“Αξιολόγηση”, “Έξοδος” και μετά στον γκρεμό / του Σάββα Μιχαήλ

Πέρασε και η 4η Αξιολόγηση με τα 88 φαρμακερά “προαπαιτούμενα”. “Βουρ, τώρα για την έξοδο από τα μνημόνια”, θριαμβολογεί με τυμπανοκρουσίες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τα τύμπανα, όμως, χτυπούν για τα πανηγύρια ή είναι τύμπανα πολέμου, κλιμάκωσης του ταξικού πολέμου; Θα επρόκειτο για φάρσα , εάν δεν ήταν προαναγγελία νέας τραγωδίας.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι φάγαμε τον γάιδαρο κι απομένει η ουρά. Η Δεξιά του Κούλη και του Άδωνη από την άλλη, λέει ότι πάμε για τέταρτο μνημονιακό γάιδαρο ενώ η ΝΔ θα ήθελε στην θέση του να μπει ο δικός της νεοφιλελεύθερος εθνικόφρων Βουκεφάλας. Και σαν να μην έφταναν αυτά τα κωμικοτραγικά, τα αφεντικά σκουντήσανε και ξύπνησαν από τον μόνιμο ύπνο τους καρεκλοκένταυρους της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ να σκαρώσουν μαζί τους “Κοινωνική”, λέει, “Συμμαχία” και να ξεκουνηθούν σε “εθνική δράση” στις 30 Μαΐου. “Ξυπνάτε γιατί χανόμαστε!”

Κι ο λαός; Οι εργάτες κι οι καταστραμμένοι βιοπαλαιστές; Γιατί να πανηγυρίσουν; Σε τι να ελπίσουν;

4η “αξιολόγηση” σημαίνει , πρώτα και κύρια, νέα, τρίτη, άγρια περικοπή των συντάξεων από 1 /1/ 2019( ή και πιο πριν , όπως απαιτεί το ΔΝΤ) με την πλήρη κατάργηση του ΕΚΑΣ, κατάργηση της λεγόμενης “προσωπικής διαφοράς” του νόμου Κατρούγκαλου και νέο συνολικό υπολογισμό των συντάξεων προς τα κάτω. Η σφαγή των συνταξιούχων “αμνών” συνοδεύεται από την κλιμάκωση της φοροαφαίμαξης με μείωση του αφορολόγητου από 8.600 σε 5.600 ευρώ. (Ξεχάσαμε ότι ο Τσακαλώτος “φοβέριζε”-ποιούς;- πως “θα παραιτηθεί” αν το αφορολόγητο μειωθεί κάτω από τα ...10.000;)

Φυσικά μαζί με τα νέα δεινά , διατηρούνται και όλα τα παλιά. Συνεχίζονται, τα προηγούμενα μνημονιακά μέτρα, το ξεπούλημα του δημοσίου, οι πλειστηριασμοί της λαϊκής κατοικίας κλπ που μετά τον Αύγουστο θα παγιωθούν ως “η νέα κανονικότητα”. Κι αυτή η κανιβαλική “κανονικότητα” θα πρέπει να συνεχιστεί- λένε- γενεές γενεών μέχρι να αποπληρωθεί το τερατώδες μη βιώσιμο χρέος.
Σαν να μην αρκούν αυτά τα αρκούντως εφιαλτικά, “έξοδος στις αγορές” σημαίνει πτώση στο νέο γκρεμό που ανοίγει η επερχόμενη επιδείνωση της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, ιδιαίτερα στην ΕΕ, όπως αναλύουν τα ντοκουμέντα του 16ου Συνεδρίου του ΕΕΚ: η δεκάχρονη κρίση παραμένει άλυτη, τα προγράμματα “ποσοτικής χαλάρωσης” εγκαταλείπονται, τα σχεδόν μηδενικά μέχρι τώρα επιτόκια παίρνουν την ανηφόρα, ο εμπορικός πόλεμος μαίνεται διεθνώς κι η Αμερική του Τραμπ, μαζί με το Ισραήλ του Νετανιάχου (των στρατηγικών “φίλων” του Τσίπρα) ρίχνουν πετρέλαιο στην πυρκαγιά της Μέσης Ανατολής- στην πόρτα μας. Η ελληνοτουρκική αντιδραστική και επικίνδυνη διαμάχη είναι αναπόσπαστο μέρος αυτών των εξελίξεων.

Η άρχουσα τάξη της χώρας χρειάζεται προχώματα, άμυνες στην εξουσία της που κινδυνεύει μέσα στην διεθνή θύελλα και στην προοπτική νέων εκρήξεων των απελπισμένων αλλά κι οργισμένων λαϊκών μαζών. Χρησιμοποιεί, όπως πρώτα-πρώτα η ίδια η ΕΕ και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, την τωρινή υπάκουη αστική κυβέρνηση Τσίπρα για να περάσει στα γρήγορα τα πιο αντιλαϊκά μέτρα που αν τα έπαιρνε η ΝΔ θα γινότανε χαμός. Σχεδιάζει διάδοχα κυβερνητικά σχήματα- αν και δεν φαίνεται για συνταγή επιτυχίας ο συνδυασμός Κούλης-Άδωνης- Βορίδης- Φώφη-Βενιζέλος-Λοβέρδος ή το κοκταίηλ Τσίπρας-Καμμένος-Θεοδωράκης- Λεβέντης. Προστατεύει και προωθεί τα φασιστικά της λυσσασμένα μαντρόσκυλα, παίζοντας το χαρτί της εθνικιστικής υστερίας (Μακεδονία, ελληνοτουρκικά) και της ξενοφοβικής μανίας (πογκρόμ στην Λέσβο). Κλιμακώνει την κρατική, αστυνομική και δικαστική καταστολή. Αλλά χρειάζεται και ερείσματα στο εργατικό συνδικαλιστικό χώρο και στην Αριστερά.

Έτσι μας προέκυψε και η αντικοινωνική “Κοινωνική Συμμαχία” της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με τ’ αφεντικά κι η εξαγγελία αντεργατικής απεργοσπαστικής “εθνικής απεργιακής δράσης” στις 30 Μαΐου. Δεν πρόκειται για μια ακόμα ντουφεκιά, όπως μέχρι τώρα ούτε για τον χιλιοστό πρώτο ταξικό συμβιβασμό. Είναι προσπάθεια διάσωσης του χρεοκοπημένου συστήματος με την δημιουργία ενός αντιδραστικού μπλοκ για να αποπροσανατολίσουν και να παγιδεύσουν τον λαό, στο όνομα των “εθνικών κινδύνων” και χάριν μιας διαταξικής “εθνικής ενότητας”.

Μας ζητούν να κάνουμε ειρήνη με τα αφεντικά και πόλεμο με τους άλλους λαούς. Εμείς λέμε: ειρήνη με τους λαούς και τα ταξικά μας αδέρφια, πόλεμο σ’ όλα τα αφεντικά και τους ιμπεριαλιστές, τους εχθρούς των λαών!

Πρέπει να ξεσκεπάσουμε την απάτη και να καταπολεμήσουμε όσους στήνουν την παγίδα – μαζί και όσους στην αριστερά την καλλωπίζουν. Μια παγίδα είναι παγίδα. Δεν διορθώνεται, δεν αλλάζει περιεχόμενο, εξουδετερώνεται μπροστά στην εργατική τάξη και τον λαό.

Απ’ αυτήν την άποψη, υποστηρίζουμε το σχέδιο δράσης των Πρωτοβάθμιων Σωματίων ενάντια στην αντιλαϊκή “Κοινωνική Συμμαχία”. Σχέδιο δράσης που πρέπει να εμπλουτιστεί, να απλωθεί παντού, να κλιμακωθεί με ενιαία δράση όλων των ταξικών δυνάμεων. Οι δράσεις αυτές πρέπει να τείνουν στην οργάνωση Γενικής Απεργίας πριν ψηφιστούν τα προαπαιτούμενα στις 21 Ιουνίου. Τα Πρωτοβάθμια και το ΠΑΜΕ μαζί δείξανε στις 12 Ιανουαρίου ότι το μπορούν, χωρίς ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Το μπορούν και τώρα. Για να ανοίξει ο δρόμος, για να επεξεργαστούν οι ταξικές δυνάμεις ,σε μια Πανελλαδική Συνέλευση Αγώνα ένα σχέδιο δράσης για τη συνολική έξοδο από την κρίση- που για τον ΕΕΚ απαιτεί πάλη για εργατική εξουσία και σοσιαλιστική αναδιοργάνωση της οικονομίας σε νέες βάσεις.

“Αξιολόγηση”, “επιτροπεία”, “έξοδος” καιπτώση στον γκρεμό δεν είναι μονόδρομος. Μπορούμε και πρέπει να αποτρέψουμε την καταστροφή. Ή αυτοί ή εμείς! Να οργανωθούμε, να δράσουμε, να νικήσουμε!

Σάββας Μιχαήλ