Τάξη, Συνείδηση, Γνώση

Συντάκτης: Πέτρος Λινάρδος-Ρυλμόν*

Η Αριστερά, τα αριστερά κόμματα, αναπτύχθηκαν και διαμορφώθηκαν μέσα από τον 19ο αιώνα ως κόμματα που εξέφραζαν την εργατική τάξη, τον κόσμο της μισθωτής εργασίας, ως κόμματα που διαμόρφωναν τις πολιτικές τους με βάση δύο επιρροές: αφενός μεν την οργανωτική και κοινωνική συγκρότηση της εργατικής τάξης και την ανάδειξη μιας δικής της ταξικής συνείδησης, αφετέρου δε την ανάπτυξη μιας θεωρίας της ταξικής κινητοποίησης και δράσης, όπου κυριάρχησε η μαρξιστική ανάλυση και προγραμματική επεξεργασία.

Η ταξική συνείδηση δεν σήμαινε αναγκαστικά την ύπαρξη ενός σχεδίου για το μέλλον και από την άλλη μεριά η θεωρία δεν μπορούσε να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί χωρίς τις κινηματικές και οργανωτικές μορφές που αποτελούσαν εκδηλώσεις της ταξικής συνείδησης.

Αριστερά Και Εθνικιστικό Ρεύμα / του Μπάμπη Συριόπουλου

Μπάμπης Συριόπουλος

ΚΚΕ και ΛΑΕ αναδεικνύουν τον «αλυτρωτισμό των Σκοπίων» και κλείνουν τα μάτια στην επιθετική τάση των μακεδονομάχων

Το επιχείρημα ότι το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και την αυτοδιάθεση των λαών είναι αξιοποιήσιμα από τον ιμπεριαλισμό δεν μπορεί να οδηγεί στην άρνησή τους

Η συζήτηση για τη Συμφωνία των Πρεσπών ανάμεσα στις δυνάμεις της αριστεράς ή σε όσες αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιες παρότι έχει συγκεκριμένο και «ειδικό» χαρακτήρα έχει μεγάλη σημασία. Για μια ακόμα φορά το γενικό συμπυκνώνεται στο ειδικό. Η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή είναι ενδεικτική. 

100 XPONIA AΠO THN IΔPYΣH THΣ ΚOMMOYNIΣTIKHΣ ΔIEΘNOYΣ (1919-2019) Διεθνιστική συνάντηση στην Kωσταντινούπολη

Στις 10 Φεβρουαρίου 2019, στην Iστανμπούλ /Kωνσταντινούπολη, στην Tουρκία, διεθνιστές επαναστάτες συγκεντρώνονται σε μια διεθνή εκδήλωση για τα 100χρονα από την ίδρυση της Tρίτης (Kομμουνιστικής) Διεθνούς.
 

H συνάντηση οργανώνεται από το Βαλκανικό Σοσιαλιστικό Κέντρο Christian Rakovsky και το διαδικτυακό ιστότοπο RedMed και θα πάρουν μέρος το EEK από την Eλλάδα, το Παρτίδο Oμπρέρο από την Aργεντινή, οργανώσεις της κομμουνιστικής και τροτσκιστικής αριστεράς από την Aνατολική και Δυτική Eυρώπη, από τα Bαλκάνια, την Mέση Aνατολή και την Aσία. O «οικοδεσπότης», το Eπαναστατικό Eργατικό Kόμμα (DIP - Tουρκία) απευθύνει την παρακάτω πρόσκληση:

Εργατική Απάντηση Στον Εθνικισμό Και Τον Κοσμοπολιτισμό Του Κεφαλαίου

Δημήτρης Κάβουρας

 

Το μονοπωλιακό κεφάλαιο, το οποίο έχει έδρα στην Ελλάδα, σε πλήρη ευθυγράμμιση με τα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για την περιοχή των Βαλκανίων, μπορεί να πανηγυρίζει: κατόρθωσε και επέβαλε σε μια μικρότερη και πιο αδύνατη χώρα τη θέλησή του.

Ο ελλαδικός καπιταλισμός κατέχει πλέον μια παγκόσμια πρωτιά. Επέβαλε σε μια άλλη χώρα την αλλαγή του συντάγματος και του ονόματός της πράγμα πρωτόγνωρο σε περίοδο ειρήνης! Σε αυτήν την επιβολή βρήκε πρόθυμους αποδέκτες την αστική πολιτική ηγεσία της γειτονικής χώρας, η οποία υποχώρησε μπροστά στο ισχυρότερο καπιταλιστικό κράτος, προκειμένου να εξυπηρετήσει τους στόχους της δικής της αστικής τάξης, την είσοδό της στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ.

10 χρόνια ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ο Γιάννης Σηφακάκης και ο Λέανδρος Μπόλαρης, μέλη της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής θυμίζουν τις μεγάλες επιλογές που έφερε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το κίνημα της Αριστεράς.

Στις 31 Γενάρη του 2009, περίπου 3.000 αγωνιστές και αγωνίστριες γέμισαν το κλειστό γήπεδο του Σπόρτινγκ στην Αθήνα. Δυο πανό δέσποζαν στο βήμα των ομιλητών και έδιναν το στίγμα της συγκέντρωσης: “Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων - Πάλη για την αντικαπιταλιστική ανατροπή” και “Εμπρός για μια άλλη Αριστερά, αντικαπιταλιστική και επαναστατική”. Ακολούθησε ένας πανελλαδικός γύρος συνελεύσεων που συσπείρωσαν 2.000 επιπλέον αγωνιστές και αγωνίστριες και δύο μήνες μετά, στην αίθουσα της Αθηναϊδας, η Πανελλαδική Συνάντηση της Πρωτοβουλίας για την Ενότητα και την Κοινή Δράση της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς αποφάσισε την συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή.

Κάτω το πραξικόπημα και η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Βενεζουέλα! – Ανακοίνωση του PRT (μεξικάνικο τμήμα της 4ης Διεθνούς)

Το PRT (Eργατικό Επαναστατικό Κόμμα) στέκεται εμφατικά ενάντια στη νέα απόπειρα πραξικοπήματος και ιμπεριαλιστικής επέμβασης ενάντια στη Βενεζουέλα. Σε μια ανοιχτή και κυνικά ενορχηστρωμένη καμπάνια που κάλεσε ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πενς (με δεδομένη την απαξία του Τραμπ για τη Λατινική Αμερική), με ένα βίντεο που διακινήθηκε τη νύχτα της 22ης Ιανουαρίου, δόθηκε το εναρκτήριο λάκτισμα σε μια στρατηγική, που μέσα σε λίγες ώρες οδήγησε στην αυτοανακήρυξη –χωρίς κανένας να το έχει ψηφίσει– του πραγματικού σφετεριστή Χουάν Γκουάιδο ως «προέδρου» της Βενεζουέλας. Ακολουθώντας αυτή την αυτοανακήρυξη, υπήρξε μια χιονοστιβάδα «αναγνωρίσεων» της υποτιθέμενης νέας κυβέρνησης από προέδρους και κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, ορισμένους ανοιχτά νεοφασίστες, και χωρίς καμία απολύτως δημοκρατική παράδοση, από τον ίδιο τον Τραμπ ως τον Μάκρι (Αργεντινή) και Μπολσονάρο (Βραζιλία).

Η συμφωνία των Πρεσπών και η Αριστερά

Αντώνης Νταβανέλος

  

Η δημόσια συζήτηση για τη συμφωνία των Πρεσπών πυροδοτεί τάσεις διάλυσης-ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού.

Τα «μικρά» κοι­νο­βου­λευ­τι­κά κόμ­μα­τα που προ­έ­κυ­ψαν κατά την πο­λι­τι­κή κρίση της πε­ριό­δου που κα­θο­ρι­ζό­ταν από την αντί­θε­ση «μνη­μό­νιο-αντι­μνη­μό­νιο» –κόμ­μα­τα που δεν εξέ­φρα­ζαν συ­γκρο­τη­μέ­νες σχέ­σεις με κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα, αλλά έχο­ντας απο­κτή­σει βου­λευ­τές χρη­σί­με­ψαν ως «σύμ­μα­χοι» των βα­σι­κών πα­ρα­τά­ξε­ων– ωθού­νται στη διά­λυ­ση. Οι ΑΝΕΛ, το Πο­τά­μι, η Ένωση Κε­ντρώ­ων εξα­ε­ρώ­νο­νται, ενώ ακόμα και το ΚΙΝΑΛ πιέ­ζε­ται στα όρια του πα­λιού ΠΑΣΟΚ που δεν έχει κάνει –ή δεν έχει κάνει ακόμα– την επι­λο­γή της επι­βί­ω­σης μέσω του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Συντονισμός και διάλογος κομμουνιστικών δυνάμεων. Ένα πρώτο σχόλιο

Γράφει ο Αντώνης Δραγανίγος

Το κείμενο «Για τον συντονισμό δράσης και τον διάλογο κομμουνιστικών δυνάμεων», που κυκλοφόρησε πρόσφατα, είναι το πρώτο κείμενο μιας «ανοιχτής πρωτοβουλίας διαλόγου και κοινής δράσης» δυνάμεων κομμουνιστικής αναφοράς με στόχο τόσο τον διάλογο για το κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα της εποχής μας, όσο και την παρέμβαση στις πολιτικές εξελίξεις, όπως αναφέρεται από τις πέντε οργανώσεις-πολιτικές κινήσεις που το συνυπογράφουν (Αριστερή Ανασύνθεση, Κίνηση Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας, Παρέμβαση, Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο και Σύλλογος Γ. Κορδάτος).

Συντονισμός δράσης και διαλόγου κομμουνιστικών δυνάμεων, κοινή ανακοίνωση πολιτικών οργανώσεων

Την ανάγκη συντονισμού της δράσης και ενός ουσιαστικού διαλόγου για τα ζητήματα τόσο του κινήματος όσο και της συγκρότησης μετώπου αλλά και του κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος της εποχής, υπογραμμίζουν οι πέντε οργανώσεις-πολιτικές κινήσεις της κομμουνιστικής Αριστεράς, οι οποίες δίνουν στη δημοσιότητα κείμενο κοινής ανακοίνωσης. Στο κείμενο υπογραμμίζεται η ανάγκη να γίνουν τολμηρές υπερβάσεις, επειδή η Ελλάδα και η Αριστερά βρίσκεται σε κρίσιμα και δύσκολα σταυροδρόμια. Πρόκειται, όπως αναφέρεται για έναν ανοιχτό συντονισμό, δηλ. μια πρωτοβουλία η οποία φιλοδοξεί να συμπεριλάβει και άλλες δυνάμεις που θα συμφωνούν με την προσπάθεια και την ανάγκη της κοινής αναζήτησης και δράσης. 

Γαλλία «Κίτρινα Γιλέκα» Η εξέγερση του λαού συνεχίζεται

Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις των «κίτρινων γιλέκων» στη Γαλλία που πλέον έχουν πάρει τη μορφή αντικυβερνητικής εξέγερσης με κύριο αίτημα την παραίτηση του Μακρόν. Στις 5 Ιανουαρίου έλαβαν χώρα μεγάλες διαδηλώσεις σε πολλές Γαλλικές πόλεις στην Τουλόν, Τουλούζη, Ρουέν, Ρενν, Νάντη και Μπορντώ. Οι διαδηλωτές έστηναν πύρινα οδοφράγματα, συγκρούονταν με την Αστυνομία και πολιορκούσαν νομαρχίες και κυβερνητικά κτήρια. Στην «Πράξη 8», όπως την ονόμασαν τα κίτρινα γιλέκα τις διαδηλώσεις συμμετείχαν πάνω από 50.000 άτομα. Στο Παρίσι, διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν το κτήριο της Εθνοσυνέλευσης αλλά και σε άλλες κεντρικές περιοχές του Παρισιού. 

Αφιέρωμα στη Γερμανική Επανάσταση 1918-1923 18-20 Γενάρη / Πολυχώρος ΚΟΜΜΟΥΝΑ

Αιώνια τιμή για τους δολοφονημένους επαναστάτες Λούξεμπουργκ και Λίμπκνεχτ!

100 χρόνια από το μεγάλο έγκλημα της Σοσιαλδημοκρατίας

Δημήτρης Γρηγορόπουλος, Μπάμπης Συριόπουλος

Στις 15 Ιανουαρίου 1919 δολοφονήθηκαν από σώματα της αντεπανάστασης η «κόκκινη Ρόζα» και ο Καρλ Λίμπκνεχτ. Στο τελευταίο της άρθρο η Ρόζα γράφει: «Τάξη επικρατεί στο Βερολίνο!» Ηλίθιοι δήμιοι! Η «τάξη» σας είναι χτισμένη στην άμμο. Αύριο κιόλας η επανάσταση θα «ανυψωθεί με μια βροντή» και με σαλπίσματα θα ανακοινώσει: Ήμουν, Είμαι, Θα είμαι!

Αφετηρία της γερμανικής επανάστασης υπήρξε η εξέγερση του Κιέλου (αρχές Νοέμβρη 1918). Ως αποτέλεσμα της ολοκληρωτικής ήττας του γερμανικού ιμπεριαλισμού στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο τον Οκτώβρη του 1918, δημιουργήθηκε στη Γερμανία επαναστατική κατάσταση.

Περιοδικό Σοσιαλισμός από τα Κάτω: Νέο τεύχος Γενάρη-Φλεβάρη 2019 - Γιατί και πώς μπορούμε “να τους αλλάξουμε τα φώτα”

Το νέο τεύχος του περιοδικού ¨Σοσιαλισμός από τα Κάτω που ανοίγει τη χρονιά με τίτλο “Εκρηκτικός συνδυασμός: τα επιτελεία σε πανικό, οργισμένη η εργατική τάξ用 αξίζει να διαβαστεί από τον κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια που βρίσκεται στους αγώνες για να τα πάρουμε όλα πίσω με το “τέλος” των Μνημονίων, που ξέρει ότι ο Μητσοτάκης δεν είναι μονόδρομος, που εμπνέεται από τα Κίτρινα Γιλέκα στους δρόμους της Γαλλίας, που εξοργίστηκε με τη δολοφονία του Ζακ, τη φυλάκιση της καθαρίστριας και αναζητά απαντήσεις και λύσεις από την Αριστερά.

Στις πρώτες σελίδες του τεύχους ο Πάνος Γκαργκάνας δίνει την εικόνα ενός καπιταλισμού σε αποσταθεροποίηση διεθνώς. Οι φοροαπαλλαγές του Τραμπ στις μεγάλες επιχειρήσεις το 2018 δεν έφεραν ανάκαμψη αλλά ακόμα μεγαλύτερα τζογαρίσματα στα χρηματιστήρια, συρρίκνωση της παραγωγής και εν τέλει ιστορική βουτιά του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης. 

Το Συμβολικό Κεφάλαιο των Δημόσιων Πανεπιστημίων | Του Χάρη Ναξάκη

Όποιοι αντιλαμβάνονται το κεφάλαιο ως κτήρια, μηχανήματα, πρώτες ύλες, τεχνολογικές εισροές, που συνδυάζονται στην παραγωγική διαδικασία με στόχο να παραχθεί ένα προϊόν για να ικανοποιηθεί μια ανθρώπινη ανάγκη, με σκοπό το κέρδος, πλανώνται πλάνην οικτράν.

Όταν ο δυτικός καταναλωτής αγοράζει ένα μπλουζάκι της Benetton, στο οποίο απεικονίζονται παιδιά χαρούμενα και αγκαλιασμένα από την Αφρική, την Κίνα, την Γερμανία και την Αμερική, που ειρήσθω εν παρόδω μπορεί να έχει κατασκευασθεί σε εργοστάσια κάτεργα από γυναίκες και παιδιά σκλάβους στο Βιετνάμ, με μισθό ένα δολάριο την ημέρα, τί ακριβώς αγοράζει; Την κάλυψη της ανάγκης να προστατευθεί από τον ήλιο ή το κρύο, να μην είναι γυμνός ή να είναι καλοντυμένος; Αγοράζει φθηνά ένα συμβολικό προϊόν, ένα μήνυμα, το αντιρατσιστικό μήνυμα. Η Benetton βεβαίως ποσώς ενδιαφέρεται για το μήνυμα, αλλά το μήνυμα είναι το κέρδος.

Η εξέγερση των «Σπαρτακιστών»

Του ΛΕΑΝΔΡΟΥ ΜΠΟΛΑΡΗ*

Η «εξέγερση των Σπαρτακιστών» δεν ξεκίνησε ως εξέγερση. Ξεκίνησε ως μια καλά υπολογισμένη πρόκληση της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης στην εργατική τάξη και στην επαναστατική Αριστερά του Βερολίνου. Η κυβέρνηση είχε προκύψει από την επανάσταση των στρατιωτών και εργατών στις αρχές του Νοέμβρη, που κατέληξε στην ανατροπή του Κάιζερ και στον τερματισμό του πολεμικού σφαγείου. Σε εκατοντάδες σημεία σε όλη τη Γερμανία, οι εργάτες και οι φαντάροι συγκροτούσαν συμβούλια, όπως τα σοβιέτ στη Ρωσία ενάμιση χρόνο πριν.
 

Τα κόμματα που κυριαρχούσαν σε αυτό το κίνημα ήταν το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας (SPD) και το Ανεξάρτητο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (USPD). Οι Ανεξάρτητοι είχαν διαγραφεί το 1917 από το SPD λόγω της εντεινόμενης αντίθεσής τους στη στήριξη που έδινε η κομματική ηγεσία στην κυβέρνηση και στον πόλεμο. Η Ενωση Σπάρτακος, της Ρόζας Λούξεμπουργκ και του Καρλ Λίμπκνεχτ, συμμετείχε ως ιδιαίτερο ρεύμα σε αυτό το κόμμα μέχρι το τέλος του 1918, όταν αποτέλεσε τον κορμό του νέου Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας.

Βιβλιοπαρουσίαση- Συζήτηση: Οι παρεμβάσεις της ΟΚΔΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα και στους εργατικούς αγώνες. Τετάρτη 9/1

Βιβλιοπαρουσίαση- Συζήτηση

Οι παρεμβάσεις της ΟΚΔΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα και στους εργατικούς αγώνες

Τετάρτη 9/1, 18:00 στα γραφεία των εκδόσεων «Εργατική

Πάλη» Μεταξουργείο, Αγ. Κωνσταντίνου 57, 1ος όροφος

Το Mεταβατικό Πρόγραμμα ως μέθοδος και ως εργαλείο για την επανάσταση (σχόλιο στο άρθρο του Θ. Κουτσουμπού)

Στο άρθρο του«80 XPONIA AΠO THN IΔPYΣH THΣ TETAPTHΣ ΔIEΘNOYΣ – H MEΘOΔOΣ TOY METABATIKOY ΠPOΓPAMMATOΣ [Mέρος 4ο]», ο Θ. Κουτσουμπός επιχειρεί μια κριτική στις στρεβλές –κατά τη γνώμη του και τη γνώμη του ΕΕΚ– αναγνώσεις του Μεταβατικού Προγράμματος. Το ζήτημα αυτό είναι πολύ σοβαρό, και η σημασία του αυξάνεται ολοένα και περισσότερο όσο το εργατικό κίνημα και οι οργανωμένες δυνάμεις που αναφέρονται σε αυτό –πολύ περισσότερο οι επαναστατικές– δείχνουν να μη βρίσκουν διέξοδο από μια παρατεταμένη κρίση.

Είναι πράγματι πάρα πολλά τα παραδείγματα παρερμηνείας του Μεταβατικού Προγράμματος, έως και πλήρους διαστρέβλωσής του, και η ΟΚΔΕ έχει καταπιαστεί με αυτό το θέμα σε ειδική της έκδοση[1]. Προκαλεί ωστόσο μεγάλη έκπληξη ότι απ’ όλα τα παραδείγματα τέτοιας κακομεταχείρισης, ο συγγραφέας επιλέγει να στρέψει τα βέλη του αποκλειστικά στο ρεύμα της Ενιαίας Γραμματείας της 4ης Διεθνούς, και μάλιστα με επιχειρήματα αμφιβόλου ευστάθειας!