Συμβολή σε αυτή τη συζήτηση είναι η επικαιροποιημένη 2η έκδοση του βιβλίου του Λέανδρου Μπόλαρη «Ουκρανία – Σταυροδρόμι ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών» από το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο. Θα κυκλοφορήσει σε μια βδομάδα με ένα ολόκληρο νέο κεφάλαιο για τις πρόσφατες εξελίξεις και θα περιλαμβάνει και τη Διακήρυξη της Διεθνιστικής Σοσιαλιστικής Τάσης καθώς και την ανακοίνωση του ΣΕΚ για τον πόλεμο.
Η εισαγωγή της (εξαντλημένης) πρώτης έκδοσης αυτού του βιβλίου, που είχε κυκλοφορήσει τον Οκτώβρη του 2014, επεσήμαινε: «Η αφετηρία μας πρέπει να είναι ότι την ‘κάθαρση’ στην ουκρανική τραγωδία δεν μπορούν να τη φέρουν από μηχανής θεοί, δηλαδή οι παρεμβάσεις των ‘Μεγάλων Δυνάμεων’, της ΕΕ και των ΗΠΑ από τη μια μεριά και της Ρωσίας από την άλλη. Αντίθετα, αυτές οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις είναι άμεσα υπεύθυνες για το δράμα της Ουκρανίας». Όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο πόλεμος ρήμαζε την ανατολική Ουκρανία. Οχτώ χρόνια μετά διαλύει όλη τη χώρα. Γι’ αυτό χρειάζεται να σταθούμε στην ίδια την Ουκρανία και τον τρόπο που έχει (ξανα)γίνει «Σταυροδρόμι των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών».
Άδικος και αντιδραστικός
Την κρίση που οδήγησε στον πόλεμο στην Ουκρανία την πυροδότησε η συνολική ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην Ουκρανία συγκρούονται στρατιωτικά οι ΗΠΑ επικεφαλής του ΝΑΤΟ, με την ΕΕ να τους στηρίζει, με τη Ρωσία του Πούτιν. Είναι ένας άδικος και αντιδραστικός πόλεμος και από τις δυο μεριές.
Ένα αιώνα πριν οι επαναστάτες, όπως ο Λένιν και η Λούξεμπουργκ, που αντιτάχτηκαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο χρειάστηκε να επιχειρηματολογήσουν ενάντια στα ψέματα και την προπαγάνδα των αρχουσών τάξεων που έριχναν εκατομμύρια νέους εργάτες και αγρότες στο σφαγείο. Χρειάστηκε, επίσης, να εξηγήσουν ότι το κριτήριο της Αριστεράς για να πάρει θέση σε έναν πόλεμο, δε μπορεί να είναι ποιος έριξε την πρώτη τουφεκιά, ποια πλευρά έκανε την πρώτη επιθετική κίνηση ή έστειλε πρώτη το στρατό της σε ξένα εδάφη. Ο Καρλ Λήμπνεχκτ, ο σύντροφος της Ρόζας Λούξεμπουργκ στην Ένωση Σπάρτακος, έγραφε μετά το ξέσπασμα του Α’ Παγκόσμιου Πόλεμου: «Ο κύριος εχθρός κάθε λαού είναι στην ίδια του τη χώρα». Αυτό το σύνθημα είναι εντελώς επίκαιρο σήμερα σε Δύση και Ανατολή. Γι’ αυτό, η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σημαίνει και πάλη ενάντια στις κυρώσεις που επιβάλλει το «δικό μας» ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, η «δική μας» άρχουσα τάξη και η κυβέρνηση του Μητσοτάκη.
Η δεύτερη (συμπληρωμένη) έκδοση αυτού βιβλίου –που εντάσσει την ουκρανική κρίση σε μια συνολική μαρξιστική ανάλυση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της ιστορικής πορείας της Ουκρανίας από τις αρχές του περασμένου αιώνα– είναι εργαλείο για να κατανοήσουμε τις αιτίες του πολέμου, αλλά και για να χαράξουμε το δρόμο για ένα δυνατό αντιπολεμικό κίνημα σήμερα.
Κώστας Πίττας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου