Το Σάββατο 6 Γενάρη πραγματοποιήθηκε το πρώτο Πανελλαδικό Συμβούλιο
του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος για τη νέα χρονιά. Στη διαδικασία
συμμετείχαν σύντροφοι και συντρόφισσες από όλη τη χώρα, ενώ έγιναν τρεις
συζητήσεις. Η πρώτη είχε θέμα “Η εργατική τάξη και η Αριστερά – η μόνη
διέξοδος” με εισηγήτρια τη Μαρία Στύλλου, η δεύτερη “Η Εργατική
Αλληλεγγύη οργανώνει” με εισηγητές τη Νίκη Αργύρη και τον Πάνο Γκαργκάνα
και η τρίτη “Η 4η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ” με εισηγητή τον Γιάννη
Σηφακάκη. Κατά τη διάρκειά τους έγιναν συνολικά σαρανταοκτώ
τοποθετήσεις, αποσπάσματα των οποίων παρουσιάζουμε στις διπλανές στήλες.
Η
εικόνα της άρχουσας τάξης διεθνώς, οι μάχες του εργατικού κινήματος και
τα καθήκοντα της επαναστατικής αριστεράς τη νέα χρονιά ήταν τα τρία
βασικά σημεία της εισήγησης που έκανε η Μαρία Στύλλου. “Οι από πάνω
προσπαθούν να μας πείσουν ότι πλέουν σε πελάγη αισιοδοξίας”, ξεκίνησε,
“Ο Τσίπρας λέει ότι τον Αύγουστο βγαίνουμε από τα μνημόνια. Οι
καπιταλιστές διεθνώς μιλάνε για ανάκαμψη και βλέπουν θετικούς ρυθμούς
ΑΕΠ παγκόσμια, 3,7% λέει συγκεκριμένα το ΔΝΤ το 2018. Δε ξέρουν όμως
ούτε αν θα κρατήσει μέχρι το 2019 ούτε αν θα καταλήξει σε νέες μεγάλες
φούσκες.
Οι Φαινάνσιαλ Τάιμς λένε ότι ο δείκτης στη Γουόλ Στρητ έχει φτάσει στα επίπεδα πριν το Κραχ του '29. Στην πραγματικότητα, η ανάπτυξη δεν είναι αποτέλεσμα επενδύσεων στην παραγωγή και την πραγματική οικονομία, αλλά στην κερδοσκοπία. Η ανάκαμψη στηρίχτηκε στην ποσοτική χαλάρωση, οι καπιταλιστές δεν έχουν ανακτήσει την κερδοφορία τους για να κάνουν νέες επενδύσεις. Και μέσα σε αυτή την περίοδο το παγκόσμιο χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο, ανεβαίνει με κίνδυνο να γίνει νέα κόκκινα δάνεια για τις τράπεζες. Ακόμα και αν καταφέρουν να έχουν ανάκαμψη, αυτή πάει στους πλούσιους και όχι στους φτωχούς. Η ανισότητα έχει σημάνει ότι το πλουσιότερο 1% κατέχει όσο το 90% του κόσμου. Αυτή είναι η αιτία της οργής και της αγανάκτησης, της πολιτικής κρίσης και των κινημάτων που βγαίνουν το τελευταίο διάστημα”.
Κινήματα
“Πουθενά δεν έχουν καταφέρει να ελέγξουν τον κόσμο, παντού βγαίνουν καινούργια κινήματα, παντού το εργατικό κίνημα δυναμώνει και δίνει σκληρές μάχες”, συνέχισε, “Το κίνημα των γυναικών στην Αμερική ενάντια στο σεξισμό και τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, είναι ενδεικτικό. Το ίδιο το τεράστιο αντιφασιστικό κίνημα μέσα στην Ευρώπη, οι μεγάλες αντιφασιστικές διαδηλώσεις δείχνουν ότι δεν είναι κίνημα μιας μειοψηφίας, αλλά μπορεί παντού να τσακίσει την ακροδεξιά. Στην Ελλάδα, το ότι το εργατικό κίνημα έχει σηκώσει κεφάλι για προσλήψεις, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, εξηγεί γιατί η επίθεση στο δικαίωμα στην απεργία είναι τόσο σημαντική γι΄αυτούς. Μπαίνουμε σε μια χρονιά πολωμένη ανάμεσα στις δύο τάξεις διεθνώς και θα χρειαστεί να παλέψουμε για να πληρώσουν αυτοί κι όχι εμείς”.
Και κατέληξε: “Οι μάχες που έχουμε να δώσουμε δεν είναι επανάληψη των προηγούμενων, αλλά κλιμάκωσή τους. Παίξαμε ρόλο πχ στα νοσοκομεία και στους δήμους ενάντια στις απολύσεις και για προσλήψεις, στην ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Έχουμε σχέσεις με όλα τα εργατικά κομμάτια. Ξεκινάμε ενάντια στο πολυνομοσχέδιο. Διεκδικήσαμε 24ωρη απεργία στην ΑΔΕΔΥ, κερδίσαμε τρίωρη στάση εργασίας αλλά θα την κάνουμε 24ωρη, πηγαίνοντας στα πρωτοβάθμια σωματεία, αυτά που θέλουν να διαλύσουν. Θα δώσουμε τις αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές μάχες, στη δίκη της Χρυσής Αυγής, στις 14 Γενάρη στην επέτειο της δολοφονίας του Λουκμάν, στη διεθνή μέρα στις 17 Μάρτη. Η αριστερά έχει παίξει ρόλο σε όλη την Ευρώπη. Είναι παρούσα παντού. Έχουμε τη δύναμη και πρέπει να την οργανώσουμε πολύ καλύτερα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η δύναμη που μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις, η Συνδιάσκεψή της είναι ευκαιρία.
Το μεγάλωμα του ΣΕΚ αυτή την περίοδο είναι κρίσιμο. Θέλουμε κόσμο σε κάθε εργατικό και φοιτητικό χώρο, σε κάθε γειτονιά. Η διακίνηση της Εργατικής Αλληλεγγύης είναι κριτήριο. Θέλουμε συνεργασία με όλη την αριστερά, αλλιώς οι καλύτερες ιδέες δεν μπορούν να εφαρμοστούν ούτε να κερδίσουν. Κοινή δράση με έμφαση στην πολιτική συζήτηση και τις ιδέες, όπως το κάναμε με τα 100χρονα της Ρώσικης Επανάστασης. Φέτος ο Μαρξισμός θα είναι αφιερωμένος στα 50 χρόνια από το Μάη του '68 και στα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΣΕΚΕ και της επαναστατικής αριστεράς στην Ελλάδα. Δεν είναι αφιερώματα, είναι ζωντανές συζητήσεις για την προοπτική”.
Μια σειρά σύντροφοι και συντρόφισσες μίλησαν για το ρόλο της επαναστατικής αριστεράς σε όλες τις μάχες.
“Το τι σημαίνει ανισότητα φάνηκε στην εργατογειτονιά της Μάνδρας”, είπε η Λίλιαν από το Περιστέρι, “Παρότι δεν είχαμε πυρήνα στην περιοχή αποφασίσαμε να παρέμβουμε και ο κόσμος, ακόμα και μέσα στη δυστυχία του, ανταποκρίθηκε μαζικά. Στην εξόρμησή μας για την πανεργατική, τριάντα αγόρασαν την εφημερίδα γιατί κατάλαβαν ότι η επαναστατική αριστερά έχει πρόταση. Είναι παράδειγμα για το σε ποια κατάσταση είμαστε. Δεν αρκεί, για μας ήταν καμπανάκι η ανάγκη για πυρήνα στην περιοχή. Πρέπει να κάνουμε το βήμα γιατί μόνο έτσι μπορούμε να συνδέουμε τις μάχες, από τη Γκορυτσά μέχρι τη Μάνδρα. Ανάλογες είναι οι απαιτήσεις σε όλες τις περιοχές των Δυτικών που έχουμε πυρήνες και μεγάλη αριστερά”.
“Η διαδήλωση για τα πέντε χρόνια από τη δολοφονία του Λουκμάν στις 14 Γενάρη στα Πετράλωνα είναι μεγάλη μάχη”, είπε ο Δημήτρης, “Δεν είναι εθιμοτυπική, είναι η κρίσιμη συνέχεια ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες. Δίνουμε τη μάχη αναβαθμισμένα, με άπλωμα στις γειτονιές, με κοινή δράση. Η σύσκεψη της τοπικής ΚΕΕΡΦΑ που κάλεσε στη διαδήλωση ήταν αποκαλυπτική, συμμετείχαν σωματεία της περιοχής, αντιφασιστικές οργανώσεις, συλλογικότητες, κοινότητες μεταναστών. Το πώς θα επιβάλει το κίνημα την ισόβια καταδίκη της Χρυσής Αυγής κρίνεται από τις πρωτοβουλίες που παίρνουμε και θα πάρουμε στη συνέχεια”.
“Οι πρωτοβουλίες μας έχουν αποτελέσματα”, είπε ο Σάββας, “Στη Θεσσαλονίκη την περασμένη χρονιά, ήμασταν οι μόνοι που στηρίξαμε τους εργαζόμενους στον ΟΑΣΘ και την ΕΥΑΘ κι αυτό έπαιξε ρόλο στη συμμετοχή τους στην πρόσφατη πανεργατική. Το ίδιο στον ΟΣΕΘ και τη μάχη που δώσαμε ενάντια στις απολύσεις με το μπλοκ των εργαζόμενων να διαδηλώνει μαζί μας. Στην ίδια την πορεία, ο Συντονισμός έπαιξε ρόλο για να ξεκινήσει η διαδήλωση. Στηρίξαμε τα συνδικάτα ενάντια στο χτύπημα των από πάνω και έτσι θα συνεχίσουμε. Οι μάχες θα ανοίξουν ξανά, στους δήμους χρειάζεται να ενισχύουμε τα συνεργεία μας”.
“Μπαίνουμε σε μια χρονιά με μεγάλες μάχες και με κατεύθυνση να μεγαλώσουν οι πυρήνες μας”, είπε η Αλεξάνδρα από τα Βόρεια Αθήνας, “Οι δυνατότητες να δουλέψουμε με πολύ κόσμο και να τον κερδίσουμε έχουν ήδη φανεί, πχ στη Νέα Ιωνία ο πυρήνας έχει διπλασιαστεί και καθορίζει μια γειτονιά που έχει μεγάλη αριστερά. Μπορούμε να τους διπλασιάσουμε και να τους τριπλασιάσουμε όλους. Αυτό γίνεται με ενιαίο μέτωπο. Ολοένα και περισσότερος κόσμος που είχε αναφορά στο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να δουλέψουμε μαζί, απλός κόσμος της γειτονιάς διαδηλώνει μαζί μας, παίρνει υλικά της ΚΕΕΡΦΑ να διακινήσει, είναι ανοιχτός στις ιδέες μας. Μπορούμε να έχουμε μέλη σε κάθε χώρο δουλειάς στα Βόρεια, στα νοσοκομεία, στην ΕΡΤ, παντού”.
Συλλογική δουλειά
“Το φθινόπωρο για τους πυρήνες των Νοτίων ξεκίνησε με νέα μέλη, μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους”, είπε η Κατερίνα από Ζωγράφου, “Οργανώνοντας την πανεργατική συναντήσαμε νέα κομμάτια, στο δήμο Ζωγράφου, στα νοσοκομεία, στο τραμ. Στο δήμο Ζωγράφου με τους δύο νεκρούς εργάτες χρειάστηκε πολιτική συζήτηση για να φτιαχτεί επιτροπή αγώνα, πανό, για το τι σημαίνει να διαδηλώσουμε στο δημοτικό συμβούλιο. Στη Δάφνη δεν έχουμε πυρήνα αλλά συγκροτήσαμε ΚΕΕΡΦΑ που οργανώνει εκεί. Τα χριστουγιεννιάτικα αντιφασιστικά κάλαντα στην πλατεία Βαρνάβα ήταν επιτυχημένα με πολλές εφημερίδες, ημερολόγια, ενίσχυση, υπογραφές. Χρειάζεται να αξιοποιήσουμε όλα μας τα μέλη για να γίνουν κομμάτι της συλλογικής δουλειάς των πυρήνων”.
“Στην εφορία Κυψέλης στην τελευταία πανεργατική ο κόσμος ήταν μαζικά με την απεργία”, είπε η Σοφία, “Στα δικαστήρια που ξαναπήγαμε μετά από πολύ καιρό, μας έλεγαν ότι τους έλειψε η εφημερίδα. Το τελευταίο διάστημα έχουμε κάνει πολλά νέα ανοίγματα στην γειτονιά. Έχουμε νέα μέλη από το Μπαγκλαντές και θα οργανώσουμε μαζί τους εξορμήσεις στα μαγαζιά και τα στέκια τους. Στο παιδαγωγικό ξανανοίξαμε τη δράση και τα ΕΑΑΚ κι αυτό δημιούργησε κύκλο γύρω μας. Έχει σημασία να βρισκόμαστε παντού”.
“Είμαι
καινούργιο μέλος, μόλις δυο μήνες στο ΣΕΚ”, είπε ο Παναγιώτης από τα
Τρίκαλα, “Ημουν δέκα χρόνια στην ΚΝΕ αλλά για ένα χρόνο δεν είχα
πολιτική δράση. Γνώρισα την ΚΕΕΡΦΑ και το ΣΕΚ από τους συντρόφους του
Βόλου που ήρθαν στα Τρίκαλα ενάντια στην ομιλία Μιχαλολιάκου. Η πόλη
έχει πολύ αριστερό κόσμο και είναι κατά της ΧΑ και των φασιστών. Παρά
την καταρρακτώδη βροχή, τουλάχιστον 300 άτομα περπατήσαμε ενάμιση
χιλιόμετρο στο ξενοδοχείο έξω από την πόλη που θα μιλούσε ο
Μιχαλολιάκος. Καταστρέψαμε την ομιλία, ήρθε αστυνομία με κλούβες για να
μην πλησιάσουμε, αλλά ο κόσμος δε σταμάτησε. Όταν ήρθαν οι πρόσφυγες στα
Τρίκαλα ο κόσμος τους αγκάλιασε ενώ η ΧΑ ήταν κρυμμένη παρόλο που έχει
γραφεία στην πόλη”.
Από μάχη σε μάχη στους εργατικούς χώρους
Οι αγώνες στους εργατικούς χώρους ενάντια στις μνημονιακές επιθέσεις βρέθηκαν στο κέντρο της συζήτησης.“Δώσαμε πολύ σκληρές μάχες στα νοσοκομεία τον περασμένο χρόνο έχοντας ως κέντρο διεκδίκησης τις μαζικές προσλήψεις”, είπε η Αργυρή από το Γεννηματά, “Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι ο κόσμος δεν παραιτείται, απεργεί, έχει εμπιστοσύνη στη συλλογικότητα και βγαίνει και διεκδικεί. Το δεύτερο ότι ανταποκρίνεται στις πρωτοβουλίες της αριστεράς, στη σύσκεψη για τους συμβασιούχους συμμετείχαν εργαζόμενοι από χώρους που δεν έχουμε μέλη. Το τρίτο ότι μπορούμε να κουνάμε τις δυσκίνητες ηγεσίες, η κινητοποίηση στις 29 Νοέμβρη έδειξε πώς οργανώνεις από τα κάτω και αναγκάζεις ομοσπονδίες να αποφασίζουν απεργίες. Ο Συντονισμός των Νοσοκομείων και οι πρωτοβουλίες του πρέπει να απλωθούν παντού. Το να γίνει η στάση εργασίας ενάντια στο πολυνομοσχέδιο 24ωρη είναι εφικτό, η μάχη για να περιφρουρήσουμε τα συνδικάτα μας είναι η μάχη των μαχών”.
“Στα νοσοκομεία η μάχη των επικουρικών είναι ανοιχτή, καταφέραμε να πληρωθούμε μέρος των δεδουλευμένων αλλά είναι μπροστά ο αγώνας ενάντια στην απόλυση”, είπε ο Γιάννης από τη Θεσσαλονίκη, “Οι δυνατότητες είναι μεγάλες. Στη Θεσσαλονίκη πήραμε την πρωτοβουλία, όπως στην Αθήνα, να καλέσουμε συνέλευση και για πρώτη φορά ήρθαν συμβασιούχοι του ΟΑΕΔ, επικουρικοί γιατροί, συμβασιούχοι από το Ψυχιατρείο. Η κινητοποίηση που αποφασίσαμε στις 29 Νοέμβρη ήταν επιτυχημένη, αναγκάστηκαν να έχουν παρουσία τα σωματεία από το Ιπποκράτειο, το Θεαγένειο, το ΑΧΕΠΑ κι αυτό γιατί το ανοίξαμε σε όλα τα νοσοκομεία. Βγήκαμε πιο δυνατοί με μεγαλύτερο δίκτυο και με κόσμο που περιμένει τη συνέχεια”.
“Οι μάχες στις δημόσιες συγκοινωνίες τον τελευταίο χρόνο ήταν μεγάλες”, είπε η Δήμητρα από τον ΟΣΕΘ, “Η κρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ στον ΟΑΣΘ έφερε νόμο που λέει ότι δέκα εργαζόμενοι με μπλοκάκια απολυόμαστε ενώ οι υπόλοιποι χιλιάδες θα δουν μείωση στους μισθούς τους. Ήμασταν από την αρχή παρών, από τις 12 μέρες απεργίας μέχρι σήμερα που οι δέκα, με τη στήριξη του Συντονισμού ενάντια στα Μνημόνια, καταφέραμε να βγάλουμε δελτίο τύπου, να κερδίσουμε συμπαράσταση, να κάνουμε συναντήσεις με τα σωματεία, να συμμετέχουμε στη συνέλευση των εργαζόμενων, να γνωρίσουμε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και να κάνουμε ραντεβού με τον κοινοβουλευτκό εκπρόσωπο του ΚΚΕ και επερώτηση στη Βουλή. Έτσι χαλάσαμε τη μόστρα του ΣΥΡΙΖΑ και ήδη έχουμε μια πρώτη νίκη, οι τρεις παλιότεροι θα μείνουν με σύμβαση αορίστου και οι υπόλοιποι για ένα χρόνο”.
Με την Εργατική Αλληλεγγύη
Ο ρόλος της διακίνησης της Εργατικής Αλληλεγγύης ήταν επίσης κεντρικός στη συζήτηση.
“Η
διακίνηση της εφημερίδας είναι απαιτητική δουλειά και χρειάζεται να
είναι υπόθεση όλου του πυρήνα”, είπε η Κωνσταντίνα από το Βόλο,
“Φτάνουμε σε έξι με επτά εργατικούς χώρους της πόλης. Εν όψει της
πανεργατικής κάναμε σαν πυρήνας παρέμβαση στο λιμάνι του Βόλου και
εργαζόμενοι κατέβηκαν μαζί μας στην απεργία. Όπου παρεμβαίνουμε, έχουμε
αποτελέσματα. Το ίδιο στο νοσοκομείο, όταν ανοίγαμε τη μάχη με τους
συμβασιούχους κάναμε εξόρμηση μαζί τους για να ενωθούν με τους μόνιμους
κι έτσι περισσότερος κόσμος άρχισε να τη διαβάζει. Κατεβάσαμε φοιτητικό
σύλλογο στην απεργία γιατί ήμασταν εκεί με την εφημερίδα”.
Όπλο
“Η
διακίνηση της ΕΑ ξεκίνησε σε λίγους χώρους στο Ηράκλειο μετά το
καλοκαίρι αλλά γρήγορα αυτό άλλαξε με την απόφασή μας να ξαναβγούμε σε
πλατείες και εργατικούς χώρους”, είπε ο Λεωνίδας, “Η εφημερίδα μεταφέρει
τις μάχες και τις νίκες που έχουμε, τις εικόνες από τη δίκη της ΧΑ,
είναι ο σύνδεσμος ανάμεσα σε εργατικούς χώρους και φοιτητές, ο μόνος
τρόπος για να απλώσουμε την πολιτική μας. Πολύς κόσμος τη γνωρίζει ήδη
και την ενισχύει. Πάμε θαρρετά για τις 17 Μάρτη, για τις απεργίες και
όλους τους αγώνες με όπλο μας την εφημερίδα”.
“Η
πιο σημαντική μάχη του πυρήνα μου την τελευταία χρονιά ήταν η
δημιουργία της Πρωτοβουλίας για το κλείσιμο των γραφείων της ΧΑ μετά την
επίθεση στο Λάζαρη”, είπε ο Βασίλης από τους Αμπελόκηπους, “Συνδεθήκαμε
με όλες τις συλλογικότητες και τα σωματεία της περιοχής με αποτέλεσμα
να κάνουμε μια επιτυχημένη εκδήλωση το καλοκαίρι στην Πανόρμου με
150-200 άτομα και να δώσουμε ώθηση στο αντιφασιστικό κίνημα στην
περιοχή, να μην αφήσουμε τους χρυσαυγίτες να ξαναβγούν στη γειτονιά. Το
καταφέραμε με κέντρο την εφημερίδα, μεγαλώνοντας έτσι τον πυρήνα”.
“Από
το Σεπτέμβρη λειτουργούν ξανά δύο πυρήνες στα Χανιά, με δύο εξορμήσεις
σε πλατείες και περισσότερους χώρους”, είπε η Δανάη, “Αποφασίσαμε να
αφιερώσουμε χρόνο στην πολιτική συζήτηση και τις πρωτοβουλίες μας με
αποτέλεσμα το τελευταίο διάστημα περισσότερα άτομα να είναι πιο ενεργά. Η
εφημερίδα είναι σταθερός σύμμαχος και πολύτιμο εργαλείο σε όλους τους
αγώνες. Στόχοι μας το επόμενο διάστημα να παρέμβουμε στους φοιτητικούς
χώρους, να απλώσουμε τα εργατικά, να οργανώσουμε την ΚΕΕΡΦΑ με στόχο μια
δυναμική κινητοποίηση στις 17 Μάρτη και να κάνουμε τη στάση εργασίας
ενάντια στο πολυνομοσχέδιο 24ωρη απεργία”.
“Η
εφημερίδα είναι το μέσο επικοινωνίας μας με τους φοιτητές και χρειάζεται
πιο συστηματική διακίνησή της”, είπε ο Άγγελος από τη ΦΛΣ, “Χρειάζεται
να κρατάμε επαφή με όσους την αγοράζουν, στη ΦΛΣ έτσι από ένα άτομο
γίναμε ομάδα που οργανώνει εκδηλώσεις και συζητήσεις, όπως για την
Καταλωνία που ήρθαν 25 άτομα. Οι φοιτητές πάντα έχουν ενεργό ρόλο στα
κινήματα, υπάρχει αριστερή στροφή στη ΦΛΣ και χρειάζεται περισσότερη
οργάνωση με τον ανένταχτο κόσμο. Η διακίνηση της ΕΑ στα αμφιθέατρα
παίζει ρόλο σε αυτό”.
Ανάγκη η κοινή δράση
Η ανάγκη για κοινή δράση ήρθε από πολλές τοποθετήσεις.Το φθινώπορο συμμετείχα σε ένα συνέδριο αρχιτεκτόνων μηχανικών”, είπε ο Νίκος από το ΜΕΤΡΟ, “Οι εισηγητές έκαναν πολιτικά ρηξικέλευθες εισηγήσεις σε θέματα χωροταξίας και περιβάλλοντος με βαθιές και ταξικές προεκτάσεις. Πολλές από τις επισημάνσεις τους υπογραμμίστηκαν τραγικά λίγες μέρες μετά στις πλυμμήρες της Μάνδρας, Όλες αυτές οι παρουσιάσεις, αντισυστημικών ουσιαστικά ανθρώπων, αποκαλύπτουν ένα επιστημονικά και ηθικά αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό που ξεκάθαρα φαίνεται ότι είχε επενδύσει τις ελπίδες του στη λεγόμενη κυβέρνηση της αριστεράς και τώρα είναι απογοητευμένο. Δεν δείχνει τάση να επιστρέψει στα Πασοκονεοδημοκρατικά μορφώματα και επιθυμεί να κινηθεί ριζοσπαστικότερα του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να βρούμε τρόπους προσέγγισης μαζί του, να είναι στόχος στοχευμένης εκστρατείας από μέρους μας ώστε να ολοκληρωθεί το σπάσιμο από το ρεφορμισμό”.
“Το τελευταίο διάστημα στον Πειραιά δώσαμε μια κρίσιμη μάχη όσον αφορά στη σχέση μας με την αριστερά, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα σωματεία της περιοχής”, είπε η Μαρία, “Αμέσως μετά το διήμερο της ΚΕΕΡΦΑ τον Οκτώβρη, το πρώτο συλλαλητήριο που οργάνωσαμε απέναντι στα εγκαίνια των νεοναζί είχε επιτυχία από άποψη μαζικότητας, οργάνωσης, παρουσίας συλλογικοτήτων. Άνοιξε όμως ζήτημα αν θα επιτρέψουμε την παρουσία κόσμου από το Λιμάνι της Αγωνίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Η πολιτική μας παρέμβαση, αποφασιστικότητα και χειρισμός απέτρεψε την εκδίωξή τους. Ξεκίνησε έτσι μια ολόκληρη σχέση με τον κόσμο που διαφωνεί με τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, μια σχέση που εμπλουτίζεται καθημερινά σε όλες τις μάχες του κινήματος, εργατικές, αντιφασιστικές, πολιτικές”.
Στις σχολές
Πολλές ήταν οι τοποθετήσεις για τις μάχες στις σχολές.“Στη σχολή μου τον τελευταίο ενάμιση μήνα δίνουμε ένα πολύ μεγάλο αγώνα”, είπε ο Αργύρης από τη ΣΓΤΚΣ, “Ξεκινήσαμε καταλήψεις για προσλήψεις καθηγητών και συνεχίζουμε τώρα ενάντια στις συγχωνεύσεις που φέρνει το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και που μας τις παρουσιάζουν ως αναβάθμιση αλλά είναι υποβάθμιση. Σε αυτό τον αγώνα η ομάδα του ΣΕΚ και ο πυρήνας μας έχει παίξει ρόλο με την οργανωμένη μας λειτουργία. Έχουμε διπλασιαστεί επειδή προτείνουμε ανοιχτά στον κόσμο να οργανωθεί μαζί μας. Στο πώς καθορίζουμε τα πράγματα το σημαντικότερο ρόλο τον έχει παίξει η διακίνηση της εφημερίδας. Έτσι θα συνεχίσουμε από Δευτέρα για να εξαπλωθούμε και στις υπόλοιπες σχολές”.
“Παρότι ήμασταν οι μόνοι που οργανώσαμε την πανεργατική στις 14 Δεκέμβρη και στο εργατικό κέντρο είχε λίγο κόσμο, ξαφνικά είδαμε να έρχονται 200 άτομα, όλο το φοιτητικό μπλοκ της Ξάνθης”, είπε η Βάσω, “Ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχε σε πανεργατική. Οι φοιτητές βρίσκονται σε κατάληψη ενάντια στο κλείσιμο της λέσχης που σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή φοιτητές δεν έχουν να φάνε και για το κτίριο της Αρχιτεκτονικής που το μεταφέρουν και κλείνουν το αναγνωστήριο. Οι συνελεύσεις τους είχαν 700 και 800 άτομα. Ήμασταν εκεί, μοιράσαμε την προκήρυξη «οι φοιτητές μαζί με τους εργάτες» κι αυτό έπαιξε ρόλο, ήταν από τα βασικά συνθήματα στη διαδήλωση”.
Δυνατή ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Για την ενεργοποίηση των τοπικών επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπροστά στην 4η Συνδιάσκεψή της μίλησαν μια σειρά σύντροφοι και συντρόφισσες.“Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι φάρος πολιτικά τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα, στην πέρα από το ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά”, είπε ο Γιάννης από το Βόλο, “Η κοινωνική της αναγνώριση είναι επίσης μεγάλη, γιατί μιλά με όλους χωρίς να υποτάσσεται. Για να συνεχίσει, χρειάζεται το ΣΕΚ να πρωτοστατήσει τόσο στην πολιτική συζήτηση στο εσωτερικό της όσο και στη δράση με τις πρωτοβουλίες μας όπως έγινε με το αντιφασιστικό συλλαλητήριο στα Τρίκαλα που γεμίσαμε ένα λεωφορείο. Με μαζική κινητοποίηση και εγγραφή νέων μελών, μπορούμε να έχουμε μια ενιαιομετωπική, ανοιχτή, αντικαπιταλιστική ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θα εκφραστεί και στις κάλπες”.
“Είναι πολύ σημαντικό σαν επαναστάτες να σταθούμε στο οργανωτικό θέμα”, είπε ο Βαγγέλης από τη Νέα Σμύρνη, “Είμαι στον πυρήνα του ΣΕΚ της περιοχής ενάμιση χρόνο περίπου αλλά έχω δει μόνο δύο συνεδριάσεις της τοπικής ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μάλιστα στην τελευταία μπήκε το ζήτημα από τους εκπροσώπους του ΣΕΚ εκεί να γίνονται τακτικά συνεδριάσεις. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει οργανόγραμμα, να γίνονται συνελεύσεις συχνά γιατί αλλιώς χάνονται ευκαιρίες και ατονούν πρωτοβουλίες”.
Πηγή : ergatiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου