Μαρξιστικό Δελτίο

Το Μαρξιστικό Δελτίο έχει σκοπό να διαδώσει την επαναστατική θεωρία και να παρουσιάσει τον διάλογο των επαναστατικών ιδεών * Από τους κλασσικούς μέχρι τους σύγχρονους επαναστάτες διανοούμενους και αγωνιστές * Τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο (Κ. Μαρξ) * thanasis.ane@gmail.com * Τα άρθρα δεν εκφράζουν και την ιστοσελίδα *

Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

Σαν Σήμερα 28/04/1961 Πεθαίνει Ο Γιάννης Κορδάτος

Σαν σήμερα 28/04/1961 πεθαίνει ο Γιάννης Κορδάτος, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες μαρξιστές ιστορικούς, με πλούσια βιβλιοπαραγωγή γύρω από το εργατικό και αγροτικό κίνημα, αλλά και την γενική ιστορία της Ελλάδας (από την αρχαιότητα ως τις αρχές του 20ου αιώνα).

Γεννήθηκε το 1891 στη Ζαγορά Πηλίου. Υπήρξε στέλεχος του ΣΕΚΕ-ΚΚΕ, μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής (1920-1927), καθώς και Γραμματέας της ΚΕ (1922-1924). Στο διάστημα 1921-1924 διετέλεσε ακόμη διευθυντής του Ριζοσπάστη.

Το Μάρτη του 1927 (3ο Έκτακτο Συνέδριο) διαγράφτηκε από το ΚΚΕ, λόγω αρθογραφίας του «εις την αντικομματικήν εφημερίδα «Ρεβολυσιόν Προλεταριέν» της εκτός του γαλλικού κόμματος δεξιάς, ανταποκρίσεως στρεφόμενης κατά του Κόμματος», καθώς και για το ότι βρισκόταν «επί ολόκληρα έτη εκτός της κομματικής ζωής και δράσεως» (βλ. ΚΚΕ «Επίσημα Κείμενα», τ.2ος, σελ.250).

Συνελήφθη το 1940 για αντιφασιστική αρθογραφία και ξανά το Δεκέμβρη του 1944 από τους Άγγλους. Στη διάρκεια του Εμφυλίου φυλακίστηκε και εξορίστηκε. Μετά το 1950 δραστηριοποιήθηκε στο χώρο της ΕΔΑ.

Πηγή: «Ριζοσπάστης»

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

50 Xρόνια Από Τη Χούντα : Σκληρή Εμπειρία Με Πολύτιμα Διδάγματα / της Μαρίας Στύλλου

Συνέντευξη με τη Μαρία Στύλλου

Πώς φτάσαμε στη δικτατορία της 21ης Απριλίου του 1967;

Η δικτατορία της 21ης Απριλίου ήταν το βίαιο σπάσιμο μιας δεκαετίας ανάπτυξης του εργατικού κινήματος και των εργατικών αγώνων αλλά και της ίδιας της Αριστεράς.

Το 1956 υπήρξε η προσπάθεια της κυρίαρχης τάξης, με ένα καινούργιο κόμμα, την ΕΡΕ, από τη μια να φτιάξει μια εκσυγχρονιστική κυβέρνηση και να αναπτύξει τον ελληνικό καπιταλισμό και από την άλλη να ελέγξει τις αντιδράσεις και μια Αριστερά που είχε βγει ηττημένη μέσα από έναν εμφύλιο. Ξεκίνησε έχοντας την αυτοπεποίθηση ότι μπορούσε να τα πετύχει αυτά.

Σάββατο 15 Απριλίου 2017

Οι Θέσεις Tου Απρίλη Bάζουν Στόχο Τη Σοσιαλιστική Επανάσταση / του Μπάμπη Συριόπουλου

ΜΠΑΜΠΗΣ ΣΥΡΙΟΠΟΥΛΟΣ

Στις αρχές Απρίλη 1917 επικεφαλής της προσωρινής κυβέρνησης (μετά την ανατροπή του τσάρου) είναι ο πρίγκιπας Λβόφ. Τα μέλη της είναι φιλελεύθεροι εκφραστές της αστικής τάξης και των γαιοκτημόνων, οι οποίοι υποστηρίζουν τη συνέχιση της συμμετοχής της Ρωσίας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο όνομα της υπεράσπισης της επανάστασης και της δημοκρατίας πλέον. Συμμετέχει επίσης ο μετριοπαθής σοσιαλιστής Αλέξανδρος Κερένσκι ως υπουργός Δικαιοσύνης. Η προσωρινή κυβέρνηση όμως δεν είναι μόνη της, την εξουσία της την έχουν παραχωρήσει τα σοβιέτ (συμβούλια) των εργατών και στρατιωτών αντιπροσώπων. Πρόεδρος στην Εκτελεστική Επιτροπή (Εκτ. Επ.) της Πετρούπολης είναι ο μενσεβίκος Τσχέιντζε, ενώ την πλειοψηφία έχουν οι εσέροι και οι μενσεβίκοι.

Κυριακή 9 Απριλίου 2017

Οι Θέσεις Του Απρίλη

Ο Λένιν έφτασε στην επαναστατημένη Ρωσία στις 3, ξημέρωμα με 4 Απριλίου του 1917, ερχόμενος μαζί με άλλους επαναστάτες από την Ελβετία, όπου ήταν εξόριστος και αποκλεισμένος λόγω του μακελιού που εξελισσόταν στην Ευρώπη. Ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος που ξεκίνησε το 1914, βρισκόταν στην κορύφωση του. Είχε προηγηθεί η Φεβρουαριανή Επανάσταση, με την ανατροπή του τσαρικού καθεστώτος και την εγκαθίδρυση μιας ασταθούς αστικοδημοκρατικής κυβέρνησης που στην πραγματικότητα αδυνατούσε να λύσει τα συσσωρευμένα προβλήματα μιας επί αιώνες ημιανάπτυχτης και απολυταρχικής χώρας, με την πλειονότητα του πληθυσμού μέσα στη φτώχια και την εξαθλίωση.
Η κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στο Μπολσεβίκικο Κόμμα εν τη απουσία του ήταν αυτή μιας έντονης ροπής των ηγετικών οργάνων του προς τη συνεργασία με την αστική κυβέρνηση, παρακούοντας τις συνεχείς παραινέσεις και συμβουλές που ο Λένιν συνεχώς έστελνε με τα ¨Γράμματα από μακρυά¨ και άλλες επιστολές, προτρέποντας για μια ανεξάρτητη πάλη της εργατικής τάξης και την κατάληψη της εξουσίας από αυτή.

Οι «Θύελλες Της Προόδου» Και Το Στοίχημα Της Εποχής Μας

γράφει ο Θανάσης Σκαμνάκης

Το βιβλίο του Ευτύχη Μπιτσάκη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΨΜ, δίνει στον αναγνώστη μια συνολική και σε βάθος εικόνα του σημερινού κόσμου, είναι ένας μαρξισμός σαφής και κατανοητός χωρίς να είναι εγχειδιακός, ένας πρώτης τάξεως οδηγός, πολύ περισσότερο για τα νέα παιδιά. Κατανοεί κανείς διαβάζοντας όχι μόνο την πραγματικότητα αλλά εν πολλοίς και τον παρεξηγημένο Μαρξ (και τους άλλους κλασικούς).

Η δυνατότητα και αναγκαιότητα ανατροπής του καπιταλισμού για να επιβιώσει ο πλανήτης

Το καινούργιο βιβλίο του Ευτύχη Μπιτσάκη διαπραγματεύεται τα βασικά από τα σύγχρονα προβλήματα του κόσμου μας. Προσεγγίζει τις κρίσιμες πλευρές της σημερινής πραγματικότητας και επιχειρηματολογεί για το πως η Ιστορία συνιστά πεδίο δυνατοτήτων και πως η δυνατότητα ανατροπής του καπιταλισμού και εγκαθίδρυσης της σοσιαλιστικής κοινωνίας, ως μεταβατικής, για το πέρασμα στον κομμουνισμό, καθίσταται αναγκαία, όχι μόνο για να εγκατασταθούν μη εκμεταλλευτικές σχέσεις στον κόσμο αλλά και (εξ αυτού) για να επιβιώσει ο πλανήτης.
Αποκαθιστά, όπως το υπονοεί και ο τίτλος, την ιδέα της προόδου, και της ανάπτυξης που την ακολουθεί, έννοιες που στις ημέρες μας τείνουν να γίνουν υπερταξικές και σχεδόν υπερφυσικές.

Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

Redmarks : "Καρλ Μαρξ - Η Ιστορία Της Ζωής Του"

ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΑΠΡΙΛΗ


Ο Μαρξ χωρίς ει­κό­νι­σμα. Μια «αι­ρε­τι­κή» βιο­γρα­φία

 Άλλο ένα βι­βλίο για τον Μαρξ; Όχι ακρι­βώς. Το βι­βλίο του Φραντς Μέ­ρινγκ, «Καρλ Μαρξ, η ιστο­ρία της ζωής του», που κυ­κλο­φο­ρεί από τις εκ­δό­σεις Redmarks σε με­τά­φρα­ση του Χρή­στου Υφα­ντή κο­μί­ζει από πολ­λές πλευ­ρές  και­νούρ­για πράγ­μα­τα, πα­ρό­τι είναι γραμ­μέ­νο πριν από πε­ρί­που 100 χρό­νια.

Και κο­μί­ζει και­νούρ­για πράγ­μα­τα γιατί κατ’ αρχάς πρό­κει­ται για το πρώτο βι­βλίο του αγνοη­μέ­νου από τους εμπο­ρι­κούς και κομ­μα­τι­κούς εκ­δο­τι­κούς μη­χα­νι­σμούς Γερ­μα­νού σο­σια­λι­στή δη­μο­σιο­γρά­φου, που εκ­δί­δε­ται στα ελ­λη­νι­κά (μη νο­μί­σε­τε: και σε άλλες δυ­τι­κές γλώσ­σες άρ­γη­σε πάρα πολύ να με­τα­φρα­στεί το έργο του και ει­δι­κά ετού­το το βι­βλίο).

Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Παρουσίαση του βιβλίου του Bίκτορ Σερζ «Έτος Ένα της Ρώσικης Επανάστασης»

Το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο (Φειδίου 4) οργανώνει στο χώρο του ένα δεκαήμερο αφιέρωμα στα 100 χρόνια της Ρώσικης Επανάστασης 1-10 Απρίλη. Το αφιέρωμα περιλαμβάνει έκθεση με όλα τα βιβλία που κυκλοφορούν για το συγκλονιστικότερο γεγονός του 20ου αιώνα, έκθεση αφίσας και φωτογραφίας από την περίοδο 1917-1923.

Στα πλαίσια του αφιερώματος, την Παρασκευή 7 Απρίλη, 6μμ, θα πραγματοποιηθεί στο Polis Art Café (Στοά Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5) η παρουσίαση του βιβλίου του Βίκτορ Σερζ «Έτος Ένα της Ρώσικης Επανάστασης» που κυκλοφόρησε πριν δυο μήνες για πρώτη φορά στα ελληνικά και έχει γίνει ήδη best seller. Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι:


Παρασκευάς Ψάνης (μεταφραστής του βιβλίου)
Αλεξάνδρα Ιωαννίδου (αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα Σλαβικών σπουδών του Παν/μιου Αθήνας)
Γιώργος Σταματόπουλος (δημοσιογράφος, Εφημερίδα Συντακτών)
Λέανδρος Μπόλαρης (συγγραφέας, Εργατική Αλληλεγγύη)

Η Παντοτινή Αυγή Του Οκτώβρη / ΤΕΤΡΑΔΙΑ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ


Editorial της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού θεωρίας ΤΕΤΡΑΔΙΑ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση*

Αποφασίζοντας να αφιερώσουν δύο συνεχόμενα τεύχη στην Οκτωβριανή Επανάσταση, τα Τετράδια Μαρξισμού για την κομμουνιστική απελευθέρωση επιστρέφουν στο 1917 για να ψηλαφήσουν τη βαθιά ρωγμή –οικονομική, πολιτική, πολιτιστική– που επέφερε στην Ιστορία το ρωσικό προλεταριάτο, για να αναστοχαστούν όχι νοσταλγικά, αλλά με σύγχρονους όρους, το γίγνεσθαι και το είναι της κορυφαίας ώς σήμερα απόπειρας αλλαγής του κόσμου σε κομμουνιστική κατεύθυνση.

Με όρους υλιστικής διαλεκτικής, μια επανάσταση συνιστά άλμα, «διακοπή του βαθμιαίου», βίαιη χάραξη της ασυνέχειας στο φαινομενικά και μόνο συνεχές και συμπαγές σώμα του ιστορικού/ κοινωνικού χωροχρόνου. Με μαρξιστικούς όρους, ειδικότερα, η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν υπήρξε μηχανική απόρροια κάποιων «ορειχάλκινων νόμων», αλλά και δεν ήταν επανάσταση ενάντια στο Κεφάλαιο του Μαρξ. Δεν ήταν συμβάν χωρίς προϋποθέσεις, όπως την διαβάζει ένας κάποιος μεταμαρξισμός της δικής μας εποχής. Ήταν, σύμφωνα με τη δική μας τουλάχιστον αφετηρία σκέψης και δράσης, συλλογική και ώς ένα βαθμό συνειδητή υλοποίηση της διαλεκτικά οριοθετημένης απέναντι στο φαταλισμό και στο βολονταρισμό διατύπωσης του Μαρξ: