Η ιστορική εμπειρία της αριστερής μετωπικής ενότητας
Ανέστης Ταμπάργος |
Από πολλές πλευρές όλο το τελευταίο διάστημα γίνεται επίκληση στην ενότητα της Αριστεράς, η οποία εφόσον επιτυγχάνονταν θα οδηγούσε στην αναβάθμιση του πολιτικού της ρόλου και στην μεγαλύτερη διεύρυνση της επιρροής της. Η πολυδιάσπαση του αριστερού κινήματος θεωρείται ως σημαντικός παράγοντας αναποτελεσματικότητας, εφόσον οι σχηματισμοί της Αριστεράς κινούνται ο καθένας στη δική του τροχιά. Μάλιστα προβάλλεται η αντίληψη μιας κοινής συμφωνίας σε ορισμένα βασικά σημεία (αντίθεση στα μνημόνια, έξοδος από την ευρωζώνη ή και την Ευρωπαϊκή Ένωση κλπ.), που θεωρούνται κοινός τόπος όλων των αριστερών δυνάμεων. Εντούτοις μια τέτοια συμπαράταξη δεν είναι ορατή στον ορίζοντα, και οι μοναδικές φορές που πραγματοποιήθηκε δεν επέφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, οδηγώντας σε καινούριες διασπάσεις των ενωτικών εγχειρημάτων.