Μαρξιστικό Δελτίο

Το Μαρξιστικό Δελτίο έχει σκοπό να διαδώσει την επαναστατική θεωρία και να παρουσιάσει τον διάλογο των επαναστατικών ιδεών * Από τους κλασσικούς μέχρι τους σύγχρονους επαναστάτες διανοούμενους και αγωνιστές * Τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο (Κ. Μαρξ) * thanasis.ane@gmail.com * Τα άρθρα δεν εκφράζουν και την ιστοσελίδα *

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019

Γαλλία «Κίτρινα Γιλέκα» Η εξέγερση του λαού συνεχίζεται

Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις των «κίτρινων γιλέκων» στη Γαλλία που πλέον έχουν πάρει τη μορφή αντικυβερνητικής εξέγερσης με κύριο αίτημα την παραίτηση του Μακρόν. Στις 5 Ιανουαρίου έλαβαν χώρα μεγάλες διαδηλώσεις σε πολλές Γαλλικές πόλεις στην Τουλόν, Τουλούζη, Ρουέν, Ρενν, Νάντη και Μπορντώ. Οι διαδηλωτές έστηναν πύρινα οδοφράγματα, συγκρούονταν με την Αστυνομία και πολιορκούσαν νομαρχίες και κυβερνητικά κτήρια. Στην «Πράξη 8», όπως την ονόμασαν τα κίτρινα γιλέκα τις διαδηλώσεις συμμετείχαν πάνω από 50.000 άτομα. Στο Παρίσι, διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν το κτήριο της Εθνοσυνέλευσης αλλά και σε άλλες κεντρικές περιοχές του Παρισιού. 

Οδοφράγματα στήνονταν σε περιοχές-σύμβολα όπως το Quartier Latin, επίκεντρο της εξέγερσης των φοιτητών και εργατών το Μάη του '68. Διαδηλωτές ακόμα εισέβαλλαν με ανυψωτικό μηχάνημα σε κυβερνητικό κτήριο όπου εκείνη την ώρα βρισκόταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος!

Ακόμα και προς το τέλος του Δεκεμβρίου και κατά τη διάρκεια των γιορτών οι κινητοποιήσεις δεν σταμάτησαν. Οι πιο δυναμικές ήταν στις επαρχιακές πόλεις. «Κίτρινα γιλέκα» έκλειναν οδικούς άξονες, καταλάμβαναν σταθμούς διοδίων, επιτίθονταν σε γραφεία του κόμματος του Μακρόν ή προσπαθούσαν να αποκλείσουν κεντρικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς και μεγάλα εμπορικά κέντρα. 

Και όλα αυτά συνέβαιναν παρά την παραπληροφόρηση των συστημικών ΜΜΕ ότι η εξέγερση των κίτρινων γιλέκων φθίνει και λήγει.

Καθόλη τη διάρκεια των κινητοποιήσεων οι διαδηλωτές αντιμετωπίστηκαν με μια απίστευτη καταστολή και βαρβαρότητα από την Αστυνομία και τη Χωροφυλακή. Ανελέητο ξύλο, δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, υδροφόρες αύρες και βροχή από πλαστικές σφαίρες. Μέχρι τώρα υπάρχουν 10 νεκροί, οι περισσότεροι στα μπλόκα στους οδικούς άξονες χτυπημένοι από «αγανακτισμένους οδηγούς» είτε από αστυνομικά οχήματα και μια ηλικιωμένη γυναίκα από τα δακρυγόνα. Χιλιάδες είναι οι τραυματίες αρκετοί από τους οποίους είτε έχουν ακρωτηριαστεί από τις χειροβομβίδες κρότου-λάμψεις που εκτοξεύθηκαν εναντίον τους είτε έχουν σοβαρά τραύματα στο κεφάλι και το πρόσωπο από τις πλαστικές σφαίρες. Καταστάσεις που θυμίζουν Αθήνα κατά τη διάρκεια της καταστολής της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Σκηνές κτηνωδίας και φρίκης όπως για παράδειγμα στις αρχές Δεκέμβρη σε μαθητική διαδήλωση σε επαρχιακή πόλη οι αστυνομικοί υποχρέωσαν τους μαθητές να πέσουν στα γόνατα με τα χέρια στο κεφάλι σαν αιχμάλωτοι πολέμου. 

Ή στις 22/12 στο Παρίσι αστυνομικός τράβηξε το όπλο του και σαν άλλος Κορκονέας σημάδευε διαδηλωτές. Στην καταστολή διαδηλώσεων χρησιμοποιούνται επίσης οι ειδικές δυνάμεις της Αστυνομίας για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος. Μόνο που εδώ ο εχθρός δεν είναι η μαφία αλλά ο εξεγερμένος λαός. Και το τελευταίο φύλο συκής της αστικής «δημοκρατίας» που συνοψίζεται στο τρίπτυχο «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα» πέφτει και αντικαθίσταται με «πλαστικές σφαίρες, ξύλο και δακρυγόνα».

Αρκετά δυσανάλογη με τις κινητοποιήσεις είναι η στάση των οργανώσεων της Αριστεράς και κυρίως της ηγεσίας. Πάρα τα όμορφα λόγια συμπάθειας προς τους διαδηλωτές και καταδίκης της αστυνομικής καταστολής η δυσπιστία και ο σκεπτικισμός παραμένει. Υπάρχει χάσμα μεταξύ ηγεσίας των οργανώσεων και συνδικάτων και βάσης. Οι αγωνιστές αγωνίζονται καθημερινά στα μπλόκα ή στις διαδηλώσεις και η ηγεσίες περιορίζονται σε συστάσεις και κριτική αφ υψηλού. Η ηγεσία της CGT αρνείται ακόμα και τώρα να προχωρήσει σε γενική απεργία παρά την ασφυκτική πίεση των μελών της. Η δήλωση του Μαρτινέζ, γραμματέα της CGT ότι «δεν μπορούμε να βαδίσουμε μαζί (με τα κίτρινα γιλέκα) σε εθνικό επίπεδο γιατί δεν υπάρχει οργάνωση ή γραμμή αλλά μπορούμε να κάνουμε πράγματα μαζί αρκεί να αποφύγουμε ρατσιστικές και αντισημιτικές υπερβολές που μπορεί να είναι περιθωριακές στο κίνημα αλλά υπάρχουν» είναι ενδεικτική. Και ο Μαρτινέζ λέει αυτό που κατά βάθος πιστεύει η υπόλοιπη αριστερά. Μόνο που η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Και ιδού μερικά παραδείγματα. Στην Καέν, συνέλευση των κίτρινων γιλέκων πραγματοποιήθηκε σε χώρο κατάληψης προσφύγων. Οι διαδηλωτές των κίτρινων γιλέκων ευχαρίστησαν τους πρόσφυγες λέγοντας ότι το κράτος τόσο καιρό δεν τους άφησε να κάνουν συνέλευση πουθενά αλλά ήταν οι πρόσφυγες που τους υποδέχτηκαν. Στη Νίκαια «κίτρινα γιλέκα» κατέλαβαν εγκαταλελειμμένο νοσοκομείο με σκοπό να το μετατρέψουν σε χώρο στέγασης για άστεγους και άπορους. Στο Μπορντώ στη διαδήλωση του προηγούμενου Σαββάτου διαδηλωτές πέταξαν έξω από την πορεία φασίστες που τόλμησαν να εμφανιστούν φορώντας κίτρινα γιλέκα. Ίσως αυτά είναι η καλύτερη απάντηση στο Μαρτινέζ και σε κάθε «σκεπτικιστή».

Η εξέγερση των κίτρινων γιλέκων πυροδότησε διαδηλώσεις στο γειτονικό Βέλγιο και την Ολλανδία ακόμα και σε βαλκανικές χώρες όπως στη Βουλγαρία και στο Σερβικό κομμάτι της Βοσνίας. Αλλά ελπιδοφόρες διαδηλώσεις γίνονται και στην Ουγγαρία όπου με αφορμή το νέο αντεργατικό νόμο του Ορμπαν χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι διαδηλώνουν στη Βουδαπέστη έξω από τη βουλή. Σύμφωνα με αυτό το νόμο, που υπαγορεύτηκε από τις Γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να δουλεύουν έως και 400 ώρες υπερωρίες το χρόνο με την υπόσχεση ότι θα πληρωθούν μέσα στα επόμενα 3 χρόνια. Κυριολεκτικά ο νόμος της σκλαβιάς. Και φαίνεται από τις μεγάλες διαδηλώσεις ότι οι πρώην Σταλινικοί γραφειοκράτες και νυν μαφιόζοι ολιγάρχες δεν έχουν ξεμπερδέψει ακόμα με την εργατική τάξη.

Με αφετηρία τη Γαλλία, μια τεράστια κίνηση των μαζών βρίσκεται σε εξέλιξη που φαίνεται να παρασύρει τα πάντα στο πέρασμα της. Τεκτονικές πλάκες άρχισαν να κινούνται και προκαλούν ισχυρούς σεισμούς στο καπιταλιστικό σύστημα. Αυτές οι εξελίξεις κάνουν πιο επιτακτική την ανάγκη επανίδρυσης της 4ης Διεθνούς, δηλαδή μιας γνήσιας επαναστατικής Διεθνούς. Όχι απλά για μια απλή αλληλεγγύη των λαϊκών κινημάτων και εξεγέρσεων. Αλλά για τη συντριβή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, τη νίκη της δικτατορίας του προλεταριάτου και την τελική επικράτηση του πανανθρώπινου ελευθεριακού Κομμουνισμού.

Γυναίκες με τα «κίτρινα»

Tην Kυριακή 6 Γενάρη, οι γυναίκες με τα «κίτρινα γιλέκα» έδωσαν μια άλλη «νότα». Kατ' αρχήν στις γραμμές τους είχαν και αρκετό κόκκινο χρώμα! Συγκεντρώθηκαν στην πλατεία της Βαστίλης, στο Παρίσι. Kαθισμένες στα σκαλιά του σταθμού Όπερα-Βαστίλη έψαλαν τη «Μασσαλιώτιδα» κρατώντας κίτρινα μπαλόνια. Κατόπιν κύκλωσαν την πλατεία, διακόπτοντας την κυκλοφορία, και στη συνέχεια πορεύτηκαν προς την πλατεία Δημοκρατίας (Ρεπουμπλίκ). Ήταν πράγματι μιαν άλλη, «ασυνήθιστη» εικόνα του κινήματος.

Π.Bλ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου