στη Γαλλία που πλέον έχουν πάρει τη μορφή αντικυβερνητικής εξέγερσης με κύριο αίτημα την παραίτηση του Μακρόν. Στις 5 Ιανουαρίου έλαβαν χώρα μεγάλες διαδηλώσεις σε πολλές Γαλλικές πόλεις στην Τουλόν, Τουλούζη, Ρουέν, Ρενν, Νάντη και Μπορντώ. Οι διαδηλωτές έστηναν πύρινα οδοφράγματα, συγκρούονταν με την Αστυνομία και πολιορκούσαν νομαρχίες και κυβερνητικά κτήρια. Στην «Πράξη 8», όπως την ονόμασαν τα κίτρινα γιλέκα τις διαδηλώσεις συμμετείχαν πάνω από 50.000 άτομα. Στο Παρίσι, διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν το κτήριο της Εθνοσυνέλευσης αλλά και σε άλλες κεντρικές περιοχές του Παρισιού. 

Αφιέρωμα στη Γερμανική Επανάσταση 1918-1923 18-20 Γενάρη / Πολυχώρος ΚΟΜΜΟΥΝΑ

Αιώνια τιμή για τους δολοφονημένους επαναστάτες Λούξεμπουργκ και Λίμπκνεχτ!

100 χρόνια από το μεγάλο έγκλημα της Σοσιαλδημοκρατίας

Δημήτρης Γρηγορόπουλος, Μπάμπης Συριόπουλος

Στις 15 Ιανουαρίου 1919 δολοφονήθηκαν από σώματα της αντεπανάστασης η «κόκκινη Ρόζα» και ο Καρλ Λίμπκνεχτ. Στο τελευταίο της άρθρο η Ρόζα γράφει: «Τάξη επικρατεί στο Βερολίνο!» Ηλίθιοι δήμιοι! Η «τάξη» σας είναι χτισμένη στην άμμο. Αύριο κιόλας η επανάσταση θα «ανυψωθεί με μια βροντή» και με σαλπίσματα θα ανακοινώσει: Ήμουν, Είμαι, Θα είμαι!

Αφετηρία της γερμανικής επανάστασης υπήρξε η εξέγερση του Κιέλου (αρχές Νοέμβρη 1918). Ως αποτέλεσμα της ολοκληρωτικής ήττας του γερμανικού ιμπεριαλισμού στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο τον Οκτώβρη του 1918, δημιουργήθηκε στη Γερμανία επαναστατική κατάσταση.

Περιοδικό Σοσιαλισμός από τα Κάτω: Νέο τεύχος Γενάρη-Φλεβάρη 2019 - Γιατί και πώς μπορούμε “να τους αλλάξουμε τα φώτα”

Το νέο τεύχος του περιοδικού ¨Σοσιαλισμός από τα Κάτω που ανοίγει τη χρονιά με τίτλο “Εκρηκτικός συνδυασμός: τα επιτελεία σε πανικό, οργισμένη η εργατική τάξ用 αξίζει να διαβαστεί από τον κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια που βρίσκεται στους αγώνες για να τα πάρουμε όλα πίσω με το “τέλος” των Μνημονίων, που ξέρει ότι ο Μητσοτάκης δεν είναι μονόδρομος, που εμπνέεται από τα Κίτρινα Γιλέκα στους δρόμους της Γαλλίας, που εξοργίστηκε με τη δολοφονία του Ζακ, τη φυλάκιση της καθαρίστριας και αναζητά απαντήσεις και λύσεις από την Αριστερά.

Στις πρώτες σελίδες του τεύχους ο Πάνος Γκαργκάνας δίνει την εικόνα ενός καπιταλισμού σε αποσταθεροποίηση διεθνώς. Οι φοροαπαλλαγές του Τραμπ στις μεγάλες επιχειρήσεις το 2018 δεν έφεραν ανάκαμψη αλλά ακόμα μεγαλύτερα τζογαρίσματα στα χρηματιστήρια, συρρίκνωση της παραγωγής και εν τέλει ιστορική βουτιά του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης. 

Το Συμβολικό Κεφάλαιο των Δημόσιων Πανεπιστημίων | Του Χάρη Ναξάκη

Όποιοι αντιλαμβάνονται το κεφάλαιο ως κτήρια, μηχανήματα, πρώτες ύλες, τεχνολογικές εισροές, που συνδυάζονται στην παραγωγική διαδικασία με στόχο να παραχθεί ένα προϊόν για να ικανοποιηθεί μια ανθρώπινη ανάγκη, με σκοπό το κέρδος, πλανώνται πλάνην οικτράν.

Όταν ο δυτικός καταναλωτής αγοράζει ένα μπλουζάκι της Benetton, στο οποίο απεικονίζονται παιδιά χαρούμενα και αγκαλιασμένα από την Αφρική, την Κίνα, την Γερμανία και την Αμερική, που ειρήσθω εν παρόδω μπορεί να έχει κατασκευασθεί σε εργοστάσια κάτεργα από γυναίκες και παιδιά σκλάβους στο Βιετνάμ, με μισθό ένα δολάριο την ημέρα, τί ακριβώς αγοράζει; Την κάλυψη της ανάγκης να προστατευθεί από τον ήλιο ή το κρύο, να μην είναι γυμνός ή να είναι καλοντυμένος; Αγοράζει φθηνά ένα συμβολικό προϊόν, ένα μήνυμα, το αντιρατσιστικό μήνυμα. Η Benetton βεβαίως ποσώς ενδιαφέρεται για το μήνυμα, αλλά το μήνυμα είναι το κέρδος.

Η εξέγερση των «Σπαρτακιστών»

Του ΛΕΑΝΔΡΟΥ ΜΠΟΛΑΡΗ*

Η «εξέγερση των Σπαρτακιστών» δεν ξεκίνησε ως εξέγερση. Ξεκίνησε ως μια καλά υπολογισμένη πρόκληση της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης στην εργατική τάξη και στην επαναστατική Αριστερά του Βερολίνου. Η κυβέρνηση είχε προκύψει από την επανάσταση των στρατιωτών και εργατών στις αρχές του Νοέμβρη, που κατέληξε στην ανατροπή του Κάιζερ και στον τερματισμό του πολεμικού σφαγείου. Σε εκατοντάδες σημεία σε όλη τη Γερμανία, οι εργάτες και οι φαντάροι συγκροτούσαν συμβούλια, όπως τα σοβιέτ στη Ρωσία ενάμιση χρόνο πριν.
 

Τα κόμματα που κυριαρχούσαν σε αυτό το κίνημα ήταν το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας (SPD) και το Ανεξάρτητο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (USPD). Οι Ανεξάρτητοι είχαν διαγραφεί το 1917 από το SPD λόγω της εντεινόμενης αντίθεσής τους στη στήριξη που έδινε η κομματική ηγεσία στην κυβέρνηση και στον πόλεμο. Η Ενωση Σπάρτακος, της Ρόζας Λούξεμπουργκ και του Καρλ Λίμπκνεχτ, συμμετείχε ως ιδιαίτερο ρεύμα σε αυτό το κόμμα μέχρι το τέλος του 1918, όταν αποτέλεσε τον κορμό του νέου Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας.

Βιβλιοπαρουσίαση- Συζήτηση: Οι παρεμβάσεις της ΟΚΔΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα και στους εργατικούς αγώνες. Τετάρτη 9/1

Βιβλιοπαρουσίαση- Συζήτηση

Οι παρεμβάσεις της ΟΚΔΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα και στους εργατικούς αγώνες

Τετάρτη 9/1, 18:00 στα γραφεία των εκδόσεων «Εργατική

Πάλη» Μεταξουργείο, Αγ. Κωνσταντίνου 57, 1ος όροφος

Το Mεταβατικό Πρόγραμμα ως μέθοδος και ως εργαλείο για την επανάσταση (σχόλιο στο άρθρο του Θ. Κουτσουμπού)

Στο άρθρο του«80 XPONIA AΠO THN IΔPYΣH THΣ TETAPTHΣ ΔIEΘNOYΣ – H MEΘOΔOΣ TOY METABATIKOY ΠPOΓPAMMATOΣ [Mέρος 4ο]», ο Θ. Κουτσουμπός επιχειρεί μια κριτική στις στρεβλές –κατά τη γνώμη του και τη γνώμη του ΕΕΚ– αναγνώσεις του Μεταβατικού Προγράμματος. Το ζήτημα αυτό είναι πολύ σοβαρό, και η σημασία του αυξάνεται ολοένα και περισσότερο όσο το εργατικό κίνημα και οι οργανωμένες δυνάμεις που αναφέρονται σε αυτό –πολύ περισσότερο οι επαναστατικές– δείχνουν να μη βρίσκουν διέξοδο από μια παρατεταμένη κρίση.

Είναι πράγματι πάρα πολλά τα παραδείγματα παρερμηνείας του Μεταβατικού Προγράμματος, έως και πλήρους διαστρέβλωσής του, και η ΟΚΔΕ έχει καταπιαστεί με αυτό το θέμα σε ειδική της έκδοση[1]. Προκαλεί ωστόσο μεγάλη έκπληξη ότι απ’ όλα τα παραδείγματα τέτοιας κακομεταχείρισης, ο συγγραφέας επιλέγει να στρέψει τα βέλη του αποκλειστικά στο ρεύμα της Ενιαίας Γραμματείας της 4ης Διεθνούς, και μάλιστα με επιχειρήματα αμφιβόλου ευστάθειας!