Ελευθεριακά Σχολεία

Γράφτηκε από τον/την ngnm

«Έχω σκοπό να ιδρύσω στην πόλη σας ένα σχολείο χειραφέτησης, που θα έχει σαν στόχο να βγάλει από τα κεφάλια των ανθρώπων ότι τους διχάζει (θρησκεία, ψεύτικες ιδέες για την ιδιοκτησία, την πατρίδα, την οικογένεια κλπ), για να κατακτήσουν την ελευθερία κα να ζήσουν πολλαπλές ζωές σε μια ζωή».

Η Έννοια Του Χρήματος

του Christopher J. Arthur

μετάφραση Χρήστος Βαλλιάνος 

Παρ’ όλο που το χρήμα έχει πάντα μια υλική ύπαρξη, η οντολογική του κατανόηση παραμένει δύσκολη. Στο παρόν άρθρο υποστηρίζουμε τη θέση ότι η έννοια του χρήματος απαιτεί μια αποσαφήνιση με τη βοήθεια των εργαλείων της λογικής του Χέγκελ.

Για Tη Σύγκλιση Μαρξιστών Και Ελευθεριακών, Της Κόκκινης Και Της Μαύρης Σημαίας

Των Ολιβιέ Μπεζανσενό και Μικαέλ Λοουί

Πριν από μερικούς μήνες, κυκλοφόρησε στη Γαλλία ένα μικρό βιβλίο που μοιάζει «καταδικασμένο» να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της διεθνούς αριστεράς, και ειδικότερα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Το βιβλίο αυτό έχει τον εύγλωττο τίτλο «Επαναστατικές συγγένειες-Τα κόκκινα και μαύρα άστρα μας», και για υπότιτλο «Για μια αλληλεγγύη μεταξύ μαρξιστών και ελευθεριακών». Οι συγγραφείς του δεν είναι καθόλου άγνωστοι, πρόκειται για τον ηγέτη του γαλλικού Νέου Αντικαπιταλιστικού κόμματος (ΝΡΑ) Ολιβιέ Μπεζανσενό και τον Γαλλο-Βραζιλιάνο μαρξιστή φιλόσοφο, κοινωνιολόγο και οικοσοσιαλιστή Μικαέλ Λοουί.

Δέκα Θέσεις Για Τον Μαρξισμό Σήμερα (Καρλ Κορς)

 

Οι "Δέκα Θέσεις" γράφτηκαν και κυκλοφόρησαν το 1950. Στα γαλλικά πρωτοδημοσιεύονται το 1959 .

Στα ελληνικά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Έρασμος" το 1976 στο τομίδιο με τίτλο "Η Υλιστική αντίληψη της ιστορίας".

Το 1981 οι εκδόσεις ύψιλον εξέδωσαν το "Μαρξισμός και Φιλοσοφία" (το οποίο περιλαμβάνει και τις "Θέσεις") σε συνέχεια του "Γιατί είμαι Μαρξιστής" του 1980, όπου υπάρχει μια πολύ κατατοπιστική εισαγωγή του Γιάννη hollowsky Ιωαννίδη (που υπογράφει και την μετάφραση) σχετικά με την ζωή και το έργο του Κορς, την επίδραση και την συμβολή του στην θεωρία ενός κινήματος που επιχειρεί να καταργήσει τις υπάρχουσες συνθήκες.

Karl Korsch: Δέκα Θέσεις για τον Μαρξισμό Σήμερα

(1950)

Πως Προέκυψε η Γιορτή του Μάη ; / της Ρόζας Λούξεμπουργκ

της Ρόζας Λούξεμπουργκ

Η απελευθερωτική σκέψη, να εισαχθεί μια προλεταριακή ημέρα γιορτής σαν μέσο για την κατάκτηση της οκτάωρης εργάσιμης ημέρας, προέκυψε για πρώτη φορά στην Αυστραλία. Οι εργάτες εκεί, αποφάσισαν ήδη το 1856, να διοργανώσουν μια ημέρα πλήρους εργασιακής ανάπαυσης, συνδεδεμένης με συγκεντρώσεις και διασκεδάσεις, σαν εκδήλωση για χάρη της οκτάωρης εργάσιμης ημέρας. Ημέρα γι΄ αυτή τη γιορτή ορίστηκε η 21η του Απρίλη. Στην αρχή οι αυστραλοί εργάτες είχαν σκεφτεί μια μόνο εκδήλωση για το έτος 1856. Ήδη όμως αυτή η πρώτη γιορτή, άσκησε μια τόσο ισχυρή εντύπωση στις προλεταριακές μάζες της Αυστραλίας, επέδρασε τόσο ενθαρρυντικά και προπαγανδιστικά, που αποφασίστηκε η γιορτή αυτή να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο.

Η Ιστορία Της Μαύρης Σημαίας

Γράφτηκε από τον/την ngnm

«Είμαστε περήφανοι που την κρατάμε, λυπούμαστε που αναγκαζόμαστε να το κάνουμε, και προσμένουμε την ημέρα που ένα τέτοιο σύμβολο δεν θα είναι πια απαραίτητο». (Χάουαρντ Έλρικ: Ανακαλύπτοντας και πάλι την αναρχία)

Υπάρχουν πλήθος αναφορές για την χρήση της μαύρης σημαίας από τους αναρχικούς. Η γνωστότερη ίσως είναι αυτή των συντρόφων του Νέστορα Μάχνο στη διάρκεια της Επανάστασης στη Ρωσία. Οι σύντροφοί του υψώνοντας μαύρες σημαίες οδήγησαν αναρίθμητες στρατιές και κράτησαν ένα μεγάλο μέρος της Ουκρανίας χωρίς συγκεντρωτική εξουσία για δύο ολόκληρα χρόνια (βλ. Πήτερ Αρσίνωφ, «Ιστορία του Μαχνοβίτικου Κινήματος»).

Μαρξισμός – Αναρχισμός : Διασταυρώσεις και διαλεκτικές υπερβάσεις / του Κ. Χαριτάκη

Του Κώστα Χαριτάκη

Όπως κι αν τοποθετείται κανείς απέναντι στον μαρξισμό και τον αναρχισμό, δεν μπορεί να μην αναγνωρίζει ότι οι ιστορικές κοινωνικές συνθήκες που γέννησαν αυτά τα ρεύματα και τα οδήγησαν στις κορυφαίες πρακτικές εκφράσεις τους έχουν αλλάξει δραματικά. Ο σύγχρονος καπιταλισμός, αν και παραμένει καπιταλισμός και από μια άποψη αποκτά σήμερα την πιο “καθαρή” μορφή του, είναι πολύ διαφορετικός από τον καπιταλισμό της βιομηχανικής επανάστασης και της πρώιμης αστικοποίησης των κοινωνιών που αποτέλεσε την ιστορική φύτρα των παραδοσιακών επαναστατικών ρευμάτων.

Αντόν Πάνεκουκ : Μαρξ και Μπακούνιν

To παρών κείμενο πρόκειται για ένα γράμμα του Πανεκούκ προς τον Πωλ Ματίκ (στις 26/5/1949) σχετικά με τις διαφορές μεταξύ μαρξισμού και αναρχισμού. Η αρχική έκδοση του γράμματος μπορεί να βρεθεί στο Διεθνές Ινστιτούτο των Αρχείων Κοινωνικής Ιστορίας (στο Άμστερνταμ). (IISG, PannekoekArchives, F. 108 PP.8) Στο παρών κείμενο έχουμε προχωρήσει στην μετάφραση του κειμένου που αντιγράφηκε από το πρωτότυπο χειρόγραφο και μπορεί να βρεθεί στον ακόλουθο σύνδεσμο:https://libcom.org/history/pannekoek-Marx-Bakunin

Η Θεωρία Του Γκράμσι Για Το Κόμμα (2)

Στο Δεύτερο Μέρος (τελευταίο) αυτού του κειμένου, ο Hans Heinz Holz, ένας απ΄ τους γερμανούς μαρξιστές φιλόσοφους που έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με το έργο του Γκράμσι, αναλύει συνοπτικά μερικά ακόμη ζητήματα από το έργο αυτού του μεγάλου επαναστάτη.

του Hans Heinz Holz

Μετάφραση – Επιμέλεια: Παναγιώτης Γαβάνας

Οργάνωση ενός σοσιαλιστικού διεθνισμού υπό εθνικές συνθήκες

Η στρατηγική αντίληψη του Γκράμσι, να κατακτηθεί η ηγεμονία της εργατικής τάξης σαν «cultura nazionale» ήδη στην αστική κοινωνία, μετατόπισε το «εθνικό ζήτημα» στο κέντρο των ιστορικών και πολιτισμικο-φολοσοφικών αντιλήψεων της πολιτικής πάλης. Ένα κομμουνιστικό κόμμα πρέπει επομένως να προσλάβει τον πολιτισμό της χώρας του, ώστε να πείσει την εργατική τάξη για το σοσιαλιστικό και επομένως τον διεθνιστικό στόχο.

Κορνήλιος Καστοριάδης: Οι Διανοούμενοι Και Η Ιστορία

Το παρακάτω κείμενο βρίσκεται στο βιβλίο “Ο θρυμματισμένος κόσμος” που κυκλοφόρησε το 1999 από τις εκδόσεις Ύψιλον

‘Ιστορία. Μ’ αυτή τη λέξη δεν εννοώ μόνο την ιστορία πού έχει γίνει, αλλά και την ιστορία πού γίνεται, όπως και την ιστορία πού απομένει να γίνει.

Αυτή ή ιστορία είναι, ουσιαστικά, δημιουργία —δημιουργία και καταστροφή. Δημιουργία σημαίνει κάτι το εντελώς άλλο από την αντικειμενική απροσδιοριστία ή την υποκειμενική αδυναμία πρό­βλεψης των γεγονότων και της εξέλιξης της ιστορίας. Θα ήταν γε­λοίο αν λέγαμε ότι ή εμφάνιση της τραγωδίας ήταν απρόβλεπτη, και ανόητο αν βλέπαμε τα Κατά Ματθαίον Πάθη ως μια συνέπεια της απροσδιοριστίας της ιστορίας. Ή ιστορία είναι ό χώρος όπου το ανθρώπινο όν δημιουργεί οντολογικές μορφές — οι δε ιστορία και κοινωνία είναι οι πρώτες από αυτές τις μορφές. Δημιουργία δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην (και ούτε συνήθως) «καλή» δημιουργία ή δημιουργία «θετικών αξιών». 

Η θεωρία του Γκράμσι για το Κόμμα (1)

του Hans Heinz Holz

Μετάφραση – Επιμέλεια: Παναγιώτης Γαβάνας

Για την επανάκτηση μιας στρατηγικής αντίληψης των αριστερών, η οικειοποίηση του έργου του Γκράμσι (23.1.1898 – 27.4.1937) είναι [ζήτημα] κεντρικής σημασίας. Ο Γκράμσι ανήκει στους πολιτικούς και τους στοχαστές της 3ης Διεθνούς, η οποία, συνεπεία της Οκτωβριανής Επανάστασης ανάπτυξε τις βάσεις των κλασικών θεωριών του μαρξισμού, έτσι που αυτές δείχνουν τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της ταξικής πάλης στο στάδιο του ιμπεριαλισμού.

20 Χρόνια Από Τον Θάνατο Του Γκυ Ντεμπόρ (1931-1994)

Πριν 20 χρόνια στις 30 Νοεμβρίου 1994 ο Γκυ Ντεμπόρ έδωσε ο ίδιος τέλος στη ζωή του με μια σφαίρα στην καρδιά. Έπασχε από μια σπάνια και ανίατη ασθένεια την αλκοολική πολυνευρίτιδα που όπως ο ίδιος αναφέρει «είναι το αντίθετο μιας ασθένειας από την οποία μπορεί να προσβληθεί κανείς λόγω κάποιας θλιβερής απερισκεψίας. Χρειάζεται αντιθέτως την επίμονη προσήλωση μιας ολόκληρης ζωής».

20 χρόνια μετά και μπορούμε να μιλάμε για τον ακέραιο βίο ενός ανθρώπου και για ένα σπουδαίο έργο. Το έργο του και ο βίος του δεν αντιφάσκουν. Έγραψε όπως έζησε. Έγραψε για την τέχνη και την επανάσταση και άσκησε κριτική σ’ αυτήν την κοινωνία συνεκτική και καταλυτική. Έζησε βίο περιπετειώδη και ποιητικό, ένα ιστορικό βίο.