Ο Εξευτελισμός Της Κυβέρνησης Μητσοτάκη Στην Σύνοδο Κορυφής

του Γιάννη Αγγέλη

Πολλοί –όχι εχθρικοί προς την κυβέρνηση– ακόμα απορούν. Πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση, ο Μητσοτάκης και ο υπουργός Εξωτερικών του Δένδιας, να προπαγανδίζουν ακόμα και στο και 5’ την «τιμωρία του Ερντογάν» στην Σύνοδο Κορυφής, όταν από όλες τις πλευρές ήταν πλέον φανερό ότι το Βερολίνο, μαζί και το Παρίσι, θα κλωτσούσαν για άλλη μια φορά το μπαλάκι των απειλών έναντι της Τουρκίας για… αργότερα.

Η Σύνοδος Κορυφής κατέληξε -εκεί που εδώ και τρεις περίπου μήνες είχε προαναγγείλει σε άρθρο της η Νέα Προοπτική– στην αναβολή των κυρώσεων, που ακόμα και ως λέξη έχει εξαφανισθεί από το λεξιλόγιο της Ε.Ε., για την Σύνοδο Κορυφής του… Μαρτίου.

Τίποτα μαγικό, τίποτα προφητικό.

Η προσεκτική ανάγνωση των κειμένων/ανακοινώσεων του Συμβουλίου της Ε.Ε., αλλά και των εξελίξεων στην μεσογειακή γεωπολιτική και οικονομική σκακιέρα, «κραύγαζαν» ότι, ανεξάρτητα το τί προπαγανδίζουν καθημερινά τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης:

• η μεν Γερμανία επιδιώκει έναν συμβιβασμό με αμοιβαίο όφελος (προσφυγικό, οικονομικό, κλπ.),
• ο Μακρόν, παρά τους πολεμικούς αλαλαγμούς, ήταν έτοιμος για συμφωνία, αρκεί ο Ερντογάν να δείξει ετοιμότητα οπισθοχώρησης από τις γαλλικές ζώνες επιρροής στην Ανατολική Μεσόγειο και την Β.Α. Αφρική, και
• οι Ισπανοί καίγονται να σώσουν τις τραπεζικές τους επενδύσεις στην Τουρκία με την βοήθεια της ΕΚΤ.

Όσο για τον Μητσοτάκη και τα «αιτήματά» του για τιμωρία της Τουρκίας και τότε και τώρα, τον έγραφαν και τον γράφουν, στα παλαιότερα των… υποδημάτων τους, όπως αποδείχθηκε πλέον έμπρακτα στην Σύνοδο Κορυφής.

Η πολιτική ξεφτίλα μιας απόλυτα αποτυχημένης εξωτερικής πολιτικής, με βάση τα δικά τους φιλοπόλεμα αστικά κριτήρια, στο αποκορύφωμά της.

Ακόμα και τα αργυρώνητα ΜΜΕ του Πέτσα υποχρεώθηκαν να «ψιθυρίσουν» ότι «ο βασιλιάς είναι… ξεβράκωτος».

Και το ερώτημα είναι πλέον μέσα στο «σύστημα» αν πρόκειται απλώς για την ανικανότητα του Μητσοτάκη και των συν αυτώ, ή για κάτι άλλο. Κάτι για το οποίο η κυβέρνησή του κρίνει ότι είναι προτιμότερο να ξεφτιλισθεί για να προχωρήσει, παρά να αντιταχθεί για να γλιτώσει το αναπόφευκτο χθεσινό φιάσκο.

Κάποιοι μέσα στο Κυβερνητικό επιτελείο σιγοψιθυρίζουν ότι το ευρωπαϊκό πλαίσιο στο οποίο μπορεί να κινηθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι αυτό και οδηγεί βήμα το βήμα σε μία συμφωνία. Μια συμφωνία συμβιβασμού, συν-διαχείρισης στο Αιγαίο και σε ένα μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου.

Πολύ περισσότερο μάλιστα που η εκλογή Μπάιντεν επαναφέρει το ΝΑΤΟ σε ρόλο εξαιρετικά ενεργό στην περιοχή.

Αυτό, άλλωστε, ήταν απολύτως σαφές κάθε φορά που ο κ. Στόλτενμπεργκ υποχρεωνόταν να μιλήσει για την στάση του ΝΑΤΟ έναντι της Τουρκίας.

Και το συμπληρωματικό ερώτημα στο σημείο αυτό είναι αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη μπορεί να περάσει μέσα από τους σπασμούς μιας τέτοιας διελκυστίνδας, όντας ήδη έρμαιο της οικονομικής και πανδημικής κρίσης, αλλά και των εσωτερικών ισχυρών κραδασμών της ντόπιας άρχουσας τάξης.