Επτά Mαθήματα Aπό Tην Πανδημία Του Κορωνοϊού

Επειδή

"κάτω από τις συνθήκες που ζούμε η σιωπή δεν είναι «χρυσός»·είναι «λίβανος και σμύρνα». Διότι η σιωπή μπορεί να ερμηνευθεί σαν αποδοχή ή συναίνεση: «ο σιωπών δοκεί συναινείν», qui tacet consentire videtur (όπoιoς σιωπά φαίνεται ότι συναινεί), κατά το ρωμαϊκό δίκαιο” (καθ. Α. Μάνεσης),

δεν έχουμε το δικαίωμα να σιωπούμε.

Μάθημα 1^ο

Η πανδημία COVID-19 σε παγκόσμια κλίμακα απέδειξε πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι, ο επί δεκαετίες ακρωτηριασμός των δημόσιων συστημάτων υγείας και η ευρεία μετατροπή σε εμπόρευμα του κοινού μας αγαθού και ανθρώπινου δικαιώματος, της υγείας, ευθύνεται για την ελλιπή αντιμετώπιση μιας κρίσης δημόσιας υγείας όπως η σημερινή. Άλλωστε η πρόληψη στον τομέα της δημόσιας υγείας δεν είναι ένα δελεαστικό πεδίο για κέρδη, ούτε καν για συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Μάθημα 2^ο

Ένεκα αυτής της ανεπάρκειας των συστημάτων υγείας διεθνώς ξεκίνησε ήδη η νομιμοποίηση της ευθανασίας με ιατρικές επιτροπές "ηθικής", δηλαδή, η δημιουργία μοντέλων αποφάσεων για το ποιοι ασθενείς θα τύχουν θεραπείας σε ΜΕΘ για τον COVID-19 και ποιοι θα αφεθούν να πεθάνουν, αφού δεν υπάρχουν αρκετές ΜΕΘ για να τους περιθάλψουν όλους. Δεν πρόκειται λοιπόν μόνο για ανεπάρκεια. Πρόκειται και για ανηθικότητα και για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Μάθημα 3^ο

Σε τέτοια περίοδο κρίσης της δημόσιας υγείας, πέρα από τα περιοριστικά μέτρα, το ελάχιστο είναι η άμεση δραστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με ανθρώπους και υλικά, χωρίς κανέναν υπολογισμό κόστους και η άμεση επίταξη του ιδιωτικού ιατρικού τομέα (κτίρια, εξοπλισμός, υλικά κλπ).

Μάθημα 4^ο

Όπως σε κάθε κρίση, έτσι και σε αυτήν, δεν απουσιάζουν οι μαυραγορίτικες πρακτικές αισχροκέρδειας σε βασικά προϊόντα αντιμετώπισης της πανδημίας, πλουτίζοντας από τον πόνο των ανθρώπων. Η απάντηση σε αυτό, είναι η στήριξη και ενίσχυση των συνεργατικών εγχειρημάτων, που κρατούν ψηλά την ποιότητα των προϊόντων και χαμηλά τις τιμές, πάντα και από πεποίθηση. Και όχι βέβαια, το κτύπημα συνεταιρισμών εργαζομένων που παράγουν τέτοια προϊόντα άμεσης ανάγκης για την πανδημία, όπως της ΒΙΟΜΕ, όπου μεσούσης της πανδημίας της έκοψε η ΔΕΗ το ρεύμα (και μάλιστα για χρέη προηγούμενων ιδιοκτητών).

Μάθημα 5^ο

Οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας είναι εκτός ελέγχου σε όλο τον κόσμο. Η διαρκής συσσώρευση κεφαλαίου στα χέρια ιδιωτών καταρρέει από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη. Η ανεργία αυξάνεται δραματικά. Η άσκηση πολιτικών υποταγμένων στα συμφέροντα των ιδιωτικών εταιριών και του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου αποδείχτηκε ότι ήταν μια κακή ιδέα.

Μάθημα 6^ο

Διεθνώς και στην Ελλάδα, νομοθετούνται μέτρα «διευκόλυνσης» των επιχειρήσεων σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις τους για την προστασία του περιβάλλοντος με πρόσχημα τα οικονομικά προβλήματα. Ότι κερδίζεται από τη βελτίωση του περιβάλλοντος ένεκα των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας, αρχίζει να χάνεται στο πολλαπλάσιο. Η σταδιακή υλοποίηση της καύσης των απορριμμάτων αντί του συνδυασμού μείωσης-επαναχρησιμοποίησης-ανακύκλωσης είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Μάθημα 7^ο

Οι πολίτες στην Ελλάδα, κατανοώντας την αναγκαιότητα των περιοριστικών μέτρων, ανταποκρίθηκαν πλήρως στη συντριπτική τους πλειονότητα «μένοντας σπίτι», παρά τα όσα τους καταμαρτυρούνται γενικά από διάφορες πλευρές και παρά το ότι επιχειρήθηκε προπαγανδιστικά να παρουσιασθεί το αντίθετο. Φυσικά όπως πάντα υπάρχουν ελάχιστες εξαιρέσεις, που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Αν μάλιστα τα τωρινά συγκριτικά στοιχεία συνεχίσουν ως έχουν, τότε θα τολμούσαμε να πούμε ότι οι πολίτες γράφουν έπος. Και θα είναι δικό τους το έπος. Όχι αλλωνών.

Η συνταύτιση στην πράξη και σε ευρεία κλίμακα της ατομικής με την κοινωνική ευθύνη και η ανάδυση της κοινωνικής αλληλεγγύης αυτές τις μέρες, φωτίζουν το μονοπάτι για μια δίκαιη και αλληλέγγυα κοινωνία και οικονομία.

Το ΔΣ

του Λαϊκού Πανεπιστημίου

Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας

“UnivSSE Coop”

στάλθηκε με email από σύντροφο