Δέκα Σημεία Κριτικής Σε Τέσσερα Άρθρα - Για Μια Ουσιαστική Συζήτηση

Του Πάνου Κοσμά*

Στις ηλεκτρονικές σελίδες του pandiera.gr φιλοξενείται μια οπωσδήποτε ιδιόμορφη, «μετα-συνεδριακή» συζήτηση για το 4ο Συνέδριο του «ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση». Με επίκεντρο, κυρίως, την Προγραμματική Πρόταση Διαλόγου και Μάχης 21 μελών του ΝΑΡ (εδώ) και την Πρόταση Σύνθεσης και Υπέρβασης έξι μελών της Πολιτικής Επιτροπής (εδώ), κείμενα τα οποία και έχω συνυπογράψει.

Στις πολιτικές θέσεις αυτών των κειμένων ασκούν πολιτική κριτική τέσσερα άρθρα, των σ. Βασίλη Τζώτζη (εδώ), Δημήτρη Δεσύλλα (εδώ), Νίκου Στραβελάκη (εδώ) και Γιώτας Ιωαννίδου (εδώ), από διαφορετική σκοπιά, επιχειρηματολογία και ύφος το καθένα.

4ο Συνέδριο ΝΑΡ: Όλες Οι Απόψεις Θα Δοκιμαστούν Στον Κοινό Αγώνα

Κώστας Μάρκου

Μπροστά σε ιστορικές προκλήσεις –διάλογος για το 4ο συνέδριο του ΝΑΡ

Βήμα προς τα πίσω

Άρνηση παρουσίασης της πρότασης 6 μελών της Π.Ε. 

Το 4ο Συνέδριο του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση πήρε αποφάσεις με την «πλατιά», όπως λέμε, πλειοψηφία του 70,4%. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι το τελικό και ιστορικό τεκμήριο της «σωστής γραμμής» δεν βρίσκεται στις πλειοψηφίες. Εάν ήταν έτσι, θα είχαν δίκιο οι Σιάντος, Ρούσσος και Ιωαννίδης το ’44 και όχι ο Άρης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, επίσης, ότι δεν βρίσκεται ούτε στις μειοψηφίες. Εάν ήταν έτσι, θα είχε νικήσει το τότε τροτσκιστικό ή αναρχικό ρεύμα.

Η Κληρονομιά Της Οκτωβριανής Επανάστασης / του David Mandel

David Mandel
 

Η κληρονομιά της Οκτωβριανής Επανάστασης

Μετάφραση: Παραναγνώστης

Εκατό χρόνια μετά, το ζήτημα της ιστορικής κληρονομιάς της Οκτωβριανής Επανάστασης δεν είναι εύκολο για τους σοσιαλιστές, δεδομένου ότι ο μεν σταλινισμός ρίζωσε μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία μετά από την επανάσταση, η δε παλινόρθωση του καπιταλισμού, 70 χρόνια αργότερα, συνάντησε μικρή αντίσταση. Μπορούμε βέβαια να επισημάνουμε τον κεντρικό ρόλο του Κόκκινου Στρατού στη νίκη επί του φασισμού ή τον ανταγωνισμό μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και του καπιταλιστικού κόσμου που άνοιξε χώρο για τους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες ή στη ανάσχεση των καπιταλιστικών ορέξεων από την ύπαρξη μιας μεγάλης εθνικοποιημένης, σχεδιασμένης οικονομίας. Ωστόσο, ακόμα και σε αυτούς τους τομείς, η κληρονομιά δεν είναι αδιαμφισβήτητη.

Μια Τελευταία Λέξη…/ του Θανάση Σκαμνάκη

του Θανάση Σκαμνάκη

Αυτή είναι η πραγματικά τελευταία λέξη! Η στήλη ξεκίνησε μαζί με την εφημερίδα. Ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα τράβαγε τόσα χρόνια. Κοντά 30. Όπως και δεν μπορούσα να διανοηθώ την πορεία της προσπάθειάς μας που ξεκινούσε τότε και βάδιζε σε τόσο άγνωστα και αφιλόξενα εδάφη μιας σκληρής εποχής. Σε όλα αυτά τα χρόνια έλειψε μόνο λίγες φορές λόγω σχεδιασμού της εφημερίδας. Και μια φορά, μονάχα, λόγω ενός αναπάντεχου κενού, δικού μου. Κατά τ’ άλλα, βρέξει χιονίσει, θέλοντας ή μη, ερχόμουν στο ραντεβού όχι από υποχρέωση, αλλά λόγω του βαθύτερου αισθήματος που με ένωνε με κάποιους ανθρώπους, μια σχέση στην οποία εγώ τύχαινε να γράφω αισθήματα κι εκείνοι να ανταποκρίνονται…! 

Νέες Δυνατότητες Στο Κίνημα Και Την Αριστερά / του Αντώνη Δραγανίγου

του Αντώνη Δραγανίγου

Οι πολιτικές εξελίξεις δεν είναι τόσο δρομολογημένες όσο θέλει να τις εμφανίζει η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές της. Αντίθετα, εισέρχονται σε μια περίοδο κρίσιμης αβεβαιότητας, που φαίνεται πως ο κοινωνικός και πολιτικός συσχετισμός δυνάμεων μπορεί να κριθεί και πάλι. Καταρχάς, η προώθηση της μνημονιακής κυβερνητικής πολιτικής δεν προχωράει χωρίς σύννεφα, σε αρκετά μέτωπα.

Η ατομική αξιολόγηση/βαθμολόγηση του προσωπικού στο δημόσιο έχει ουσιαστικά καταρρεύσει, ενώ και οι υπόλοιπες σημαντικές δεσμεύσεις (επαναπροκηρύξεις των θέσεων των ΓΓ των υπουργείων κ.λπ.) καθυστερούν. Στους πλειστηριασμούς, η αντίσταση ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτή που περίμεναν η κυβέρνηση, οι τραπεζίτες και οι δανειστές.

Κροπότκιν 1852-1921

Στις 9 Δεκεμβρίου 1852 γεννιέται ο Α.Π.Κροπότκιν.

Πατέρας του ο πρίγκιπας Αλεξέι Πέτροβιτς Κροπότκιν, αξιωματικός του στρατού του Τσάρου, και μητέρα του η Αικατερίνα Νικολάεβνα Σουλίμα, κόρη στρατηγού με φιλελεύθερες ιδέες για την εποχή της, την οποία όμως ο Κροπότκιν θα χάσει σε νεαρή ηλικία. Ο θάνατός της θα την επηρεάσει καθώς ο πατέρας του θα ξαναπαντρευτεί μία αυταρχική γυναίκα και οι σχέσεις τους θα κλονιστούν. Ακολουθώντας την πορεία που ο πατέρας του χάραξε για κείνον, σε ηλικία 15 ετών θα βρεθεί στην επίλεκτη στρατιωτική σχολή, το Σώμα των Πριγκίπων.

Οταν Ο Τρότσκι Ήρθε Στην Ελλάδα

Συντάκτης: Σταύρος Μαλαγκονιάρης

Η ιστορική διάλεξη του Τρότσκι στην Κοπεγχάγη αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τους Ελληνες οπαδούς του, καθώς κατά τη διέλευσή του από τον Πειραιά είχαν την ευκαιρία να του εκφράσουν την υποστήριξή τους από απόσταση… αναπνοής.

Το «άγνωστο» ταξίδι στη χώρα μας του εξόριστου τότε Λέοντος Τρότσκι έγινε στις 16 Νοεμβρίου 1932, σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο για το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα, που δοκιμαζόταν σκληρά από:

1. Απηνείς διωγμούς, φυλακίσεις και εξορίες, μετά το Ιδιώνυμο που είχε ψηφίσει το 1924 η κυβέρνηση Ελ. Βενιζέλου για τη δίωξη των κομμουνιστών και την καταστολή των συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων. Και

2. Βαθιά διχαστικές διασπάσεις ως επακόλουθο των εσωτερικών συγκρούσεων στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ενωσης, που είχαν οδηγήσει από το 1929 στην εξορία τον Τρότσκι.

Λέων Τρότσκυ

Χωρίς την ένοπλη εξέγερση της 7ης Νοεμβρίου (25ης Οκτωβρίου) 1917, το σοβιετικό κράτος δεν θα υπήρχε. Αλλά και η εξέγερση δεν έπεσε απ’ τον ουρανό. Για την Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν αναγκαία μια σειρά ιστορικών προϋποθέσεων:

1) Το σάπισμα των παλιών κατεχουσών τάξεων, της αριστοκρατίας, της μοναρχίας και της γραφειοκρατίας.

2) Η πολιτική αδυναμία της μπουρζουαζίας, η οποία δεν είχε καμιά ρίζα μέσα στις λαϊκές μάζες.

3) Ο επαναστατικός χαρακτήρας του αγροτικού ζητήματος.

4) Ο επαναστατικός χαρακτήρας του προβλήματος των καταπιεζόμενων εθνοτήτων.

5) Το επιβλητικό κοινωνικό βάρος του προλεταριάτου.

Το «Εξεγερμένο Άτομο» Ως Αντανάκλαση Του Αστικού Εγωιστικού Ατόμου

Αστική βία με αναρχικό μανδύα

ΜΠΑΜΠΗΣ ΣΥΡΙΟΠΟΥΛΟΣ

Τα γεγονότα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Μία ομάδα από περίπου 30 «άτομα ελευθεριακά, αναρχικά ή γενικώς εξεγερμένα», σύμφωνα με τη δική τους ανακοίνωση, κατέλαβαν το Πολυτεχνείο την Τετάρτη 15 Νοέμβρη για να σπάσουν «την καπηλεία της εξέγερσης» και να ακυρώσουν «το πανηγύρι των κομματικών οργανώσεων», όπως οι ίδιοι είπαν. Εμπόδισαν την είσοδο σε συλλόγους, σωματεία και πολιτικές οργανώσεις χρησιμοποιώντας πέτρες. Κοινή ανακοίνωση οργανώσεων και νεολαιών της ευρύτερης Αριστεράς καταδίκασε αυτή την ενέργεια και διακήρυξε την ανάγκη να διασφαλιστεί η «πρόσβαση για το λαό, τη νεολαία και τους μαζικούς φορείς» στον ιστορικό χώρο του Πολυτεχνείου. 

4ο Συνέδριο ΝΑΡ: Μερικές σκέψεις πάνω στο θέμα των Μετώπων / του Θ. Μαράκη

Θόδωρος Μαράκης

Η επαναστατική διάθεση του ΝΑΡ και η εχθρότητα του προς κάθε τι το ρεφορμιστικό, σοσιαλδημοκρατικό και οπορτουνιστικό είναι κάτι που προκαλεί εκτίμηση και σεβασμό σε κάθε αγωνιστή του κινήματος. Εκτός απ’ αυτό το ΝΑΡ είναι από τις πιο σημαντικές οργανώσεις της Αριστεράς. Ο ρόλος του είναι καθοριστικός για την πολιτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της οποίας η δράση στο εργατικό και λαϊκό κίνημα είναι σημαντική παρά τα χαμηλά δημοσκοπικά της ποσοστά. Γι’ αυτό και οι αποφάσεις του 4ου Συνεδρίου του ΝΑΡ μπορούν να επηρεάσουν αποφασιστικά την πορεία συνολικά της Αριστεράς στην Ελλάδα.
Με αυτή την έννοια είναι καθήκον να προσπαθήσουμε να συμβάλουμε στο διάλογο για το συνέδριο, ανταποκρινόμενοι και στο κάλεσμα για συζήτηση που απευθύνεται στον επίλογο των θέσεων: «…όλων εκείνων που εμπνέονται και στρατεύονται στην υπόθεση ενός νέου Προγράμματος και Κόμματος Κομουνιστικής Απελευθέρωσης…».

Τετράδια Μαρξισμού τ.5 με δύο αφιερώματα: Σε Γκράμσι και Κεφάλαιο του Μαρξ

Πλούτος άρθρων Ελλήνων και ξένων διανοητών, που προσεγγίζουν τον Γκράμσι και το Κεφάλαιο από τη σκοπιά των σύγχρονων ερωτημάτων

Με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων απ’ το θάνατο του Αντόνιο Γκράμσι, ενός απ’ τους κορυφαίους μαρξιστές διανοητές και επαναστάτες του 20^ου αιώνα, τα Τετράδια Μαρξισμού στρέφουν την ερευνητική αναζήτησή τους στον θεωρητικό και, σε τελική ανάλυση, πολιτικό ορίζοντα που εκείνος φώτισε και διεύρυνε, αφιερώνοντας όχι μόνο το έργο του, αλλά και την ίδια τη ζωή του στην υπόθεση της κομμουνιστικής απελευθέρωσης. 

Χρόνης Μίσσιος

Ο Χρόνης Μίσσιος, συγγραφέας, αντιστασιακός και αγωνιστής της Aριστεράς γεννήθηκε στην Καβάλα το 1930, από γονείς καπνεργάτες, και έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στα Ποταμούδια, μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες, καπνεργάτες από τη Θάσο και παράνομους κομμουνιστές κυνηγημένους από τη δικτατορία του Μεταξά. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας , η οικογένειά του καταφεύγει στη Θεσσαλονίκη και ο Μίσσιος δουλεύει μικροπωλητής στο λιμάνι.
Στματάει το σχολείο στη δεύτερη τάξη του δημοτικού, λόγω οικονομικής ανέχειας. Λίγο αργότερα στέλνεται από τον Ερυθρό Σταυρό στα Γιαννιτσά μαζί με άλλα παιδιά, για να γλιτώσουν την πείνα της Κατοχής. Εντάσσεται στην Εθνική Αντίσταση. Με την απελευθέρωση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη και οργανώνεται στον Δημοκρατικό Στρατό Πόλεων. Το 1947 συλλαμβάνεται, βασανίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο για τη συμμετοχή του στον ΔΣΕ.

H Επιτροπή Αποκατάστασης του Μνημείου του Παντελή Πουλιόπουλου την Τρίτη 21/11, ώρα 16.00 στην ertopen

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

–Στις 18/11 έγινε μάζεμα της ανοιχτής Επιτροπής για την Αποκατάσταση του μνημείου του Παντελή Πουλιόπουλου στο Εργατικό Κέντρο Θήβας. Η προτομή κλάπηκε πριν από περίπου ένα χρόνο στην συμβολή των οδών Μπέλλου και Θρεψιάδου. Ο Δήμος Θηβαίων το 2006 επί δημαρχίας του Θανάση Σκούμα και με την αμέριστη συμπαράσταση των κατοίκων της πόλης και της περιοχής έκανε το ελάχιστο για τον Παντελή, τοποθετώντας την προτομή του.
 

Η ανοιχτή επιτροπή που χτίσαμε απαρτίζεται από μέλη πολιτικών οργανώσεων, αγωνιστών από την Θήβα και συγγενών του Παντελή Πουλιόπουλου. Στην επιτροπή συμμετέχουν ο πρώην βουλευτής Γιάννης Σταθάς , ο Βασίλης Κουτουλούλης εκλεγμένος στο Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Θήβας με την παράταξη Αυτόνομη Συνδικαλιστική Κίνηση κ.α. Την επιτροπή στηρίζει μετά και από απόφαση των Δ.Σ., το Εργατικό Κέντρο Θήβας και το Εργατικό Κέντρο Λειβαδιάς.

Κώστας Βεργόπουλος: “Το αγροτικό ζήτημα” και ο Μάης του ‘68

Πάνος Γκαργκάνας 15/11/2017, ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ No 1299

Ο Κώστας Βεργόπουλος που πέθανε την περασμένη βδομάδα στο Παρίσι είχε μια ξεχωριστή συμβολή στην ανάλυση του ελληνικού καπιταλισμού, πολύτιμη για όποια τμήματα της Αριστεράς θα ήξεραν να την αξιοποιήσουν.

Το βιβλίο του “Το αγροτικό ζήτημα στην Ελλάδα” αντιμετωπίζει ένα από τα βασικά ζητήματα που απασχόλησαν για πολλά χρόνια την Αριστερά και συγκεκριμένα το ερώτημα αν και κατά πόσο ο αγροτικός τομέας είναι στοιχείο υπανάπτυξης, “κατάλοιπο” άλλων εποχών, ή αναπόσπαστα ενταγμένος στη διαμόρφωση του καπιταλισμού στην Ελλάδα.

Στο εσώφυλλο της έκδοσης του βιβλίου από τον Εξάντα στη Μεταπολίτευση σημειώνεται ότι:

Πάμπλο: Κρατισμός ή Αυτοδιαχείριση, η εμπειρία της Χιλής

Από Χάρης Ερυθρός

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κοροντζή το βιβλίο του Μιχάλη Ράπτη με τίτλο "Κρατισμός ή Αυτοδιαχείριση, η εμπειρία της Χιλής."

Το συγκεκριμένο βιβλίο είχε κυκλοφορήσει στα αγγλικά με τον τίτλο "Revolution and Counter Revolution in Chile" και στα γαλλικά με τον τίτλο "Ποιος σοσιαλισμός για την Χιλή".

Πρόκειται για ένα μέχρι σήμερα ανέκδοτο στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό βιβλίο του Μιχάλη Ράπτη.

Ο Πάμπλο όπως ξέρουμε ήδη από την αυτοβιογραφία του, παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην Χιλή καθώς παραβρίσκεται εκεί και γνωρίζεται προσωπικά και με τον Αλλιέντε.

Επιτροπή για την Αποκατάσταση του μνημείου του Παντελή Πουλιόπουλου στη Θήβα – Δελτίο τύπου

Στις 21/10 έγινε   η ανοιχτή Επιτροπή για την  Αποκατάσταση του μνημείου του Παντελή Πουλιόπουλου στο Εργατικό Κέντρο Θήβας.  Πριν από περίπου ένα χρόνο η προτομή του Παντελή Πουλιόπουλου αφαιρέθηκε (μάλλον  κλάπηκε) από τη θέση της . Ο Δήμος Θηβαίων το 2006 με την αμέριστη συμπαράσταση των κατοίκων της πόλης και της περιοχής έκανε το ελάχιστο για τον Παντελή,  τοποθετώντας (επί δημαρχίας Θανάση Σκούμα) την  προτομή του στη συμβολή των οδών Μπέλλου και Θρεψιάδου.
 

Η επιτροπή απαρτίζεται από μέλη   πολιτικών οργανώσεων, αγωνιστών από την Θήβα και συγγενών του Παντελή Πουλιόπουλου. Στη συνάντηση της συμμετείχαν  ο πρώην βουλευτής Γιάννης Σταθάς , ο Βασίλης  Κουτουλούλης εκλεγμένος στο Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Θήβας με την παράταξη Αυτόνομη Συνδικαλιστική Κίνηση κ.α. 

 

Υποτιμούσε Ο Τρότσκι Το Ρόλο Της Αγροτιάς; / του Θ.Μαράκη

ΚΚΕ: «Ο Τρότσκι υποτιμούσε την αγροτιά». Ένα αισχρό ψέμα!

Θόδωρος Μαράκης

Με αυτή την αναφορά, ότι «ο Τρότσκι υποτιμούσε το ρόλο και τη σημασία της αγροτιάς», στη Διακήρυξή της για τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης (Ριζοσπάστης 21/05/2017) η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ επιβεβαιώνει τον σταλινικό της χαρακτήρα, που βασικό στοιχείο του είναι η διαστρέβλωση της ιστορίας, η συκοφαντία και το ψέμα.

Μόνο με τέτοιους σκληρούς χαρακτηρισμούς μπορεί να απαντηθεί η διακήρυξη της Κ.Ε., γιατί δεν επιτρέπεται σ’ αυτόν που θεωρείται ή που θέλει να ονομάζεται κομμουνιστής να παίρνει κατηγορηματική, για το ρόλο και τις απόψεις του Τρότσκι, θέση, χωρίς καν να κάνει το στοιχειώδες, να μελετάει και να ερευνά.

Η Κ.Ε. του ΚΚΕ επαναλαμβάνει άκριτα τη λασπολογία του Σταλινισμού για τον Τρότσκι, το μέγεθος της οποίας δυνάμωνε σε αντιστοιχία με το μέγεθος της πολεμικής του Τρότσκι ενάντια στην εδραίωση της αντεπαναστατικής γραφειοκρατίας στις δεκαετίες του 1920 και του 1930.

Aντιδραστική Ιδεολογικοπολιτική Εκστρατεία Με Πολλαπλούς Στόχους [του Δημήτρη Δεσύλλα]

Δημήτρης Δεσύλλας *

«Με τον ρεαλισμό της ανατροπής και όχι με τη μιζέρια του μικρότερου κακού και του «εφικτού» που τα έκανε όλα ανέφικτα.»

Η κατάπτυστη ταύτιση «κομμουνισμού – ναζισμού» δεν ήταν ένας αυγουστιάτικος «κεραυνός εν αιθρία», ένα καπρίτσιο ή μια φασιστική «ιδιαιτερότητα» της εσθονικής προεδρίας της Ε.Ε. Πρόκειται για τεράστια αντιδραστική ιδεολογικοπολιτική εκστρατεία, που από το 2009 καθοδηγεί επισήμως η ίδια η Ε.Ε. (με απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου, «προγράμματα» και χρηματοδοτήσεις).

Με πρόθυμους κολαούζους, σε κάθε χώρα, τους κάθε λογής ακροδεξιούς και φασίστες, κρυφούς και φανερούς. Η συντονισμένη εκστρατεία όλων αυτών υπογραμμίζει την αντιδραστική μετάλλαξη της αστικής δημοκρατίας και της Ε.Ε. σε συνθήκες βαθιάς και δομικής καπιταλιστικής κρίσης και έχει πολλαπλούς πολιτικούς στόχους:

Μέρες του Ιούλη. Εξέγερση Και Τρομοκρατία

Στις αρχές Ιούλη ξεσπούν νέες διαδηλώσεις στην Πετρούπολη («μέρες του Ιούλη»). Τμήματα της φρουράς Πετρούπολης και ένα μεγάλο μέρος των εργατών αποφασίζουν εξέγερση. Οι Μπολσεβίκοι εκτίμησαν ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για την εξέγερση και είχαν βάσιμες πληροφορίες ότι η κυβέρνηση θα την καταστείλει με κάθε μέσο. Παρ’ όλα αυτά θα συμμετέχουν στα συλλαλητήρια με στόχο την καλύτερη δυνατή οργάνωση και περιφρούρησή τους.
Έτσι στις 3 Ιούλη ξεκινούν μαζικές διαμαρτυρίες με συμμετοχή και των Μπολσεβίκων και με κεντρικό σύνθημα «Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ». Η διαδηλώσεις έληξαν ειρηνικά. Την επομένη, όμως, κοζάκοι και ευέλπιδες επιτίθενται με όπλα σε περισσότερους από 500 χιλιάδες διαδηλωτές και βάφουν τους δρόμους της Πετρούπολης με το αίμα των εργατών. Οι νεκροί και οι τραυματίες θα ξεπεράσουν τους 400.

Συμπόρευση Για Ένα Νέο ΣΥΡΙΖΑ ή Συσπείρωση Για Ισχυρή Αντικαπιταλιστική Αριστερά; / των Ζ.Μελαμπιανάκη, Π.Αυθίνου

Το τελευταίο διάστημα πυκνώνουν οι διεργασίες για τη συγκρότηση πολιτικών συσπειρώσεων, τη δημιουργία πολιτικών μορφωμάτων και συμμαχικών σχημάτων της Αριστεράς που θα στοχεύουν να υποδεχτούν την φθορά του ΣΥΡΙΖΑ απ’ τα αριστερά, εν όψει εκλογών. Καλλιεργούνται μάλιστα προσδοκίες για μια «εύκολη» επανάληψη του φαινομένου «ρουκέτας» του ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί να βρεθεί το κατάλληλο πρόγραμμα, οι κατάλληλες συμμαχίες και να δοθεί η υπόσχεση ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα πάνε «όπως πρέπει» και δεν θα επαναληφθεί η «προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ». Στο χώρο της ΛΑΕ, πιο συγκεκριμένα, προωθείται ένα σχέδιο συνεργασιών το οποίο απ’ ότι φαίνεται συμπεριλαμβάνεται το σχέδιο Β’ (Αλαβάνος), την Πλεύση Ελευθερίας (Κωνσταντοπούλου), το ΕΠΑΜ (Καζάκης) κα. Στο σχέδιο αυτό, απ’ ότι έχουμε κατανοήσει από τις επανειλημμένες δημοσιεύσεις της ιστοσελίδας του Αριστερού Ρεύματος «ΙΣΚΡΑ», μπορεί να γίνει δεκτό (!) και ένα μέρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αφού βεβαίως διασπαστεί από το σεχταριστικό κορμό του…

Για την αναγκαία πολιτική συγκέντρωσης κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων / του Βασίλη Γάτσιου

Επιτακτική ανάγκη, υπαρκτές δυσκολίες

Ίσως ποτέ άλλοτε όσο σήμερα, δεν πρόβαλλε τόσο επιτακτικά - μέσα από τις ίδιες δραματικές στιγμές που περνά ο ελληνικός λαός όσο, γενικότερα, και από τις ίδιες τις σχέσεις παραγωγής που επιβάλλονται στους λαούς από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα - η αναγκαιότητα της αναγέννησης του εργατικού κινήματος, της συγκρότησης του πολιτικού μετώπου και του σύγχρονου κομμουνιστικού κόμματος, δηλαδή της ευρύτερης συνειδητής δράσης της εργατικής τάξης.

Η παλιά κοινωνική μετωπική πολιτική στη βάση της εργατοαγροτικής συμμαχίας που δέσποζε στην κομμουνιστική αριστερά οφείλει να αναπροσαρμοστεί. Η αγροτιά έχει πλέον συρρικνωθεί καθοριστικά. Η δε εργατική τάξη αναπτύσσεται ποσοτικά και ποιοτικά με μια δυναμική στο εσωτερικό της, εξ αιτίας της κινητικότητας των προλεταριοποιούμενων μεσαίων στρωμάτων που πλήττονται από την κρίση αλλά και από τα κύματα των μεταναστών. Οι εξελίξεις και αυτή η δυναμική, ενισχύουν αλλά και διαιρούν εσωτερικά την εργατική τάξη, δημιουργούν αντικειμενικά τους όρους σχηματισμού διαφορετικών κομμάτων εργατικής πολιτικής ακόμα και κομμουνιστικής αναφοράς.

Αντιφάσεις Και Δυνατότητες Μιας Αριστερής Συμπαράταξης / του Ανέστη Ταρπάγκου

Η ιστορική εμπειρία της αριστερής μετωπικής ενότητας

 Ανέστης Ταμπάργος

Από πολλές πλευρές όλο το τελευταίο διάστημα γίνεται επίκληση στην ενότητα της Αριστεράς, η οποία εφόσον επιτυγχάνονταν θα οδηγούσε στην αναβάθμιση του πολιτικού της ρόλου και στην μεγαλύτερη διεύρυνση της επιρροής της. Η πολυδιάσπαση του αριστερού κινήματος θεωρείται ως σημαντικός παράγοντας αναποτελεσματικότητας, εφόσον οι σχηματισμοί της Αριστεράς κινούνται ο καθένας στη δική του τροχιά. Μάλιστα προβάλλεται η αντίληψη μιας κοινής συμφωνίας σε ορισμένα βασικά σημεία (αντίθεση στα μνημόνια, έξοδος από την ευρωζώνη ή και την Ευρωπαϊκή Ένωση κλπ.), που θεωρούνται κοινός τόπος όλων των αριστερών δυνάμεων. Εντούτοις μια τέτοια συμπαράταξη δεν είναι ορατή στον ορίζοντα, και οι μοναδικές φορές που πραγματοποιήθηκε δεν επέφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, οδηγώντας σε καινούριες διασπάσεις των ενωτικών εγχειρημάτων.

Βιβλιοπαρουσίαση...Για Τη Ρώσικη Επανάσταση

Βιβλιοπαρουσίαση...για τη Ρώσικη επανάσταση

Παρασκευή 23 Ιούνη στις 8.00μμ
στο βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων των Συναδέλφων
(Καλλιδρομίου 30 Εξάρχεια)

Παρουσίαση του βιβλίου τού Γιάννη Χλιουνάκη,
"Ικάρια πτήση - χρονικό της Ρώσικης επανάστασης".


Θα μιλήσει ο συγγραφέας

Προετοιμάζουν Μνημονιακή Εθνική Συνεννόηση / του Γιάννη Ελαφρού

του Γ. Ελαφρού

Τη φανέλα της εθνικής συναίνεσης και της εθνικής συνεννόησης για το χρέος, την ανάπτυξη και την έξοδο στις αγορές δοκιμάζει η κυβέρνηση, ενώ και ισχυροί αστικοί κύκλοι πιέζουν σε αυτή την κατεύθυνση. Βλέπουν πως τα «δύσκολα είναι μπροστά» και η δυνατότητα τόσο του ΣΥΡΙΖΑ (που βλέπει να μειώνεται γοργά η επιρροή του), όσο και κάθε αστικού κόμματος, να διαχειριστεί την κατάσταση μειώνεται μέρα με τη μέρα. Δεν είναι τυχαίο πως εφημερίδες και ραδιοφωνικοί σταθμοί ζυμώνουν διαρκώς την ανάγκη «να τα βρουν οι πολιτικοί αρχηγοί», ειδικά στο θέμα του χρέους. Σε παρόμοιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Τσίπρας κατά την προχθεσινή του επίσκεψη στο υπουργείο Εσωτερικών. «Η συζήτηση για τη βιωσιμότητα του χρέους δεν είναι συζήτηση συγκυρίας, αφορά το μέλλον της χώρας και χρειάζονται συγκλίσεις και αν είναι δυνατόν και εθνική γραμμή», είπε σχετικά.

Εμείς Αρχίσαμε… Ο Πάγος Έσπασε… Ο Δρόμος Χαράχτηκε

Αφιέρωμα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση

Χρονολόγια, άρθρα,  κείμενα, εικαστικά για τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο

Ένας αιώνας από ένα τεράστιας σημασίας ιστορικό γεγονός είναι μια στιγμή κατά την οποία σχεδόν υποχρεωτικά, σχεδόν φυσικά προκύπτουν απολογισμοί, αναστοχασμοί και θέσεις.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΨΜ

Στην επετειακή έκδοση, περιέχονται τρεις ενότητες:

Μια χρονολογική – ιστορική ενότητα: Με παρουσίαση των κύριων γεγονότων του 1917-1918 που οδήγησαν στην Επανάσταση του Οκτώβρη και ακολούθησαν αμέσως μετά, όπως και μια λεπτό προς λεπτό ιστορική αποτύπωση των στιγμών που εκτυλίχθηκαν το τριήμερο 24, 25 και 26 Οκτωβρίου (6-7-8 Νοεμβρίου με το νέο ημερολόγιο) του 1917 στην Πετρούπολη και αποτέλεσαν τις κορυφαίες στιγμές της νίκης της επανάστασης.

Λένιν : Στη μνήμη Της Κομμούνας

Σαν σήμερα, 28 Μάη, στο Παρίσι του 1871, η αντεπανάσταση συνέτριβε την εξουσία που οι εργάτες του Παρισιού είχαν καταφέρει να κερδίσουν τον Μάρτη του ίδιου χρόνου. Η «Παρισινή Κομμούνα» η πρώτη στην ιστορία κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη, πνίγηκε στο αίμα από τη στρατιωτική συνεργασία της Γαλλικής και Γερμανικής άρχουσας τάξης (που ήταν σε πόλεμο μεταξύ τους!). Όμως οι ηρωικοί εργάτες του Παρισιού, άφησαν παρακαταθήκες και διδάγματα που μέχρι σήμερα εμπνέουν τους εργαζόμενους και τη συνεπή Αριστερά, σε όλο τον πλανήτη. Παρακάτω δημοσιεύουμε κείμενο του Λένιν για την Παρισινή Κομμούνα, γραμμένο τον Απρίλη του 1911.[1]

Έχουν περάσει σαράντα χρόνια απ’ την ανακήρυξη της παρισινής Κομμούνας. Σύμφωνα με την παράδοση, οι Γάλλοι εργάτες τιμούν τη μνήμη των ανδρών και γυναικών της επανάστασης της 18ης Μάρτη 1871 με συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Στο τέλος του Μάη θα ξανακαταθέσουν στεφάνια στους τάφους των Κομμουνάρων που εκτελέστηκαν, θύματα της φοβερής Εβδομάδας του Μάη, και πάνω απ’ τους τάφους τους θα ξαναορκιστούν να παλέψουν άκοπα μέχρις ότου θριαμβεύσουν οι ιδέες τους και εκπληρωθεί πλήρως ο σκοπός που κληρονόμησαν.

Γιατί τιμά τους άνδρες και τις γυναίκες της παρισινής Κομμούνας ως προγόνους του το προλεταριάτο, όχι μόνο στην Γαλλία αλλά και σε όλο τον κόσμο; Και ποια είναι η κληρονομιά της Κομμούνας;

Αλέξανδρος Χρύσης : Nα Τεκμηριώσουμε Την Κομμουνιστική Εναλλακτική

«Απέναντι στον καπιταλιστικό ολοκληρωτισμό του “Δεν υπάρχει εναλλακτική”, που ναρκώνει τη σκέψη και αποπροσανατολίζει την πράξη, προκύπτει καθημερινά και συχνά με δραματικό τρόπο, η ανάγκη ενεργοποίησης του όπλου της κριτικής, η ανάγκη διαμόρφωσης μιας σύγχρονης μαρξιστικής προοπτικής», τονίζει στο Πριν ο Αλέξανδρος Χρύσης, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού Τετράδια Μαρξισμού για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση.

Συνέντευξη στο Γιάννη Ελαφρό

Βλαδίμηρος Λένιν

«Μπορείς να νικήσεις έναν πιο ισχυρό αντίπαλο μόνο με την πιο μεγάλη ένταση των δυνάμεων και με τον όρο ότι θα χρησιμοποιήσεις με επιμελημένο, προσεκτικό και επιδέξιο τρόπο την παραμικρή “ρωγμή” ανάμεσα στους αντιπάλους, την κάθε αντίθεση συμφερόντων ανάμεσα στις αστικές τάξεις των διαφόρων χωρών, ανάμεσα στις διάφορες ομάδες ή κατηγορίες της αστικής τάξης στο εσωτερικό κάθε χώρας – όπως επίσης και την παραμικρή δυνατότητα να αποκτήσεις έναν μαζικό σύμμαχο, ας είναι και προσωρινός, ταλαντευόμενος, ασταθής, όχι σίγουρος, και με όρους. Όποιος δεν το κατάλαβε αυτό, δεν κατάλαβε τίποτα από τον μαρξισμό και από τον επιστημονικό, σύγχρονο σοσιαλισμό γενικά. Όποιος δεν έδειξε πρακτικά, σε ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και σε αρκετά πολύμορφες πολιτικές καταστάσεις, την ικανότητά του να εφαρμόζει αυτή την αλήθεια στην πράξη, αυτός δεν έμαθε ακόμα να βοηθά την επαναστατική τάξη στον αγώνα της για την απελευθέρωση όλης της εργαζόμενης ανθρωπότητας από τους εκμεταλλευτές».

«Ο αριστερισμός, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού» (1920)

Παρουσίαση βιβλίου στην "Κομμούνα": "ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ. Η ιστορία της ζωής του"

Η Μεγάλη Πρόκληση Για Τη Γαλλική Αριστερά / ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ*

Όταν, την 21η Απριλίου 2002, η φιγού­ρα του Ζαν-Μαρί Λεπέν εμφανιζόταν στους γαλλικούς τηλεοπτικούς δέκτες ως η μία από τις δύο που προκρίνονταν στον δεύτερο γύ­ρο των τότε προεδρικών εκλογών, απέναντι στον δεξιό Ζακ Σιράκ, πέραν του γενικότε­ρου «πολιτικού σεισμού» που προκλήθη­κε, ένα συλλογικό τραύμα με στοιχεία ενο­χής κληροδοτήθηκε στο εσωτερικό της γαλ­λικής Αριστεράς, ιδιαίτερα της επαναστατι­κής. Το ποσοστό 27% που είχαν συγκεντρώ­σει οι επτά υποψήφιοι στα αριστερά του Σο­σιαλιστικού Κόμματος (εκ του οποίου 11% οι υποψήφιοι/ες της επαναστατικής κομμου­νιστικής αριστεράς) είχε εμφανώς παίξει τον ρόλο του σε αυτή την επιτυχία του πατέρα Λεπέν, που κατά τα άλλα έμοιαζε τότε με …λογιστικό ατύχημα.

Οι οργανώσεις αυ­τές κλήθηκαν ξαφνικά να απολογηθούν για το ότι υπάρχουν, να δώσουν όρκους πί­στης στη δημοκρα­τία και τους υποψη­φίους της, να μετα­νοήσουν για το κα­κό που προκάλεσαν. 

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ 1818-1883

5 Μαϊου του 1818 γεννιέται, στην πόλη Τριρ της Γερμανίας, ο Καρλ Μαρξ.

 Ο Καρλ Μαρξ, θεμελιωτής του επιστημονικού κομμουνισμού, αποκάλυψε τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης και έδειξε το δρόμο για την κομμουνιστική απελευθέρωση του κόσμου. Δημιούργησε μια ολοκληρωμένη και αρμονική επαναστατική θεωρία, ένα δυνατό όπλο για τη γνώση και τη μεταμόρφωση του κόσμου, τις θεωρητικές βάσεις του απελευθερωτικού αγώνα της εργατικής τάξης.

Η υλιστική ερμηνεία της πραγματικότητας, που ξεκινά από το πρωτεύον της ύλης και το δευτερεύον της συνείδησης, από τη γνώση των αντικειμενικών νόμων του υλικού κόσμου, για πρώτη φορά συνενώθηκε οργανικά με την πραγματικά επιστημονική θεωρία της εξέλιξης, με τη νόηση όλων των φαινομένων σαν έκφραση της διαλεκτικής διαδικασίας των μόνιμων αλλαγών στη φύση και στην κοινωνία.

Ρόζα Λούξεμπουργκ : Ποια Είναι Η Προέλευση Της Πρωτομαγιάς;

Η χαρούμενη ιδέα της χρησιμοποίησης του εορτασμού της προλεταριακής γιορτής ως μέσου για την κατάκτηση της οκτάωρης εργάσιμης μέρας γεννήθηκε για πρώτη φορά στην Αυστραλία. Οι εργάτες εκεί αποφάσισαν το 1856 να διοργανώσουν μια μέρα πλήρους διακοπής μαζί με συναντήσεις και ψυχαγωγία ως εκδήλωση υπέρ της οκτάωρης εργάσιμης μέρας. Η μέρα αυτού του εορτασμού επρόκειτο να είναι η 21η Απριλίου. Καταρχάς, οι Αυστραλοί εργάτες το κάναν αυτό μόνο για τη χρονιά του 1856. Αλλά αυτή η πρώτη γιορτή είχε τόσο ισχυρή επίδραση στις προλεταριακές μάζες της Αυστραλίας, ζωντανεύοντάς τις και οδηγώντας σε νέα αναστάτωση, που αποφασίστηκε να επαναλαμβάνεται ο εορτασμός κάθε χρονιά.

Στην πραγματικότητα, τι θα μπορούσε να δώσει στους εργάτες περισσότερο θάρρος και πίστη στη δικιά τους δύναμη από μια μαζική διακοπή της εργασίας την οποία είχαν αποφασίσει οι ίδιοι; Τι θα μπορούσε να δώσει περισσότερο θάρρος στους αιώνιους σκλάβους των εργοστασίων και των εργαστηρίων παρά από τη συγκέντρωση των δικών τους στρατευμάτων; Έτσι, η ιδέα της προλεταριακής γιορτής έγινε γρήγορα αποδεκτή και, από την Αυστραλία, άρχισε να εξαπλώνεται σε άλλες χώρες μέχρι που τελικά κατέκτησε ολόκληρο τον προλεταριακό κόσμο.

Σαν Σήμερα 28/04/1961 Πεθαίνει Ο Γιάννης Κορδάτος

Σαν σήμερα 28/04/1961 πεθαίνει ο Γιάννης Κορδάτος, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες μαρξιστές ιστορικούς, με πλούσια βιβλιοπαραγωγή γύρω από το εργατικό και αγροτικό κίνημα, αλλά και την γενική ιστορία της Ελλάδας (από την αρχαιότητα ως τις αρχές του 20ου αιώνα).

Γεννήθηκε το 1891 στη Ζαγορά Πηλίου. Υπήρξε στέλεχος του ΣΕΚΕ-ΚΚΕ, μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής (1920-1927), καθώς και Γραμματέας της ΚΕ (1922-1924). Στο διάστημα 1921-1924 διετέλεσε ακόμη διευθυντής του Ριζοσπάστη.

Το Μάρτη του 1927 (3ο Έκτακτο Συνέδριο) διαγράφτηκε από το ΚΚΕ, λόγω αρθογραφίας του «εις την αντικομματικήν εφημερίδα «Ρεβολυσιόν Προλεταριέν» της εκτός του γαλλικού κόμματος δεξιάς, ανταποκρίσεως στρεφόμενης κατά του Κόμματος», καθώς και για το ότι βρισκόταν «επί ολόκληρα έτη εκτός της κομματικής ζωής και δράσεως» (βλ. ΚΚΕ «Επίσημα Κείμενα», τ.2ος, σελ.250).

Συνελήφθη το 1940 για αντιφασιστική αρθογραφία και ξανά το Δεκέμβρη του 1944 από τους Άγγλους. Στη διάρκεια του Εμφυλίου φυλακίστηκε και εξορίστηκε. Μετά το 1950 δραστηριοποιήθηκε στο χώρο της ΕΔΑ.

Πηγή: «Ριζοσπάστης»

50 Xρόνια Από Τη Χούντα : Σκληρή Εμπειρία Με Πολύτιμα Διδάγματα / της Μαρίας Στύλλου

Συνέντευξη με τη Μαρία Στύλλου

Πώς φτάσαμε στη δικτατορία της 21ης Απριλίου του 1967;

Η δικτατορία της 21ης Απριλίου ήταν το βίαιο σπάσιμο μιας δεκαετίας ανάπτυξης του εργατικού κινήματος και των εργατικών αγώνων αλλά και της ίδιας της Αριστεράς.

Το 1956 υπήρξε η προσπάθεια της κυρίαρχης τάξης, με ένα καινούργιο κόμμα, την ΕΡΕ, από τη μια να φτιάξει μια εκσυγχρονιστική κυβέρνηση και να αναπτύξει τον ελληνικό καπιταλισμό και από την άλλη να ελέγξει τις αντιδράσεις και μια Αριστερά που είχε βγει ηττημένη μέσα από έναν εμφύλιο. Ξεκίνησε έχοντας την αυτοπεποίθηση ότι μπορούσε να τα πετύχει αυτά.

Οι Θέσεις Tου Απρίλη Bάζουν Στόχο Τη Σοσιαλιστική Επανάσταση / του Μπάμπη Συριόπουλου

ΜΠΑΜΠΗΣ ΣΥΡΙΟΠΟΥΛΟΣ

Στις αρχές Απρίλη 1917 επικεφαλής της προσωρινής κυβέρνησης (μετά την ανατροπή του τσάρου) είναι ο πρίγκιπας Λβόφ. Τα μέλη της είναι φιλελεύθεροι εκφραστές της αστικής τάξης και των γαιοκτημόνων, οι οποίοι υποστηρίζουν τη συνέχιση της συμμετοχής της Ρωσίας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο όνομα της υπεράσπισης της επανάστασης και της δημοκρατίας πλέον. Συμμετέχει επίσης ο μετριοπαθής σοσιαλιστής Αλέξανδρος Κερένσκι ως υπουργός Δικαιοσύνης. Η προσωρινή κυβέρνηση όμως δεν είναι μόνη της, την εξουσία της την έχουν παραχωρήσει τα σοβιέτ (συμβούλια) των εργατών και στρατιωτών αντιπροσώπων. Πρόεδρος στην Εκτελεστική Επιτροπή (Εκτ. Επ.) της Πετρούπολης είναι ο μενσεβίκος Τσχέιντζε, ενώ την πλειοψηφία έχουν οι εσέροι και οι μενσεβίκοι.

Οι Θέσεις Του Απρίλη

Ο Λένιν έφτασε στην επαναστατημένη Ρωσία στις 3, ξημέρωμα με 4 Απριλίου του 1917, ερχόμενος μαζί με άλλους επαναστάτες από την Ελβετία, όπου ήταν εξόριστος και αποκλεισμένος λόγω του μακελιού που εξελισσόταν στην Ευρώπη. Ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος που ξεκίνησε το 1914, βρισκόταν στην κορύφωση του. Είχε προηγηθεί η Φεβρουαριανή Επανάσταση, με την ανατροπή του τσαρικού καθεστώτος και την εγκαθίδρυση μιας ασταθούς αστικοδημοκρατικής κυβέρνησης που στην πραγματικότητα αδυνατούσε να λύσει τα συσσωρευμένα προβλήματα μιας επί αιώνες ημιανάπτυχτης και απολυταρχικής χώρας, με την πλειονότητα του πληθυσμού μέσα στη φτώχια και την εξαθλίωση.
Η κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στο Μπολσεβίκικο Κόμμα εν τη απουσία του ήταν αυτή μιας έντονης ροπής των ηγετικών οργάνων του προς τη συνεργασία με την αστική κυβέρνηση, παρακούοντας τις συνεχείς παραινέσεις και συμβουλές που ο Λένιν συνεχώς έστελνε με τα ¨Γράμματα από μακρυά¨ και άλλες επιστολές, προτρέποντας για μια ανεξάρτητη πάλη της εργατικής τάξης και την κατάληψη της εξουσίας από αυτή.

Οι «Θύελλες Της Προόδου» Και Το Στοίχημα Της Εποχής Μας

γράφει ο Θανάσης Σκαμνάκης

Το βιβλίο του Ευτύχη Μπιτσάκη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΨΜ, δίνει στον αναγνώστη μια συνολική και σε βάθος εικόνα του σημερινού κόσμου, είναι ένας μαρξισμός σαφής και κατανοητός χωρίς να είναι εγχειδιακός, ένας πρώτης τάξεως οδηγός, πολύ περισσότερο για τα νέα παιδιά. Κατανοεί κανείς διαβάζοντας όχι μόνο την πραγματικότητα αλλά εν πολλοίς και τον παρεξηγημένο Μαρξ (και τους άλλους κλασικούς).

Η δυνατότητα και αναγκαιότητα ανατροπής του καπιταλισμού για να επιβιώσει ο πλανήτης

Το καινούργιο βιβλίο του Ευτύχη Μπιτσάκη διαπραγματεύεται τα βασικά από τα σύγχρονα προβλήματα του κόσμου μας. Προσεγγίζει τις κρίσιμες πλευρές της σημερινής πραγματικότητας και επιχειρηματολογεί για το πως η Ιστορία συνιστά πεδίο δυνατοτήτων και πως η δυνατότητα ανατροπής του καπιταλισμού και εγκαθίδρυσης της σοσιαλιστικής κοινωνίας, ως μεταβατικής, για το πέρασμα στον κομμουνισμό, καθίσταται αναγκαία, όχι μόνο για να εγκατασταθούν μη εκμεταλλευτικές σχέσεις στον κόσμο αλλά και (εξ αυτού) για να επιβιώσει ο πλανήτης.
Αποκαθιστά, όπως το υπονοεί και ο τίτλος, την ιδέα της προόδου, και της ανάπτυξης που την ακολουθεί, έννοιες που στις ημέρες μας τείνουν να γίνουν υπερταξικές και σχεδόν υπερφυσικές.

Redmarks : "Καρλ Μαρξ - Η Ιστορία Της Ζωής Του"

ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΑΠΡΙΛΗ

Ο Μαρξ χωρίς ει­κό­νι­σμα. Μια «αι­ρε­τι­κή» βιο­γρα­φία

 Άλλο ένα βι­βλίο για τον Μαρξ; Όχι ακρι­βώς. Το βι­βλίο του Φραντς Μέ­ρινγκ, «Καρλ Μαρξ, η ιστο­ρία της ζωής του», που κυ­κλο­φο­ρεί από τις εκ­δό­σεις Redmarks σε με­τά­φρα­ση του Χρή­στου Υφα­ντή κο­μί­ζει από πολ­λές πλευ­ρές  και­νούρ­για πράγ­μα­τα, πα­ρό­τι είναι γραμ­μέ­νο πριν από πε­ρί­που 100 χρό­νια.

Και κο­μί­ζει και­νούρ­για πράγ­μα­τα γιατί κατ’ αρχάς πρό­κει­ται για το πρώτο βι­βλίο του αγνοη­μέ­νου από τους εμπο­ρι­κούς και κομ­μα­τι­κούς εκ­δο­τι­κούς μη­χα­νι­σμούς Γερ­μα­νού σο­σια­λι­στή δη­μο­σιο­γρά­φου, που εκ­δί­δε­ται στα ελ­λη­νι­κά (μη νο­μί­σε­τε: και σε άλλες δυ­τι­κές γλώσ­σες άρ­γη­σε πάρα πολύ να με­τα­φρα­στεί το έργο του και ει­δι­κά ετού­το το βι­βλίο).

Παρουσίαση του βιβλίου του Bίκτορ Σερζ «Έτος Ένα της Ρώσικης Επανάστασης»

Το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο (Φειδίου 4) οργανώνει στο χώρο του ένα δεκαήμερο αφιέρωμα στα 100 χρόνια της Ρώσικης Επανάστασης 1-10 Απρίλη. Το αφιέρωμα περιλαμβάνει έκθεση με όλα τα βιβλία που κυκλοφορούν για το συγκλονιστικότερο γεγονός του 20ου αιώνα, έκθεση αφίσας και φωτογραφίας από την περίοδο 1917-1923.

Στα πλαίσια του αφιερώματος, την Παρασκευή 7 Απρίλη, 6μμ, θα πραγματοποιηθεί στο Polis Art Café (Στοά Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5) η παρουσίαση του βιβλίου του Βίκτορ Σερζ «Έτος Ένα της Ρώσικης Επανάστασης» που κυκλοφόρησε πριν δυο μήνες για πρώτη φορά στα ελληνικά και έχει γίνει ήδη best seller. Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι:

Παρασκευάς Ψάνης (μεταφραστής του βιβλίου)
Αλεξάνδρα Ιωαννίδου (αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα Σλαβικών σπουδών του Παν/μιου Αθήνας)
Γιώργος Σταματόπουλος (δημοσιογράφος, Εφημερίδα Συντακτών)
Λέανδρος Μπόλαρης (συγγραφέας, Εργατική Αλληλεγγύη)

Η Παντοτινή Αυγή Του Οκτώβρη / ΤΕΤΡΑΔΙΑ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ

Editorial της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού θεωρίας ΤΕΤΡΑΔΙΑ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση*

Αποφασίζοντας να αφιερώσουν δύο συνεχόμενα τεύχη στην Οκτωβριανή Επανάσταση, τα Τετράδια Μαρξισμού για την κομμουνιστική απελευθέρωση επιστρέφουν στο 1917 για να ψηλαφήσουν τη βαθιά ρωγμή –οικονομική, πολιτική, πολιτιστική– που επέφερε στην Ιστορία το ρωσικό προλεταριάτο, για να αναστοχαστούν όχι νοσταλγικά, αλλά με σύγχρονους όρους, το γίγνεσθαι και το είναι της κορυφαίας ώς σήμερα απόπειρας αλλαγής του κόσμου σε κομμουνιστική κατεύθυνση.

Με όρους υλιστικής διαλεκτικής, μια επανάσταση συνιστά άλμα, «διακοπή του βαθμιαίου», βίαιη χάραξη της ασυνέχειας στο φαινομενικά και μόνο συνεχές και συμπαγές σώμα του ιστορικού/ κοινωνικού χωροχρόνου. Με μαρξιστικούς όρους, ειδικότερα, η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν υπήρξε μηχανική απόρροια κάποιων «ορειχάλκινων νόμων», αλλά και δεν ήταν επανάσταση ενάντια στο Κεφάλαιο του Μαρξ. Δεν ήταν συμβάν χωρίς προϋποθέσεις, όπως την διαβάζει ένας κάποιος μεταμαρξισμός της δικής μας εποχής. Ήταν, σύμφωνα με τη δική μας τουλάχιστον αφετηρία σκέψης και δράσης, συλλογική και ώς ένα βαθμό συνειδητή υλοποίηση της διαλεκτικά οριοθετημένης απέναντι στο φαταλισμό και στο βολονταρισμό διατύπωσης του Μαρξ:

20ό Συνέδριο ΚΚΕ : Μισό Βήμα Μπροστά, Σταθερά Στο «Βήμα Σημειωτόν» Επιτόπου…

 Μαρία Μπόλαρη*

Είναι τραγική η εμπειρία στο κομουνιστικό κίνημα που λέει ότι το «μισό βήμα μπροστά», το ημιτελές ξεκαθάρισμα μιας στρατηγικής, η αποφυγή της σύνδεσης του στρατηγικού προσανατολισμού με τα ζητήματα της συγκεκριμένης καθημερινής τακτικής, αποτελούν τη συνταγή για μεγάλες πολιτικές ήττες.

Το ΚΚΕ, βα­δί­ζο­ντας προς το 20ό Συ­νέ­δριό του μέσα σε μια πε­ρί­ο­δο ιστο­ρι­κής ση­μα­σί­ας (πα­ρά­τα­ση της κρί­σης του κα­πι­τα­λι­σμού, εμ­φά­νι­ση μα­ζι­κών ρευ­μά­των εθνι­κι­στι­κής-ρα­τσι­στι­κής ακρο­δε­ξιάς, όξυν­ση των εν­δοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών-πο­λε­μι­κών αντα­γω­νι­σμών στην πε­ριο­χή κ.ο.κ.), δίνει την ει­κό­να ενός ημι­τε­λούς βή­μα­τος μπρο­στά στα ζη­τή­μα­τα στρα­τη­γι­κής και θε­ω­ρη­τι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού, ενώ στα ζη­τή­μα­τα της συ­γκε­κρι­μέ­νης πο­λι­τι­κής καλεί σε μια –με βήμα ση­μειω­τόν επι­τό­που– πα­ρά­τα­ση της πα­θη­τι­κής τα­κτι­κής του των τε­λευ­ταί­ων χρό­νων.

Μαρξισμός 2017 : Βαδίζουμε Μαζί, Μας Εμπνέει Ο Μαρξισμός

100 χρόνια από τη μεγάλη επανάσταση των εργατών στη Ρωσία το 1917, τα επαναστατικά μηνύματα του Μαρξισμού είναι πιο επίκαιρα παρά ποτέ σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα.

Μια ματιά στη διεθνή σκηνή δείχνει τις απειλές που γεννάει ο καπιταλισμός μέσα στην κρίση του. 

Στην Αμερική κυβερνάει ο πιο ανοιχτά ρατσιστής και σεξιστής Πρόεδρος και έχει στην ατζέντα του από εμπορικούς πολέμους μέχρι στρατιωτικούς ανταγωνισμούς με την Κίνα. Μέσα στην Ευρώπη-φρούριο, οι δυνάμεις της ακροδεξιάς σέρνουν τα χρεοκοπημένα παραδοσιακά κόμματα προς τις θέσεις τους.

Αλλά παντού υπάρχει αντίσταση. Μέσα στις ΗΠΑ, η προεδρία Τραμπ ξεκίνησε με το μεγαλύτερο κύμα διαδηλώσεων από τις γυναίκες, τους μαύρους, τη νεολαία. Στην άλλη άκρη του Ειρηνικού, ένα μαζικό κίνημα γκρέμισε την Πρόεδρο της Νότιας Κορέας. Το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα βγαίνει στους δρόμους σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης.

Η Μαρξιστική Ανάγνωση Του 1821

Η Επανάσταση του 1821 θεωρείται αστικοδημοκρατική επανάσταση, εμπνευσμένη απ’ τη μεγάλη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Η ελληνική αστική τάξη της εποχής (έμποροι – εφοπλιστές) υπήρξε ηγεμονική δύναμη μιας εθνικής αντιφεουδαρχικής επανάστασης.

 

του Δ. Γρηγορόπουλου

Η Επανάσταση του 1821 έχει µελετηθεί ευρέως απ’ την ελληνική ιστοριογραφία µε την ιστορική και λογική µέθοδο, την περιγραφή αλλά και την ιδεολογική ερµηνεία. Στην ιστορική ανάλυση του φαινοµένου η ιδεολογική ή ταξική ερµηνεία ενυπάρχει αναπόφευκτα ανεξαρτήτως του βαθµού συνειδητότητας και των ορίων της. Θεωρητική και µεθοδολογική βάση των ιστορικών φαινοµένων (γενικότερα των κοινωνικών) είναι η ιστορική και λογική ανάλυση.

Η λογική ανάλυση προσδιορίζει την ουσία, τις νοµοτέλειες που καθορίζουν ένα φαινόµενο. Η ιστορική ανάλυση περιγράφει την εξελικτική πορεία του.

Ο Μαρξ Πέθανε; / του Ν. Μπογιόπουλου

Από Νίκος Μπογιόπουλος

«Αν ο Μαρξ και ο Λένιν ήταν σήµερα ζωντανοί, θα ήταν βασικοί διεκδικητές του βραβείου Νόµπελ για την οικονοµία. Ο Μαρξ προέβλεψε την προϊούσα εξαθλίωση των εργαζοµένων και ο Λένιν προείδε την υποταγή της υλικής παραγωγής στη συσσώρευση κερδών του χρηµατοπιστωτικού κεφαλαίου. Οι προβλέψεις τους είναι κατά πολύ ανώτερες από τα “οικονοµικά µοντέλα” που σήµερα βραβεύονται µε Νόµπελ και από τις προβλέψεις των κεντρικών τραπεζιτών, των υπουργών Οικονοµικών και των νοµπελιστών οικονοµολόγων…» (1).
 

Αυτά δεν τα έγραψε κάποιος… τυφλωμένος από την «ιδεοληψία» του μαρξισμού. Και κυρίως δεν τα ισχυρίζεται κάποιος που πάσχει από μαρξιστικές και λενινιστικές «παρωπίδες». Ο ύμνος στον Μαρξ (και τον Λένιν) προέρχεται από έναν υπουργό Οικονομικών του… Ρήγκαν. Τον Πολ Κρεγκ Ρόµπερτς.

Σαν Σήμερα Έφυγε ο ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ το 1883

Ο επικήδειος του Κ.Μαρξ, από τον φίλο του Φ.Ενγκελς, με αφορμή από το θάνατο του το 1883.

Στις 14 του Μαρτη στις 3 παρα τεταρτο το απογευμα,ο μεγαλυτερος εν ζωη στοχαστης επαψε να σκεφτεται. Ειχε αφεθει μόνος για μολις δυο λεπτα,και οταν γυρισαμε τον βρηκαμε στην πολυθρονα του ειρηνικα κοιμισμενο, αλλά για παντα. Μια ανυπολογιστη απωλεια εχουν υποστει και το μαχητικο προλεταριατο της Ευρωπης και της Αμερικης και η ιστορικη επιστημη, με το θανατο αυτου του ανθρωπου. Το κενο που εχει μεινει με την αναχωρηση αυτου του ρωμαλεου πνευματος αρκετα συντομα θα γινει αισθητο.

Κορνήλιος Καστοριάδης 1922 – 1998

Έλληνας φιλόσοφος, οικονομολόγος και ψυχαναλυτής, που έδρασε και δημιούργησε στη Γαλλία. Από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα, συνένωσε στο έργο του την πολιτική, τη φιλοσοφία και την ψυχανάλυση. Αποκλήθηκε «φιλόσοφος της αυτονομίας», υπήρξε συγγραφέας του σημαντικού βιβλίου «Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας» και συνιδρυτής του περιοδικού «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα».

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 11 Μαρτίου 1922 και λίγο μετά τη Μικρασιατική καταστροφή βρέθηκε στην Αθήνα με την οικογένειά του. Αρκετά νωρίς, από τα 13 του, αναμίχθηκε στην πολιτική και κοινωνική δράση. Μέλος παράνομης κομμουνιστικής οργάνωσης την περίοδο της δικτατορίας Μεταξά, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Σπουδάζει νομικά και οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1941 εντάσσεται στο ΚΚΕ. Θα το εγκαταλείψει ένα χρόνο αργότερα για να ενταχθεί στην τροτσκιστική ομάδα του Σπύρου Στίνα. Αυτό θα έχει ως συνέπεια να βρεθεί ανάμεσα σε δύο πυρά, των Γερμανών και των ορθόδοξων κομμουνιστών.

Ένας Φλεβάρης Που Μύρισε Εργατική Άνοιξη

του Μπάμπη Συριόπουλου

Η αφορμή για το ξεδίπλωμα των γεγονότων που οδήγησαν στη ρωσική επανάσταση το Φλεβάρη του 1917 ήταν η επέτειος της 8ης Μάρτη (23 Φλεβάρη σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο) για τη διεθνή μέρα της γυναίκας. Οι υφαντουργίνες της Πετρούπολης, χωρίς απόφαση κάποιου κόμματος, κατέβηκαν σε απεργία και διαδήλωση ζητώντας και την υποστήριξη των μεταλλουργών. Οι μπολσεβίκοι εργάτες συμμετείχαν «με κρύα καρδιά» στη διαδήλωση. Η εκτίμησή τους ήταν ότι αν και η αναγκαιότητα μιας διαδήλωσης συζητιόταν πλατιά ανάμεσα στους εργάτες, η εμπόλεμη κατάσταση και η παρουσία του στρατού έκαναν μια τέτοια απόφαση ριψοκίνδυνη. Εκτός από «ψωμί» υπήρχαν και κόκκινες σημαίες με συνθήματα «κάτω η απολυταρχία» και «κάτω ο πόλεμος».

Σαν Σήμερα Γεννήθηκε Ο Ιδρυτής Του Τροτσκιστικού Ρεύματος Στην Ελλάδα, Παντελής Πουλιόπουλος.

Σαν σήμερα 10 Μάρτη του 1900 γεννιέται μια ιστορική μορφή του τροτσκιστικού κινήματος στην χώρα μας.  Ο Παντελής Πουλιόπουλος.  Εκλέγεται Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας το 1924 σε ηλικία μόλις 24 ετών, θέση που διατήρησε μέχρι  το 1926.  Τον επόμενο χρόνο διαγράφεται από το ΚΚΕ με την κατηγορία της συγκρότησης και ηγεσίας της φραξιονιστικής ομάδας «Λικβινταριστές». Θεωρείται ο ιδρυτής του τροτσκιστικού ρεύματος στην Ελλάδα.
Από κείμενο του Θανάση – 29 που υπάρχει στην ιστοσελίδα μας αντιγράφουμε:
 

Ο Π. Πουλιόπουλος γεννήθηκε στη Θήβα στις 10 Μαρτίου 1900. Το 1919 μπήκε στη Νομική σχολή, και την ίδια χρονιά εντάσσεται στο ΣΕΚΕ (το μετέπειτα ΚΚΕ).

Προς Tο Σοσιαλισμό ή Προς Τον Καπιταλισμό – Λέον Τρότσκι

Σειρά: Πολιτική

Χρονολογία Έκδοσης: Μάρτης 2017

–

Οι Εκδόσεις Εργατική πάλη εκδίδουν το βιβλίο του Λέον Τρότσκι, Προς τον Σοσιαλισμό ή Προς τον Καπιταλισμό, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Αύγουστο-Σεπτέμβρη του 1925 με τη μορφή άρθρων στην εφημερίδα «Πράβντα». Το θέμα του είναι ένας πρώτος απολογισμός των πρώτων οκτώ χρόνων λειτουργίας της Σοβιετικής Οικονομίας, ιδιαίτερα της Νέας Οικονομικής Πολιτικής (ΝΕΠ) και μια εκτίμηση των τάσεων εξέλιξης και των προοπτικών της.

Αυτό το βιβλίο του Τρότσκι, όπως και σχεδόν όλα τα άλλα, δέχτηκε επιθέσεις από τους Μπουχάριν-Στάλιν κλπ, γιατί δήθεν αποτελούσε αναθεώρηση των απόψεων του Λένιν . Φυσικά επρόκειτο για μια από τις συνηθισμένες λασπολογίες της ανερχόμενης εκείνη την εποχή σταλινικής γραφειοκρατίας. Γιατί το βιβλίο όχι μόνο δεν αναθεωρεί τις απόψεις του Λένιν για τη ΝΕΠ, αλλά τις συμπληρώνει και τις αναπτύσσει, επεκτείνοντας όσα είχαν υποστηριχτεί από τον ίδιο και τον Τρότσκι για την οικονομική εξέλιξη ανάμεσα στο 10ο και 13ο Συνέδριο του Μπολσεβίκικου Κόμματος και είχαν γίνει αποδεκτά από την πλειοψηφία του.

Κομμουνισμός Και Οικογένεια / της Αλεξάνδρα Κολοντάι

Αλεξάνδρα Κολοντάι

Κομμουνισμός και Οικογένεια 

I. ΟΧΙ ΑΛΛΟ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ

Θα διατηρηθεί η οικογένεια στο Κομμουνιστικό Κράτος; Θα είναι ακριβώς όπως και σήμερα; Αυτή η ερώτηση βασανίζει τις γυναίκες της εργατικής τάξης και τραβάει την προσοχή των συντρόφων τους, των ανδρών. Τώρα τελευταία τούτο το πρόβλημα ιδιαίτερα δημιουργεί ταραχή στο μυαλό της εργαζόμενης γυναίκας κι αυτό δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Η ζωή αλλάζει μπροστά στα ίδια μας τα μάτια. Παλιές συνήθειες και έθιμα σιγά – σιγά εξαφανίζονται. Ολόκληρη η ύπαρξη της προλεταριακής οικογένειας οργανώνεται με τρόπο τόσο καινούργιο, τόσο άσυνήθιστο, τόσο «παράδοξο», που ήταν αδύνατο να τον προβλέψει κανείς. Αυτό που κάνει τις γυναίκες σήμερα ν’ απορούν περισσότερο είναι το γεγονός ότι το διαζύγιο έχει γίνει πολύ πιο εύκολο στη Σοβιετική Ρωσία.