Έφυγε Από Τη Ζωή Ο Πρώτος Παρτιζάνος Της Ευρώπης Μανώλης Γλέζος. Του Στέλιου Νικητόπουλου

«O Μανώλης ο Γλέζος, Ζολιό, κοιτάει το φως πίσω απ’ τα σίδερα κι ακόμη με τα δυο του χέρια, σημαδεμένα από τις χειροπέδες, σκουπίζει τα κλαμένα μάτια του κόσμου, σκουπίζει το ιδρωμένο μέτωπο της λευτεριάς και της ειρήνης». Γράμμα στον Ζολιό Κιουρί – Γιάννης Ρίτσος, Αϊ-Στράτης, Νοέμβριος 1950

30 Μάρτη, την ίδια ημέρα που εκτελέστηκε ο Νίκος Μπελογιάννης, φεύγει από τη ζωή ο Μανώλης Γλέζος, ο πρώτος παρτιζάνος της Ευρώπης, σε ηλικία 98 ετών.

Ο αγωνιστής της Αριστεράς, ο ήρωας της Εθνικής Αντίστασης, της Ειρήνης, δημοσιογράφος και συγγραφέας.

Το 1939 δημιουργεί αντιφασιστική ομάδα νεολαίας ενάντια στη δικτατορία του Μεταξά.

Μαζί με τον Λάκη Σάντα τη νύχτα της 30ής προς 31η Μαΐου 1941 κατεβάζουν τη σημαία της ναζιστικής Γερμανίας από τον ιστό του βράχου της Ακρόπολης, στην πρώτη αντιστασιακή πράξη κατά τη γερμανική κατοχή.

Το 1942, εξαιτίας των βασανιστηρίων από τους ναζί στις φυλακές Αβέρωφ, προσβάλλεται από φυματίωση βαριάς μορφής και αφήνεται ελεύθερος. Συλλαμβάνεται και πάλι το 1943 και δραπετεύει.

Μετά τον πόλεμο εργάζεται ως δημοσιογράφος, αναλαμβάνοντας αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Ριζοσπάστης», ενώ αργότερα γίνεται διευθυντής και της εφημερίδας «Αυγή».

Συλλαμβάνεται για τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Καταδικάζεται 28 φορές, από τις οποίες τρεις φορές σε θάνατο. Αν και φυλακισμένος εκλέγεται βουλευτής της ΕΔΑ το 1951.

Με την εκλογή του, πραγματοποιεί 12ήμερη απεργία πείνας με κύριο αίτημα την απελευθέρωση των 10 βουλευτών της ΕΔΑ που βρίσκονταν εξόριστοι.

Το βράδυ του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου του 1967 συλλαμβάνεται και κρατείται ως το 1971.

Μετά τη μεταπολίτευση εκλέγεται βουλευτής και ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ ως συνεργαζόμενος διατελώντας πρόεδρος της ΕΔΑ και το 2012 βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Το 2014 εκλέγεται ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, πρώτος σε ψήφους μεταξύ όλων των υποψηφίων, όλων των κομμάτων. Είναι επίσης επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΛΑΕ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015.

Ασχολείται και με τα κοινά της γενέτειράς του. Τον Οκτώβριο του 1986 εκλέγεται πρόεδρος της κοινότητας Απειράνθου Νάξου, όπου εφαρμόζει ένα τοπικό πείραμα άμεσης δημοκρατίας σε επίπεδο βάσης.

Εμβληματικός και ο αγώνας του για τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις.

Έφτασε στα 98 χρόνια και ποτέ δεν το έβαλε κάτω. Όπως έλεγε ο ίδιος, αυτό θα ήταν μια απάρνηση των συντρόφων του που χάθηκαν ή εκτελέστηκαν στη διάρκεια των αγώνων.

Πηγή : infolibre