Στο παρακάτω κείμενο ο Αλτουσέρ (σε αντίθεση με τον Πουλαντζά), βλέπει το ''μηχανιστικό'' και ''εργαλειακό'' χαρακτήρα του Κράτους.
Το παρακάτω απόσπασμα συνοψίζει την ουσία, ότι το Κράτος έχει έναν σκληρό πυρήνα που δεν ''συμπυκνώνει συσχετισμούς δυνάμεων'', αλλά είναι εργαλείο και μηχανή της άρχουσας τάξης.
Αυτό επομένως που κάνει το κράτος να είναι κράτος είναι ότι είναι φτιαγμένο, όσο το δυνατόν, ώστε να είναι διαχωρισμένο από την πάλη των τάξεων, ώστε να είναι το εργαλείο αυτών που κρατούν την εξουσία. Ότι είναι «φτιαγμένο γι’ αυτό το σκοπό» είναι εγγεγραμμένο στην ίδια τη δομή του κράτους, στην ιεραρχία του κράτους και στην υποχρέωση υπακοής (και επιφυλακής) που υπάρχει για όλους τους δημόσιους υπαλλήλους, όποια και εάν είναι η θέση τους. Αυτό εξηγεί άλλωστε την εξαίρεση που γίνεται για το προσωπικό του στρατού, της αστυνομίας και για το διοικητικό προσωπικό του κράτους. Δεν υπάρχουν συνδικάτα στο στρατό (σ.σ όριο στη ''συμπύκνωση συσχετισμών''), ούτε στο υψηλό πολιτικό προσωπικό και η απεργία τους απαγορεύεται, υπό την απειλή δρακόντειων κυρώσεων.Υπάρχουν ασφαλώς (εδώ και κάποιο καιρό) συνδικάτα στην αστυνομία και (πρόσφατα) στο δικαστικό σώμα, και υπάρχουν εδώ και πολύ λίγο καιρό και στα CRS,
2 όμως δεν υπάρχουν συνδικάτα στο «σκληρό πυρήνα», το στρατό, τους χωροφύλακες, στις κινητές μονάδες (gardes mobiles) κλπ. που αποτελούν την κατεξοχήν κατασταλτική δύναμη.
Δημοσιεύτηκε Yesterday από τον χρήστη Ονειρμός
Ετικέτες: Althusser Κράτος και εξουσία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου