Αναρχισμός και Σοσιαλισμός (Θέσεις)

του Βλαντίμιρ Ι. Λένιν

1. Ο αναρχισμός κατά τη διάρκεια των 35 έως 40 ετών (ο Μπακούνιν και η Διεθνής – 1866) της ύπαρξής του (από τον Στίρνερ όμως πέρασαν ακόμη πολύ περισσότερα χρόνια) δεν έχει δώσει τίποτα άλλο παρά γενικές φράσεις ενάντια στην εκμετάλλευση.

Οι φράσεις αυτές είναι στη μόδα για περισσότερα από 2000 χρόνια. Απουσιάζει (α) η κατανόηση των αιτιών της εκμετάλλευσης, (β) η κατανόηση της κοινωνικής ανάπτυξης, η οποία οδηγεί στο σοσιαλισμό, (γ) η κατανόηση της ταξικής πάλης ως δημιουργική δύναμη για την πραγματοποίηση του σοσιαλισμού.

2. Η κατανόηση των αιτιών της εκμετάλλευσης. Η ατομική ιδιοκτησία ως βάση της εμπορευματικής οικονομίας. Η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Στον αναρχισμό δεν υπάρχει τίποτα.

Ο αναρχισμός είναι αντεστραμμένος αστικός ατομικισμός. Ο ατομικισμός ως βάση της συνολικής κοσμοθεωρίας του αναρχισμού.

Υπεράσπιση της μικροαστικής τάξης και του μικρού εργοστασίου στην επαρχία.

Δεν υπάρχει πλειοψηφία. [Υποταγή της μειοψηφίας στην μειοψηφία]

Άρνηση της ενοποιητικής και οργανωτικής δύναμης της κρατικής εξουσίας.

3. Μη κατανόηση της κοινωνικής ανάπτυξης –ρόλος του μεγάλου εργοστασίου – ανάπτυξη του καπιταλισμού προς το σοσιαλισμό.

(Ο αναρχισμός είναι ένα προϊόν της απελπισίας. Η νοοτροπία του πεταγμένου απ΄ τις γραμμές διανοούμενου ή του λούμπεν προλετάριου, όχι όμως του προλετάριου.)

4. Μη κατανόηση της ταξικής πάλης του προλεταριάτου. Ανόητη άρνηση της πολιτικής στην αστική κοινωνία.

Μη κατανόηση του ρόλου της οργάνωσης και της διαπαιδαγώγησης των εργατών.

Πανάκειες που αποτελούνται από μονόπλευρα μέσα, αποσυνδεδεμένα από το γενικό πλαίσιο.

5. Τι έδωσε στη νεότερη Ιστορία της Ευρώπης ο αναρχισμός, που κάποτε κυριαρχούσε στις λατινόφωνες χώρες;
Κανενός είδους αρχή ή επαναστατική διδασκαλία, καμιά θεωρία.
Κατακερματισμός του εργατικού κινήματος.
Πλήρες φιάσκο στις προσπάθειες του εργατικού κινήματος (προυντονισμός 1871, μπακουνισμός 1873).
Υποταγή της εργατικής τάξης στην αστική πολιτική, καλυπτόμενη ως άρνηση της πολιτικής.

Σημείωση:

Με βάση το χειρόγραφο – Γράφτηκε το έτος 1901

Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1936 στο περιοδικό Προλετάρσκαγια Ρεβολούτσιγια Αρ. 7.

Πηγή: Marxists.org

Μετάφραση: Παναγιώτης Γαβάνας