Τίποτ' άλλο εκτός από την κομμουνιστική επανάσταση Η θεωρία των «άμεσων λύσεων» τροφοδότησε τον ρεφορμιστικό οπορτουνισμό από τη γέννησή του ακόμα. Ο πατέρας αυτού του οπορτουνισμού, ο γερμανός σοσιαλδημοκράτης Εντουαρντ Μπερνστάιν, διακήρυξε στη δύση του 19ου αιώνα ότι η εμμονή στην επαναστατική στρατηγική είναι ανούσια και ανώφελη. Στόχος του εργατικού κινήματος -σύμφωνα με τη θεωρία του- θα έπρεπε να είναι η κατάκτηση μεταρρυθμίσεων μέσα στον καπιταλισμό, με τη συμμετοχή στο κοινοβούλιο και -γιατί όχι;- στις αστικές κυβερνήσεις.
Η πρώτη εφαρμογή της θεωρίας του Μπερνστάιν, η πρώτη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση στην Ιστορία, συνοδεύτηκε από την κατάπνιξη της γερμανικής προλεταριακής επανάστασης και τη δολοφονία των επαναστατών ηγετών Καρλ Λίμπκνεχτ και Ρόζας Λούξεμπουργκ. Οι «περιπέτειες» της δημοκρατίας της Βαϊμάρης, που ακολούθησαν, φέρνοντας στο φινάλε τους ναζί στην εξουσία, δεν επέτρεπαν στη διεθνή σοσιαλδημοκρατία να καμαρώσει και πολύ για τον… δημοκρατικό μεταρρυθμισμό της.
Η πρώτη εφαρμογή της θεωρίας του Μπερνστάιν, η πρώτη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση στην Ιστορία, συνοδεύτηκε από την κατάπνιξη της γερμανικής προλεταριακής επανάστασης και τη δολοφονία των επαναστατών ηγετών Καρλ Λίμπκνεχτ και Ρόζας Λούξεμπουργκ. Οι «περιπέτειες» της δημοκρατίας της Βαϊμάρης, που ακολούθησαν, φέρνοντας στο φινάλε τους ναζί στην εξουσία, δεν επέτρεπαν στη διεθνή σοσιαλδημοκρατία να καμαρώσει και πολύ για τον… δημοκρατικό μεταρρυθμισμό της.