Κυκλοφορεί το τεύχος Νο11 της τριμηνιαίας σοσιαλιστικής διεθνιστικής επιθεώρησης «ΚΟΚΚΙΝΟ»

της σύνταξης...

Η ρήση του Αντό­νιο Γκρά­µσι για την «εποχή των τε­ρά­των» έχει χρη­σι­µο­ποι­η­θεί πολ­λές φορές (και δί­καια) για να πε­ρι­γρά­ψει όλα όσα ζούµε τα τε­λευ­ταία χρό­νια. Ο Αντώ­νης Ντα­βα­νέ­λος γρά­φει για το «παλιό που πε­θαί­νει», το «και­νούρ­γιο που δεν έχει γεν­νη­θεί», τα «τέ­ρα­τα» της επο­χής και τα κα­θή­κο­ντα που προ­κύ­πτουν.

Στη γει­το­νιά µας, απέ­να­ντι στον ιµπε­ρια­λι­σµό και τον εθνι­κι­σµό, που τους τε­λευ­ταί­ους µήνες απει­λούν την ει­ρη­νι­κή συ­νύ­παρ­ξη, ένα από τα βα­σι­κά κα­θή­κο­ντα είναι η ανά­πτυ­ξη της διε­θνι­στι­κής αλ­λη­λεγ­γύ­ης και δρά­σης. Πα­ρου­σιά­ζου­µε µια συ­νέ­ντευ­ξη του Πάβλε Ίλιτς, από την επα­να­στα­τι­κή σο­σια­λι­στι­κή ορ­γά­νω­ση Marks21 στη Σερ­βία, πι­στεύ­ο­ντας στην ανα­γκαιό­τη­τα να «γνω­ρί­σου­µε», να συ­ζη­τή­σου­µε και να συ­ντο­νί­σου­µε τη δράση µας µε την Αρι­στε­ρά των Βαλ­κα­νί­ων.

Αλλά τα βλέ­µµα­τα είναι στρα­µµέ­να σε µια άλλη ήπει­ρο, στη Λα­τι­νι­κή Αµε­ρι­κή. Συ­νε­χί­ζο­ντας τον απο­λο­γι­σµό των κε­ντρο­α­ρι­στε­ρών και αρι­στε­ρών κυ­βερ­νή­σε­ων, πα­ρου­σιά­ζου­µε µια συ­νέ­ντευ­ξη του Τζέ­φρι Ρ. Γου­έ­µπερ, ει­δι­κευ­µέ­νου ανα­λυ­τή της πε­ριο­χής. Δό­θη­κε αρ­κε­τούς µήνες πριν τη νίκη Μπολ­σο­νά­ρο, αλλά τα όσα γρά­φει για τη Βρα­ζι­λία (και την ευ­ρύ­τε­ρη Λα­τι­νι­κή Αµε­ρι­κή) πα­ρα­µέ­νουν εξαι­ρε­τι­κά επί­και­ρα ως προς τις αι­τί­ες και τις προ­ο­πτι­κές της δε­ξιάς πα­λι­νόρ­θω­σης. Συ­µπλη­ρω­µα­τι­κά πα­ρα­τί­θε­ται ένα µε­τε­κλο­γι­κό άρθρο του Βρα­ζι­λιά­νου µαρ­ξι­στή επα­να­στά­τη Βα­λέ­ριο Αρ­κά­ρι, που απα­ντώ­ντας στο ερώ­τη­µα «είναι ο Μπολ­σο­νά­ρο νε­ο­φα­σί­στας;», κα­τα­πιά­νε­ται πιο συ­γκε­κρι­µέ­να µε το φαι­νό­µε­νο και µε τα ζη­τή­µα­τα που ανοί­γουν µετά τις εκλο­γές στη Βρα­ζι­λία.

Ακο­λου­θεί το αφιέ­ρω­µα στη Γε­ρµα­νι­κή Επα­νά­στα­ση, 100 χρό­νια µετά το ξέ­σπα­σµα µιας ηρω­ι­κής 5ε­τί­ας ερ­γα­τι­κών αγώ­νων κι εξε­γέρ­σε­ων που θα µπο­ρού­σε να αλ­λά­ξει τη ροή της ευ­ρω­παϊ­κής ιστο­ρί­ας. Το κο­ρυ­φαίο βι­βλίο ανα­φο­ράς σε εκεί­νη την πε­ρί­ο­δο είναι του Πιερ Μπρουέ. Εδώ ανα­δη­µο­σιεύ­ου­µε µια εκτε­τα­µέ­νη πα­ρου­σί­α­σή του από τον Τοντ Κρε­τιέν. Γρά­φτη­κε σε δύο συ­νέ­χειες στο πε­ριο­δι­κό ISR, τις οποί­ες πα­ρου­σιά­ζου­µε µαζί, καθώς εκτι­µού­µε ότι απο­τε­λεί µια πολύ βοη­θη­τι­κή «σύ­ντο­µη ιστο­ρία» της γε­ρµα­νι­κής επα­νά­στα­σης και µια πολύ καλή ει­σα­γω­γι­κή πα­ρου­σί­α­ση των πο­λι­τι­κών ζη­τη­µά­των που προ­έ­κυ­ψαν σε αυτήν.

Μια άλλη µε­γά­λη επέ­τειος προη­γή­θη­κε, εκεί­νη των 45 χρό­νων από το πρα­ξι­κό­πη­µα του Πι­νο­σέτ και το αι­µα­τη­ρό τέλος της Λαϊ­κής Ενό­τη­τας στη Χιλή. Στο σχε­τι­κό αφιέ­ρω­µα, επι­λέ­ξα­µε δύο πιο «ξε­χω­ρι­στά» κεί­µε­να. Μια συ­νέ­ντευ­ξη του Φρανκ Γκο­ντι­σό που εστιά­ζει στη δια­δι­κα­σία «από τα κάτω», επι­κε­ντρω­µέ­νη στη λει­τουρ­γία των κοι­νω­νι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων της «λαϊ­κής εξου­σί­ας». Και µια συ­νέ­ντευ­ξη του Ιγκόρ Γκοϊ­κο­βιτς Ντο­νό­ζο, για την ιστο­ρία του Κι­νή­µα­τος Επα­να­στα­τι­κής Αρι­στε­ράς, του MIR. Ο Ντο­νό­ζο υπήρ­ξε µέλος του και µιλά για την τόσο ιστο­ρι­κή και εµβλη­µα­τι­κή ορ­γά­νω­ση για την οποία όµως τόσα λίγα έχουν γρα­φτεί.

Εκτός από την ανα­γκαία µε­λέ­τη της προη­γού­µε­νης ιστο­ρι­κής εµπει­ρί­ας, υπάρ­χει ανά­γκη και για επι­και­ρο­ποί­η­ση των πα­ρα­δό­σε­ών µας, για ανα­νέ­ω­ση της µαρ­ξι­στι­κής θε­ω­ρί­ας µπρο­στά στα ζω­ντα­νά κι­νή­µα­τα του σή­µε­ρα. Ένα τέ­τοιο άρθρο είναι αυτό της Σάρον Σµιθ που πα­ρου­σιά­ζει µια µαρ­ξι­στι­κή ανά­λυ­ση για την «δια­θε­µα­τι­κό­τη­τα», τον όρο που απα­σχο­λεί νέους και νέες ακτι­βι­στές-στριες, κυ­ρί­ως στο αντι­σε­ξι­στι­κό κί­νη­µα.

Ακο­λου­θεί ο πρό­λο­γος του Ντα­νιέλ Μπεν­σα­ΐντ στο βι­βλίο του Λίβιο Μαϊ­τάν «Για µια ιστο­ρία της Τέ­ταρ­της Διε­θνούς» (που κυ­κλο­φό­ρη­σε το 2006 στα ιτα­λι­κά). Όσα είχε να πει ο Μπεν­σα­ΐντ για το πε­ριε­χό­µε­νο του βι­βλί­ου, αλλά και για το συγ­γρα­φέα του, τον βε­τε­ρά­νο ιταλό επα­να­στά­τη που υπήρ­ξε ένας από τους «τε­λευ­ταί­ους των µοϊ­κα­νών» (µαζί µε τον Μα­ντέλ και τον Φρανκ), απο­τε­λούν φόρο τιµής στα 80 χρό­νια από την ίδρυ­ση της Τέ­ταρ­της Διε­θνούς.

Το τεύ­χος κλεί­νουν τρεις βι­βλιο­κρι­τι­κές. Ο Φοί­βος Αρ­βα­νί­της πα­ρου­σιά­ζει τις «Μαρ­τυ­ρί­ες από τη Γε­ρµα­νι­κή Επα­νά­στα­ση» του Βι­κτόρ Σερζ, τη νέα κυ­κλο­φο­ρία των εκ­δό­σε­ων Red Marks. Ο Πα­να­γιώ­της Λίλ­λης πα­ρου­σιά­ζει τα «τρία Ε», του Μι­χά­λη Τρε­µό­που­λου. Ο Πάνος Πέ­τρου γρά­φει για την «Ηµε­ρή­σια διά­τα­ξη» του Ερίκ Βι­γιάρ.

Καλή ανά­γνω­ση.

Πε­ριε­χό­με­να

>Ανά­µε­σα σε αυτά που πε­θαί­νουν και σε αυτά που δεν έχουν ακόµα γεν­νη­θεί - Αντώ­νης Ντα­βα­νέ­λος

>Η επα­να­στα­τι­κή Αρι­στε­ρά στη Σερ­βία- Συ­νέ­ντευ­ξη µε τον Πάβλε Ίλιτς

>Η υπο­χώ­ρη­ση του «ροζ κύ­µα­τος» στη Λα­τι­νι­κή Αµε­ρι­κή - Τζέ­φρι Ρ. Γου­έ­µπερ

>Είναι ο Μπολ­σο­νά­ρο νε­ο­φα­σί­στας;- Βα­λέ­ριο Αρ­κά­ρι


***Αφιέ­ρω­µα: Γε­ρµα­νι­κή Επα­νά­στα­ση***

>Από το ξέ­σπα­σµα της επα­νά­στα­σης µέχρι τη δο­λο­φο­νία της Λού­ξε­µπουργκ- Τοντ Κρε­τιέν

>Από το Γε­νά­ρη του 1919 ως την τε­λι­κή ήττα


***Αφιέ­ρω­µα: Χιλή 1970-73***

>Η δια­λε­κτι­κή της λαϊ­κής εξου­σί­ας- Φρανκ Γκο­ντι­σό

>H Ιστο­ρία του Κι­νή­µα­τος Επα­να­στα­τι­κής Αρι­στε­ράς (MIR) - Ιγκόρ Γκόι­κο­βιτς Ντο­νό­ζο


>Μια µαρ­ξι­στι­κή ανά­λυ­ση για τη δια­θε­µα­τι­κό­τη­τα- Σάρον Σµιθ

>Μια ιστο­ρία χωρίς ρυ­τί­δες- Ντα­νιέλ Μπεν­σα­ΐντ


***Βι­βλιο­κρι­τι­κή***

>Μαρ­τυ­ρί­ες από τη Γε­ρµα­νι­κή Επα­νά­στα­ση-Φοί­βος Αρ­βα­νί­της

>«Τα τρια Ε (ΕΕΕ) και ο εµπρη­σµός του Κά­µπελ – Το πο­γκρόµ του 1931 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη»-Πα­να­γιώ­της Λίλ­λης

>Ηµε­ρή­σια διά­τα­ξη-Πά­νος Πέ­τρου