Νέο Τεύχος Σοσιαλισμός Από Τα Κάτω : Πώς Παλεύουμε Το Τέρας; - Με Επαναστάσεις!

 

Aπό την Ελλάδα του 1821 μέχρι την Αμερική του Τραμπ

Με κεντρικό τίτλο “Η Αριστερά στην Αμερική” και με εξώφυλλο το κίνημα που γκρέμισε τον Τραμπ στις ΗΠΑ κυκλοφορεί το νέο τεύχος του περιοδικού Σοσιαλισμός από τα Κάτω (Νο144, Γενάρης-Φλεβάρης 2021).

Ήταν η μαζική αντίσταση των κινημάτων, των γυναικών, του Black Lives Matter, των εργατών που βγήκαν σε απεργίες και έφεραν την εκλογική ήττα του Τραμπ και όχι η στρατηγική του Μπάιντεν και των Δημοκρατικών. Ο Γιάννης Δελατόλας και η Κλαιρ Λέμλιχ, μέλη του Marx21 στο άρθρο “Το τέλος ενός εφιάλτη; Η αριστερά μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ” περιγράφουν αυτή την αντίσταση και αποδεικνύουν γιατί οι Δημοκρατικοί δεν μπορούν και δεν θέλουν να ικανοποιήσουν τα αιτήματα αυτού του κινήματος, αντίθετα θα συγκροτήσουν μια κυβέρνηση προς όφελος των καπιταλιστών. Η επαναστατική Αριστερά έχει να παίξει καθοριστικό ρόλο ώστε το κίνημα να συνεχίσει ενάντια στη νέα κυβέρνηση, κερδίζοντάς το στην αντικαπιταλιστική προοπτική.

Δεν είναι ο “αόρατος” εχθρός, αλλά το σύστημα του καπιταλισμού που ευθύνεται για τις καταστροφικές επιπτώσεις της πανδημίας, εξηγεί η Μαρία Στύλλου στο άρθρο της “Παλεύουμε το τέρας του καπιταλισμού”. Ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες, οι εργατικές εκρήξεις σε όλο τον πλανήτη, οι εργατικοί αγώνες ενάντια στην κυβέρνηση του Μητσοτάκη ανέδειξαν την εργατική εναλλακτική για την αντιμετώπιση της πανδημίας από τα νοσοκομεία και την εκπαίδευση μέχρι τους καλλιτέχνες, τον επισιτισμό και τις μετανάστριες καθαρίστριες, και όλοι μαζί ενάντια στους φασίστες και στο πλευρό των μεταναστών και προσφύγων που ζητούν χαρτιά και άσυλο.

Με την πολύτιμη εμπειρία από τη δίκη της Χρυσής Αυγής, ενωτικά και με τα συνδικάτα μπροστά, παλεύουμε για να μπουν “Στη φυλακή οι δολοφόνοι του Ζακ”. Στο άρθρο με αυτόν τον τίτλο, η Αφροδίτη Φράγκου μας βοηθάει να γνωρίσουμε καλύτερα τον ακτιβιστή Ζακ Κωστόπουλο μέσα από κείμενα του ίδιου. Ο Ζακ πίστευε στον κόσμο που παλεύει και όχι στη “Δικαιοσύνη”, κατηγορούσε από το 2013 την κυβέρνηση για την “ατομική ευθύνη” που μας έχει επιβάλει με το τσάκισμα της δημόσιας Υγείας και πάλευε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αλλαγή του κόσμου. 

Ο Πάνος Γκαργκάνας διαλύει τους μύθους της κυρίαρχης ιδεολογίας στο άρθρο με τίτλο: “200 χρόνια από την επανάσταση του '21. Η κοινωνία αλλάζει με επαναστάσεις”. Μια ολόκληρη εκστρατεία ιστορικού αναθεωρητισμού προσπαθεί να μας πείσει ότι “Το να μιλάμε για αστικές επαναστάσεις είναι μια ξεπερασμένη εμμονή”. Απέναντι στα ψέματα της εθνικιστικής προπαγάνδας, το άρθρο αναδεικνύει ότι η ταξική καταπίεση, η φτώχεια και η έλλειψη γης, ήταν αυτό που έσπρωξε μαζικά τον κόσμο στην επανάσταση. Επίσης, απαντάει στις λάθος αναλύσεις της Αριστεράς που έβλεπε την Ελλάδα μετά την επανάσταση σαν αστικο-τσιφλικάδικη νεοαποικία των Μεγάλων Δυνάμεων, παραβλέποντας την ανάπτυξη του ελληνικού καπιταλισμού.

Ρόζα

Για τη μεγάλη επαναστάτρια “Ρόζα Λούξεμπουργκ” και την τεράστια συμβολή της στην υπεράσπιση του Μαρξισμού, γράφει η Σταυρούλα Πανίδου. Ήταν η περίοδος που τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Β' Διεθνούς εγκατέλειπαν τον επαναστατικό δρόμο για την αλλαγή της κοινωνίας. Υιοθετούσαν την αντίληψη ότι ο καπιταλισμός στη νέα του φάση, χωρίς πολέμους και κρίσεις, μέσα από κοινοβουλευτικές μεταρρυθμίσεις θα μετατραπεί σταδιακά σε σοσιαλισμό. Η συμβολή της Ρόζας δεν ήταν μόνο σε θεωρητικό επίπεδο. Σε όλη της τη ζωή ήταν μια ενεργή επαναστάτρια. Για πολλά χρόνια μέλος στο SPD με ασταμάτητες συγκρούσεις, αποχώρησε μετά την έναρξη του Α'ΠΠ και ίδρυσε με συντρόφους της τον Σπάρτακο, μπήκε στη φυλακή για την αντιπολεμική της δράση, ρίχνεται με ορμή στην Γερμανική Επανάσταση του 1918 και δύο μήνες μετά δολοφονείται από τις αντεπαναστατικές δυνάμεις.

Μια ιστορική αναδρομή για τον πόλεμο ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν κάνει ο Νίκος Λούντος στο άρθρο “Ναγκόρνο Καραμπάχ, Σταυροδρόμι ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών”. Ο πόλεμος που ξεκίνησε στις 27 Σεπτέμβρη και έσπειρε τον θάνατο και την προσφυγιά είναι μια τεράστια κλιμάκωση του ανταγωνισμού των δύο χωρών με κέντρο το Ναγκόρνο Καραμπάχ (ΝΚ) που ξεκίνησε με 6ετή πόλεμο το 1988. Οι ανταγωνισμοί όμως απλώνονται και παραπέρα. Όπως αναφέρει το άρθρο “... ο έλεγχος των ενεργειακών πόρων παραμένει βασικός παράγοντας για τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και την ανάφλεξη των πολέμων. ...Το Αζερμπαϊτζάν είναι χώρα κλειδί και για το πετρέλαιο και για το φυσικό αέριο της Κασπίας”. Ο πόλεμος στο ΝΚ είναι άλλο ένα παράδειγμα ότι “η διπλωματία των αγωγών... φέρνει θάνατο και καταστροφή, όχι ανάπτυξη”.

Απέναντι στις ισλαμοφοβικές φωνές που κραυγάζουν για ισλαμοποίηση του Ευρωπαϊκού πολιτισμού από τους μουσουλμάνους πρόσφυγες, ο Αντώνης Σκαρπέλης στο άρθρο “Η Ευρώπη του Ισλάμ” απαντάει ότι οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί ποτέ δεν ήταν εθνικά και θρησκευτικά “καθαροί” και οι επαφές με τον μουσουλμανικό κόσμο ξεκινούν από τον πρώιμο Μεσαίωνα. Ο καταλύτης για την εξάπλωση του Ισλάμ που έφτασε από τον Ατλαντικό και την Ιβηρική χερσόνησο ως τον Ινδικό ωκεανό ήταν το εμπόριο. Εκείνη την περίοδο το ισλαμικό Χαλιφάτο, σε σύγκριση με την καθυστερημένη ευρωπαϊκή Δύση έφερνε ανάπτυξη, οικονομική και πολιτιστική. Η στρεβλή εικόνα του “φονταμενταλιστικού Ισλάμ” είναι αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της Δύσης και βολεύει τον ιμπεριαλισμό για να συνεχίζει τις εκστρατείες του. 

Στις σελίδες βιβλιοκριτικής ο Σωτήρης Κοντογιάννης παρουσιάζει το βιβλίο “Η Διαλεκτική της Φύσης” του Φρίντριχ Ένγκελς, ο Γιώργος Ράγκος γράφει για το “Τάτλιν: Μνημείο στην Τρίτη Διεθνή. Αριστερός Μοντερνισμός και Οχτωβριανή Επανάσταση” του Νίκου Αξαρλή, ο Λέανδρος Μπόλαρης για το “Μεσάνυχτα του αιώνα” του Βίκτορ Σερζ και ο Γιώργος Πίττας για τον τόμο του Αντόνιο Γκράμσι “Δημοσιογραφία και Τύπος”.

Γράψου συνδρομητής

Προμηθευτείτε το νέο Σοσιαλισμός από τα κάτω από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της Εργατικής Αλληλεγγύης στον εργατικό χώρο ή τη γειτονιά σας. Εναλλακτικά, κάντε την παραγγελία σας στο Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο ή στείλτε μήνυμα στη σελίδα του περιοδικού στο facebook.